Beni Unutma

Ben: Şarkıya başlayayım, sonuna siz getirin... Aslını bilerek, beni dinlemeyin... Har olup, okuyun. Öykü; gerçek hayata bu kadar yakın olunca, ben ben olmaktan çıkıyorum! Siz takip dediyorsünüz... Sonuçta yaşamda; her şey geçer insanoğlu için, ki? Ölümden öte bir olay olamaz zaten... Göçebe de: Nehir öyle düşünmüştü; dövül ise sözülse, bir bilinen bir şey vardır diye! Sineye çekiyordu; yalnız insanım ben çekerim diyordu... Bu yönü; beni kendine çekti, galiba! Korkma şöyle içindekileri ki! Çekinik, gergin olma de! Nehir; kime söyleyeceğini bilemedigim den, mahkum dediyor du kendini... Bilemediği her kişinin; üstüne gelmesini, engelleyemiyor! Ancak yaşamak istiyor ki; bu da çevresindeki kişilere, bağlıydı... Sahi bağlı olmak birşeye ihtiyaç duymak hem kötü hemde ılımlı bir olgudur ki olaylara lamba bulmak gerek; dört duvarda tek kalmamak, adına ki! Bu: Bir metafor olmuştu insanlık için; ki şans bir destek gibi, ona tutunmayı sağlar...

Sevdalıyım hayata denilen noktada gibiyim, çünkü? Yeni bir bakış açısına göre: Şekillenen bağlılıktır; aşktır yönelmektir, vefa etmektir kendini... Bir rüyanın içindeyim ben diyen kişi: Gerçek hayattan çıkmak için; aklını o rüyaya kilitler ki! Hakkıdır... Bende kişiliğinden çıktım; kimliksiz olmak istedim! Aklında; tatlı tınılar var, onu seslendirenlere teşekkür ediyorum... Bakın bakalım; kişiliklerini, maskeli nasıl göstereceğim?

Hayat bir dans yarışması olsaydı, tango birinci olurdu! Ancak; hayat, iki kişi derler ya... Ben öteki kişiyi bulamaz, idim ki? İsyan etmezler mi dersin kişiler bana; yazdıklarım okunsa bari! Anlatmaya değil, anlaşmaya odaklı olabileceğim... Zamanlarda: Yiğitlik taslamak; gereksiz ki, içindeki aslan küse bilirde ki? Anlar içinde: Yiğidim aslanım burada yatıyor denebilir ki; halim ne ki, git ya da gidiyorum der büyükler... Keyif meselesi aslında! Karşılık ve imkan bütünlüğü olmadan; kişiden de, kendinden de... Bir şey isteyemez halde olursun ki? Kişiye olaya isim bul dense bile; çıkmaz sokakta, ne yapacağını nereden bileyim ben dersin! Anca yaşadım; alt üst oldum ben der... Susar vaziyette beklerim ki? Annesine kavuşmayı bekleyen; bebekler gibi, olacağındı kesin... Kişiler ya bana hoşgeldin derler mi, dersiniz ki? Buraya kadar fazla denilen noktada; dünya sana ne kadar eksik dönmüş, bu dünya senin için der o zaman...

Ki; yaşadıklarımız hiç azda değil, olaylar saçma olursa? Arapsaçı o kadar garipser isek; neden ben, neden o değil diye? Bütün kötülüklerin; başkaları tarafından geldiğini, inandığımız bir dönemde yaşıyoruz ki? Memik oğlan bu değildir aslında ki... Yaşamı nefesinizle güçlendirebiliriz! Ne diye söyleceğin sSekli yerinde, olunacak mi dersin? İmrenilen bir hayattı, benimki... Nispetin ailem ise, ne olacak siz okuyun? Kıskanılacak bir hikaye mi değil mi bilinmez... Isındı için derse kişi, o bana yeter... Zindan hayatta, bir biz olalım... Işığın size yetti der; yazarımız sağ olsun, var olsun... Papatya gibisin, derdim... Ama çiçeklere, değmek istemem... Pırlanta gibisin; doğada nadir bulunan, naif saf de... Açıklanabilir herbir durum; sevdiğim sen dur, ben bakayım durumunda değil bu... Aile meselesi; patırtı olmadan bir günü geçmiyordu, izelin ki... Askerdi kendi anlatmaya gerek yok, hergün görüp yaşıyordu herşeyi... Taki ailesi çıkana kadar; tamucs olmuş bünyeleri, bütünlüğe inandırıyordu... Yaşanabilir bir avuç toprağa; yeniden vatan demek için, uğraşıyordu... Anlatamadığı ne varsa anlamlandır diyordu, kendine... Kıyamet kopsa; ayrılmayacağı olgular vardır, elbet... Olacak olan; ölüm olmasa demekten, kendini alıkoymuyordu... Kurtarıcı aranıyor, oluyordu... Umut, ufuklardadır diyordu... (Bahadır Tatlıöz gibi,de)... Lüzumsuz işlere; kimse yoksa, ben yaparım diyordu... Umut oluyordu, herkese... Mutlu olmak etmek için, herşey yapıyordu.. Sağ olsun yazarım, iyi ki yazmış...

Vicdan hürriyeti ile vatanı korumaya çalışıyor, kişiler... Anlat ceylanim diyorlar mi; bilmem, ancak! Tan ağrımca; ben buradayım, derler mi... Anlamadığım, ayna olmayı da... Niyetim, bu değildi... İçimde, ne var ne yok? Çıkarları için kişi, cehennemi cennete çevirir... İnsanlığı, sen bu de... Ne için buradayım demeden önce; iyi ki toprağı koruyorum der, iyi ki... De yazarımı, tanımışım... İncelikler için; incisi olmak gerek, sağ ol var ol yazarım... Eskidendi çok eskiden derler ya!... Zaman gezgini oldum, ben... Riske atılmam, diyemem... Eminim, güzel günler çok yakında...