Aslan

Ardın öte der hayat neden; rüzgar beni milyonluk yazar yapsa, şuan tek yaptığım yazmak!... Karşılık olmamalı hayatta; ağlanacak hal olmasaydı keşke, derleme bir hayat bu sonuçta!... Sona yakınsa başlangıcına bak;

arz etmek asrın sonucu biriktirmek eğer; ben köşeme çekilsen ya!... Sura üfleme olmasın; henüz doyamadım oğul evlat olsan ya bana derler, nefsi müdafa ederek!... Nefes olsana bize derler; unutmayalım seni, bize umut olmaya devam et derler!... Rüzgar seni hatırlatır derler;

canına can feda diyemedim neden, aklıma geldin duramadım yerimde!... Nefrette özleme dahil oldu neden; hayat seni benden aldı, özür dilerim dese ya hayat!... Gidenlerimiz için; zerre oraya yanına gelecek ama, ben sabırsız bir kişiliğim!... Kan damlasına kadar unutmayacağım galiba; anlatabildim mi gidenleri acaba, nereye gitsem her zaman yanımdasınız bunu unutmayın!...

Kusur yoktur hayatta der dünya; uzvu kaybeder gibi insanlar yok sayılıyor bu dünyada, susuz kal diyor hayat dünyaya!... Uzlaşmak zor değil uyut kendini diyor hayat dünyaya; rüzgar eser ben unuturmuyum diyor hayat dünyaya, aksak kalma diyor hayat insanoğluna!... Bakış açısı önemli diyor hayat dünyaya; aklım sende kalır diyor hayat dünyaya acaba, kımılda biraz canlan biraz der hayat dünyaya!... Merhamet duyulması unutuldu neden; asla olmaz dediklerimiz oldu neden,

akıl kalp savaşırken dünya durur mu limit sorulur ancak!... İnsani taraf unutulur mu; canı arar mı kişi acaba, amaç unutulur mu dünyaya gelirken!... Buhar olur uçulup gidilir mi acaba; artık yeter denir mi hayata, rüzgar beni daha iyi günlere götürse diyordur kişi!...