Ay Dolunaydı

Adresi belli sorma git yanına; dağ tepe arama yani, arınma istiyorsan!... Bende yok ama demek gerek; aynası iştir kişinin lafına bakılmaz derler, yıkılma yolu bul yeter!... Nasır tutma devam et yeter; aydınlık arama oluştur bir şeylerle yeter, sıralı olmalı her şey haklı!... Isırgan otu gibi olmamak gerek; kişi işi demişti, inanmak gerekirmiş de yeter!... İhtiyaç olağan de yeter; şimdi olsun de yeter, insan olduğunu hatırlamak gerek lafı geldiğinde susmak gerek!...

Atı arpayı düşünmek gerek; fırtına neden gelirken haber vermez acaba, ıssız her yer neden demek gerek!... Nasip değilmiş de ardına bakma; arsa bulamamak gibi hayat, istek bereket midir bilinmez!... Şans beni bulur mu demek gibi; iti an çomağı hazırla deniyor neden, bak gör hayatı!... Akıntı seni nereye götürecek bekle; kıllanma bir konuda ayrıntılarına bak, ısır hayatın bir yerine tutun yeter!... Leyla aranmaz şuanda neden mecnun yok sonuçta; maksat an içinde kalabilmek mi neden, az gelir yaşamak için bazı şeyler!... Zinhar yenilik gerek hayatta; bunu unutmamak gerek, yaşamak için aydınlık gerek!... Elinden oyuncağı alınan bebek gibiyim nedense; limit yok kimsede limanda yalnız kalabilir sonuçta, verdim çok aldım mı bilemem!... Renkler kaybolur karanlıkta; esen yel seni kurtarır mı acaba, ritim tut zamanın akıp gidişini tutamazsın sonuçta!...

Cömert bir kişi üzüntüsünü; ülkü yapar kimseye göstermez sonuçta, nefsi terbiye zordur!... Kendini durdur yeter: Evi kurması zordur; barınmak kolay mıdır bilmem, bilemedim derdi galiba!... Yıkık bir ben tekrar dik durur mu acaba; tüm gerçekler üstüne gelse, yalanlarla ayakta kalmak istersin derdi galiba!... Arı gibi çalışmak ne getirir dersen; ritim derim sana diyordur kesinlikle, keskin bıçak senin hayatında de yeter insanlığa!... Israr etme benim vaden doldu; nadir sen tekrar dünyaya gelmek için bekle, artık olur mu öyle ki!... Cüneyt Arkın vefat edeli 1 yıl olmuş; umarım bizden çok huzurludur, ileride bizde onun yanına gideceğiz beklesin bizleri!...

Kısa uzun bir zaman aralığında; ısrar kıyamet nedendir bilinmez, sapan olur hayat!... Sana aksatma zamanı de yeter; uzlaş benimle der mi hayat, zora sokma insanlığı diyoruz dünyaya ama!... Yapamıyoruz; uzvu uzun olsun yeter, hayatın seni kurtarsın yeter!... Nerede neşe ara bul yaşa yeter; adak olsun hayatta yeter, değerli olsun yeter!... Resti çek hayata zamanına yeter; esti geçmedi neden acaba, sesten beter hayatın çığlıkları vardır bunu duymak gerek!... Oralı olmak yada olmamak bütün mesele bu; sınav bitimi hayatta kalıp nefes almak, asıl cevap mantık çerçevesi yoksa dünya da!... Nefes almak için kaçış noktası arayacaksın;

arayış iyi de sonuçlansa kötüde sonuçlansa, zaman senin için tükenmez bunu bil yeter!... Nadir olaylar için nadide ruhunu nasır dünyada; telef etme yaşayabil yeter, kar altında kal ama yeri belli etme demişler!... Abi ol acı şerbeti gösterme demişler; paspas ol görülme bilinme yine de orada kal demişler, let ışıklarla kötülükler olmaz zaten bil hisset yeter!... Aslı bu demez kimse; kötülük görüldüğü değil hissedildiği an kaçınmalı bir hareket, nifak her yer de nidalı olmak hiçbir yarar getirmez bunu bil yeter!... Acı gerçek fayda etmez, reçete tutmaz!...