Bile Bile

Yeter nutku tutulsun hayatın; hisarı yanında kal diyecektim, hissettiklerini geriye atarak!... Umut mu unufak olan geleceğim miydi de yeter; nefs yendi seni de beni de yeter, utku tutku yok oldu neden!...

Yandım yaşadım mı belli değil de; andığım olma anladığım ol yeter, netle beni her şeyi de yeter hayata!... Israr değil istek yaşamamak olsun de yeter; şuh bir gelecek olsaydı deseydim yeterdi, limanda kimse beni kurtarmadı!...

Leyla olamadım nedendir; elem miyim şifa mı belli değildi edildi, kötülük başa geldi dersem!... Yitik zamanda beni bulun dedim mi insanlığa bilmem; lüzumsuz gerçekliğin ben desem mi bilmem, insani beni bana geri ver diyeceğim yetecek!... Minnet mahşer arasında kaldım nedendir bilmem;

yitik gitmedim tutuldum, reenkarnasyonla insanlık beni sevmedi!... Melek oldum ışık oldum size; gelirim yardıma incitmedi kimse beni korkmayın, gitmedim izliyorum işliyoruz zamanı!... Merak etmesin temiz bir gelecek için çalışıyorum; temin süren o yüzden kısaldı, durak bu deme unufak kalmasın yeter!...

Tenin ritim kaçırdım zamanda bizden aldı de yeter; artık dur kal geride zaman desek ya, nihayet burada kalsak ya diyemedim!...