Anladım

Efelenme der hayat insana; farkında ol der hayat insana, evin olayım der hayat insana!... Oyalama der hayat insana!...

Dur karşımda; nedenini açıkla açık açık anlat, beni istemediğini!... Pişman olma üzülürüm diye; olgular unutturur merak etme, lazım olan bu deyip kaçabilirsin!... Hem hayat kısa üstesinden gelirim ben; merak etme tahammül etme bana, hayatta daha mutlu ol ben daha da sevinirim senin adına!... Ferdisin hayatın ama; benim ailemden biri olmak istemedim sorun değil, etkin olayın hayatında dersen!... Hala zamanın var; nefsi olmak değil nefes olmak bu de bir kez de!...

Yanlış değil doğru ol; asil olan şeylere bak, lazım olan şeylere odaklan!... Nispet olsun diye yaşa dünyada; ızdırabı belli etme, zemheride zencefili eksik etme leyle bugünü demişler haklılar!... Islatma beni yağmur ama; bereket sendedir bilirim, kımıldama kırma insanlığı derken!... Kendine bakmış mı ki hayat;

benliği yok olmuş gibiyim, ileri doğru bakamıyorum bile!... Ler ile hayat ilerlese keşke; etken madde olmalı mıyım acaba,

mutlu olmak için an gerek!... Islak kalan kelimeler gibi; rutubetli hayat neden, şuhu içinde olabilmek önemli!...