"Bir De Bana Sor"

Vay o zaman denemen içindir, her şey... İnsanlık hali sonuçta; odun sopa, minimum kötülüklere karşı... Ödün verme diye, şiddetle karşı çık hayata diye! Nilüfer açtır diye, yapıyordur bunları hayat... Git, geçmişin acılarını yaz ve onlardan kurtul dedi ruhum... Bir anı, budur ya... Kız; bana değer mi diyen, biri vardı hayatımda? Bermuda şeytan üçgeni gibi, giriş yapmıştı ki! Ben ona; güncemde, Açı olarak adlandırmıştım... Bir acı ile bir an huzuru bulabilir misin? Söyle ki: O, beni dinlemeden çık dışarı diye; yerde sürüklemişti! Tabi, sonradan; ben onu, o beni anlamıştı... Ki; hayatta, bu değil midir! İçindeki; mağrurlugu silmek isteyip, bize bir dal kamelya uzatmaz mı? Ciddi misin sen, deseler? Her şekil şartta; benimle çıldıracak birini yada beni! O anlarda; kamelya olmaktan kurtaracak, bir eş arıyorum ki?

Yol ortasında; inatcilık yapan, bir çocuğu yalnız bırakıp gidebilirlerdi... Gitmese keşke demek, yerine? Bir oyuncak bebek için bağıran yanına, kendisi... Görünmez bir kırmızı biber sürse, daha yerinde olurdu ki! Adada; tek başına kalsam çıldırır miydim diye, düşünmeme gerek yok... Neden mi? Yalnız bırakıldığım an; bir ses, bir hareket beni zorlayacaktır! Misal: Teyzem sanki; kırık kalpler durağında, büyük birini yalnız bırakarak! Çekip, gitmiş evden ki... Bahçede köpek varken, hemde? Bu yanlış bir hareketti ve benim hayatımla oynadı; bahar mevsimleri insanı büyütür ya... İşte bu yüzden: Geçmişin yağlı urganını; kendinden uzaklaştırdım ve de manevi aşka odaklandım... Eş bulabilecek miydim ki! İşte o dönemlerde; yazamayıp, yazarına bir hitap da bulunmak istiyorum...

Aşklarımı içinde yarasanda; kelimelerin kağıda döküldüğü dua gibi, ömrümü ömrüne nasip olsun diyerek? İçindeki aşk mevzunun: Aslında; ilahi aşk olduğunu, o an anlamalıydın! Kusura bakma yazarım; yeniden hayatına girdiğim için, umarım memnun olursun... Seni; kelimelerini, seviyorum... Sağ ol, var ol !

Begonvil: Kokularına hasret kaldıgım kadar; hayatın şehvetini kisilere yukle diyen, ataerkil toplumlardan ziyade! Aşkımdin sen diyen, ben herşeye iyi yönüyle bakmak isterken? Her yerde eski beni ararken! Araf'ı buldum, seni ararken... İçinde sertlik olunca: Ses çıkartan; kendini dinleten, mafyalar gibi sandım... Öyle değilmiş, içimizde intikam ateşi var ya! Hani: Sen beni yordun; sen beni bitirdin, bende seni bitireceğim tarzında... Onunda, sahici intikam ateşi var öyle... Ben; onun yanında duran, Ahu'yu kendine benzettim... Hayat böyle değil midir!? Ayrılıklarda, benzerlikleri aramak ki...Ben bir şekilde;seni tekrar buldum, sağ olsun var olsun yazar hanım... Gitme kal dedi; hatasını anlayarak, Araf Ahu'ya... Ancak geç kalmıştı! Vay haline; benim, senin, onun hataları olabilir... Birbirini; üzmek, kırmak neye yarar! Sadece hayatın kısalığıni, göstermek gerek de? Yapılamıyor neyse ki! Araf'ı: Anlamak gerek; intikamını, geri donulemez hatalarını siz okuyun... Anlayın: Ben sadece; sevginin arka yüzünü yazdım, gerçeğini siz yazarından okuyun...

Yılan gibi süzülür; olgular gerçekte, tarla ortasında... Yilanlar: Seni içine çekmek arasında kaldığını; bilmeden ister, iyi ya da kötü davranarak...Sen gezip; hiçbir şey umursamamak istersin ve de serzenişte bulursun, o an... Gerçi bünyen delidir, onu haklarım dersin içinden... İşte böyle diyen bir kitaptı; serzeniş, yazarına yeniden hoş geldin diyeyim! Neler yaşandı; neler görüldü, o dönemde? Hepsi yeniden yazılacak; su yüzünde kalacak, tıpkı! Deli ve asi'deki; Ali'nin, yaşadıkları gibi o? Ne okyanusta tek kaldı; ne de anka olarak? Kendine, yapılanların arkasını arayabildi! Sanki: Birde; bana sor diyebilme gücü verilir gibi, ancak? O anlardan sıyrılıp, bu güne adapte edebildi kendini... Sadece; hesap sormamış gibi, dursa da! Ellerinde çiçekler; size bir şey veremem, sadece hesap sorma günlerini beklerim dedi... Benim hikayemde, böyle kimseler vardı... Meryemce gibi, o kimselere banada verilir ki? Alı'nın hikayesini, tam olarak okuyun... Benim anlatmak istediğim; kimselerin ardında, kimse yoktu... Ne öksüz-ne yetim olsalarda; yalnızdılar bende yalnızdım, benim yalnızlığını paylaştılar... Bu konu uzun olsa da, yazarına şimdiden teşekkür edeyim... Sensizlik: Denilen nokta; nasıl olur demedi hayat...