Ateş

ibretlik diyerek hayattayiz sanki, benliğimiz oluşsun diye varız sanki!... Renkli dünyaya uyum sağlar mıyız acaba; asık suratla da dünya çekiliyormuş bunu anladım, hayatlar hizmet hayaller imkanlardır!... İmren bana der dünya; yaşatman der hayat, merhametli dünyada misafirsin bunu unutma der hayat!... Erenler arasında olmak için çalıştım dünyada o de hayata; riske girmedim oturdum oturduğum yerde de yeter hayata, kırmızı kötülüklere dokunmadın de yeter hayata!... Anı mutlu yaratmadım belki ama; yaşadım dünyada de zamanına, nefsi müdafa oldu galiba!... Terbiye için geç kalmışım belki; ben İbrahim Erkanı yazarken, içime dedem kaçmış!...

Anı ona göstereyim derken; o olmuş çıkmışım, nasip bu nasır tutmasın parmaklarım yeter!... Akıllanma zamanda dolaş diyor mantığın; duyguların dolaş dünya cemberinde, yine gez gelemezsin kendine!... Oluk olup yok olmak neye yarar; an yaşandı kirlendi anlar, gelecek silikleşti umut vermedi bana!... An dünya dışarı attı beni der zamanım; nida nefsin üstüne çıkamadı der hayat, maksat yaşama odaklanmak değil miydi der an!... Anlatmadı sadece gözlerini açsa yeterdi derim bende; dedelere ninelere çık git demiyor hayat ama,

gidenlerin ardından kalmamı izliyor!... Elinde koz olarak ne var diyorum bende ona; lime lime olsun ruhun yine şükür eder ki, ilk ve son bende buradayım ama diyeyim!... Kırma yüreği der hayat; zamanda olur der mi acaba, yürüyorum herşeye rağmen demek vardı ama!... Nerede üstün gelindi üstünden geçildi; izin verdim galiba, rüyalar suya düştü!... Geçmişte yanlış ben yüzünden; edilen dualar ana sütünden işlemedi galiba, kırdığı vazo değil ruhun demek gerekir galiba kişilere!... Bindik gittik de gemiye incitmedik de bir an için; nefse dönüşme nefes de yeter, gülümse hayata kişi de kendine!... Ömür geçer birşeyler öğren der hayat; liman yoktur ama olsun de yeter, hayallerine incitme beni de yeter hayata!... Riske buna beni de ana; ister mutlu ol ister olma der hayat, seçenek senin der dünya!...

Aldığım ne ki verdiğim sözü; şu ana hikayeye tam uyuyor, lüzumsuz yaşamak diyenlere inat!... An içinde yaşamaya odaklan dedi karakter; mesut etmek istiyorum dedi sadece, haksız mı dünya!... Espri yapmaktan bile korktum; yaşama tutunabilmek için dedi karakter, diğer her şey bir ben tek dedi!... Aklın kararmasın an dedi haklı; iyiki tanışmışım yazarım kelimelerinle, yazmaya yaşamaya yaşatmaya devam et!...

Dinle dünya bu bir manifestodur; etkiye tepki olarak algılayabilirsiniz, limiti zorladıysa öldür gitsin demeseydin bari!... İnsanoğlu gibi incindi yüreğim; geri döner miyim ana kıskaç gibi sardın, son nefesimi ver bari!... Izdırap bu seni o yüzden aldık deme; neden ben diye sordurma bana, zincirleri vursaydın bana ıska de lütfen!... Bana özün ne ki; özgür olasın demesin kimse!... Zeynep benim sen değil de demesin;