Canım Sıkılıyor Canım

denk geldik anda hiç demesin, emin olduğu noktalar nelerse!... Kişilerin üzerine basarak yapmasın bunu; mendebur değilim demem insan yerine koymayan için öyle olurum, incitme beni sana değer vereyim güveneyim der galiba!... Ruhum ellerinde sakın esme ezme demekten başka birşey yapmam; unut mu dedim umut mu, nutkun tutuldu an içinde!... Umut benim adım de yeter;

tutuk hayat yeter, artık dedi bana sinir uçları gibisin hayat!... Evlat mıyım insan mı bilmem; vuslat miyim vicdan mı bilmem, mekan bulur muyum de!... Esti geçti de yeter; ezmesin seni, aydınlıkla karanlık arasında kaldım!... İllet değilim de yeter kişilere; hayata leyla olayın herkese yeter, evle beni yeter diyemezsin kişi!... Sinemde yarasın demesin kimse;

aşk bu hayat değil bunu bil yeter, kıskanma bitti nihayet de yeter!... Limanda yerin hazır diyene; hayır diyebilseydik, ısrar değil bu dilek!... O ana geri dön; misli ile bana düşman mısın alsak mı demeseydi, linç ettim kendine!... Mısra mısın nesin de yeter; ırgala beni demek için çok geç, yorum bu dünya aslında de yeter!... Ortalık kalabalık de yeter; ruhum senin deme kimseye, yapan yeter!... Umduğun ne deme umudu kaybetme;

dillenme gerçekler ünlü ol olma umursama, nefer olsaydı beton yeterli!... Yendi mi yenildi mi; an umurunda değil, aklım karıştı deme yeter!... Dur dinle diyemedi rüzgar; içindekileri dışa vurmadı, maksat gülüp eğlenmek gün neredeydi!... At beni candan dermişin artık bilmem; site kur kendine yeter, insan insan diye haykır!...

Kimin umurunda densiz değilim ben de yeter; endişe üstünden gitti de yeter, arada sırada rüzgar es yeter!... Anlat dünya deniz ben olayın de; arkada kalmak yok artık de belirtti her şeyi, irdelemek kalsın geride deme!... Risk bu diyeceğim ne kaldı de; askı bu beni aldı andan de, şimdi de sonraya bırakma!... Kınanma desek ne fayda; elimizden an alındı, vur kır parçala iyileşe bildin mi!...