Annemiz

Yer yüzü; sizi kabul etmedi, demek bahane... Ermiş olmak; şahane diye bilmek, sonu bilmek iyi olurdu... Nirvana; seni beni paklar mı, elbette... Eğdi, başını... Rahat etti ici derler ya, ışte o gibi...

İrkilmek gereksiz; neden mi, ip ince boyun kalın demişler... Pek güzel bir an; yakalamak ister canım, bilir misin? Ektiğin gülleri, sulamak gibi derim... Kıymet bilmek mi; görmek mi dersen, bak-gör derim... Yener ve ipek ikizlerdi; bana uzak olsalar da, kendilerine yakınlardı...Bir ton öğe öğrendim; onların davranışlarından, gözlemlerinden... Sağ olsunlar, var olmaya devam etsinler... Yanlız ben miyim, sen mi ?

Biri var desen; irade beyanı sorarlar size, rüzgarlar ruh birliği getirir size!... Şükret ki; şen şakrak hayatta sana da bize de bir yer var, ilgilenmek gerek!... Anla insanı duygular için; raks eden olgulara yetişmek gerek, lamba altında kalsak da!... Az çok biter hayat; zamanın geçer bir şekilde, ısrar etmek zorunda kaldiysak eğer!...

An bilinir memnun değilse; zaman bizi dışlar ya hani, bırak beni desek de!... Kaderimiz yanı başımızdadır; iz peşinde sanki, önce uzay sonra biz zemin!...

Beni yerinden ederse eğer; en çok o uğraşır, alçak aşağı derken bile!... Lila rengi beni açar de; yaşam seni beni bulur mu bilmem, avluda yalnızlığa ağlarsın sesin duyulmaz!...