Aman

İkidir de her şeyi; kesme yarıda günü yeter, tek tük yaşama tutun yeter!... İlkler seninle olsun; satma yaşamın bugününü, ava git avcı olma yeter!...

Tünele gir çıkma yeter; insanoğlu için sayende ortaya çıkacak... Mıknatıs gibiyim, neden mi? Aşılabilecek bütün zorluklar, beni buluyor... Değindiğim ne varsa, imkansız içinde... Depelenmiyorsun, imkansızlığın çözünü zaman alır... Elinden ne gelir değil; elden giden düğün bayram mı olmalı demeliyim, demek için böyle yazdım...

Etin ne; budum ne olsun derler, ya... Dizlerim titrer ama; ayakta kalmalıyız, Lal olan yanlarım çiçek açmasını sağlamalıyız... İncelik; insanlığın iyi yanını, göstermeli akıllanmalıyız... Zemberi olsa da; çember bizim için, daralmamalı dedi Ediz... Haklı olarak; yazarın iyi ki yazmış yazmaya devam etmeli, sağ olsun yazarın kelimeleri var olmaya devam etsin...

Alamayacağım hiç bir şey yok; ama bulunduğum olsun, ne olur diyordu Alâ ki... Heybetli vatan var olmaya devam etmeli; bizim ömrümüz bizim, veda olsun onun yoluna diyordu...

Giden bir karış toprağa; canlar gider ki gitmek değil, katmak isterim diyordu karakterler... Esen her rüzgar bana seni; yani ailemi getirecek mi diye, geçmiyordur aklından... Raks ettiği; her kişiyi bilmeliydi sonuçta, yazar iyi ki yazmış... Bende kelimeleriyle; iyi ki karşılaşmışım, var olsun sağ olsun...