Artık Ağlamam Lazım

olay büyümeden yaşamayı bilelim!... Memnun değil misin:

Merhamet yok mu her şeyi iyi edecek ruhun seninle ama; ilkelerinden şaşma yeter, doğru değişmez sonuçta!... Nasip nefesten gelir; ruhun rabbimle ise bilemedim ne yapmam gerekirse diye, lüksün yok yani!... Asla durma yürü; yurdu koru yeter, aldığım nefes iyiliğe yeterli mi de yeter!... Lezzet dolu hayat bir nefsi yeter de; mahrum olduğum ne var ki, göremediğim insanlık olsun de?! İlerlediğim bu hayat beni kabul ediyor mu de; lakırdı bu de yeterde artar bir nokta da, sende koydun!... Aşağı çekilmeyeceğin; seni çekeceğim de, kötülüğe girdiğim deliğe seni geri sokacağın de yeter!...

Mutlumusun hayattan; evvel yaşama inandığım kadarsın, sura üflendiği zamana kadar iyilik için çabalayacağım de yeter!... Uslu bir çocuk olduğum kadar; hırçın bir genç ruha sahibim de, tepkime öğretmenlik yaptı beni de yeter!... İyi ki tanıdım sizi; iyi ki varsınız, yeni yıla geldi kutlama ama olsun?!

Merhamet timsaliyim de kendine; uslu kal bul bizi de yeter, raks etti hayat de bil kıymetini!... Öğrettiğin bir şekil de yeter; hayat veriyorsun farkında değilsin, aklın bende kalmasın, bizde yeni heyecanlı ruhlar vereceğiz yeterli olacaktır hayata!... Tahammül yeterli değil ama; yeni öğeler için bu yeter bize, öğretmenin sanki öğrenmek her ana odaklı kalsın yeter!...

Gerilme bu anda yeterli; eksik ne varsa tamamlanır sayelerinde, senden benden bizden ötürü anladığım ne ki?! Anlattığım ne olsun kandırma beni de; kendine benliğin varsa aklına sahip çıkıp oturursun, emin adım atarsın hayatta!... Yılmadan yıkılmadan aldığım ne ki; limanda bekleyenin olsun, eline doğru düzgün bir şey geçsin!... Raks et diyecek şevk olsun; aklın yerinde dursun de yeter, kılınç övünç kaynağı ol yeter!... Bakış açımı değiştir hayat desek de; aklın ve beynin ince çizgisi var sonuçta, yenildi dedirtmez hayat sana!...

Kendini korur hep; linç etmez kendini hiçbir zaman, arslardır seninle nasıl olsa?! Burası rüya dedirtir sana galiba; eni boyu ne hayatın diye sorgulama, kendince melul melul değildir hayat!... Sakinliğe alışma; enlerde bugün de yeter, lansman bugün çok güzel olur de limana sığın!... Ekler burada yardımda; linç deme, lime lime olma!... Çim ek yeterli olur hayatta; inme indirme hayat de, nereye kadar böyle de yeter!... Sen ben misin diye sor yeter!...

Pandora kutusu gibi, hayat!... Anlık gerçeklikle, burada yanında!... Nefret edemezsin bile, nefesinle!... Doğru yanlış, nerede aramaktan!... Oğul olmayı becerdi mi, ki?! Rastlantı gereği, susma!... Akım yolu, bir sonuçta!...

Yaklaşımın, ne?! Aklın, benle dolu değil mi?! Nefes dolu herşey, rahatlık batar!... Kestirip atılan ne varsa seninle, en çokta kotulukler!... Izdırap dolu sanki, nedense?!

Patlama derler, patlak vermiş dünyada!... Artık gün gibi, aştığız dünyanın!... Perişanız ama, perişahının kıyıyız sanki!... Aklın almaz, dünyada!... Tıkalı anda, dünyaya gelmiş gibiyiz!... Yandık Allah'ın topuna derler, haklı olarak!... Affet beni dünya: Deneyeceğiz sadece; hak arayacağız, olan bitende!... Fani dünya diyerek; zamanınızı kısıtla, neden?! Aştık, dediğimiz ne varsa?! Lime lime ettik; linç yemedik, neden derlerse?!

An dünyada unutulur, o yüzden diyelim!... Resmet hayatı deseler; yok sayarım anı, devam derim!... Eskisini düşünmek için, zaman yok derim!... Nasır tutar nefis, nefes vermez!...

Hayata, askıya almakla!... Olmayacağına göre, hayatta sadece çalış!... Sev!... Set kurmasına, izin verme hayatın!... Anın, hiyanet içinde!... Yaşam askıda, asılı kalır zaman!... Yetişen tohumlar, gibi!... Üzüldüğüm, kadar!... Üzüntü yoktur, hayatta desek!... Yengesı burada kaçmaz, senden de yeter!... Nakarat dolu hayatta, nidalar atarsın yeter!... Anı kurtarmak için; yağdı gurledi, canına yetti!... Rüya misin, raks mı belli değil!... Zerk etmiş midir, belli değildir!... Nara at, rahatla!... Iskala yeter, hayat için!... Servet seviliyor, aynı hayat gibi!... Ismarlandı her an, insanoğlu için!... Leyla mısın; Mecnun mu, belli değil!... Askıda kalmış yeterli değil, hayat için denir!...