Deli Et Beni

Şeyler olsaydı hayatında; ilk koşacağın söz edeceğim kişi sen olurdun galiba ki, bana sorma hiçbir noksanımı ki?! O olgularımı sen kapatacaksın denilen anlar oluyordur ki; bende yazarımızın bireyleriyle bu alanda buluştum galiba ki, birey olmak bir dik durursa?! Yazarın karakterlerine böyle bilerek; ılımlı bir noktada birleşti ki, o kuşların vurulduğu an?! Özgürlüğümü elimden alıp: Döngüye teslim etmek yerine; sana kuş olup neseyi vermek umut vadeunel isterdim der serra benim gibi işte, bu yüzden vuruldum bu hikayeye ve yazarına ki?! Beni anlatmak bu kadar kolay olsun; bir sevmek bin defa ölmek demekmiş dememek için kişinin kişiyi anlaması gerek değil mi ama, agah da bunu serra için denemek için hayatını verirdi ancak?! işte hikayeyi okuyun; anlayın beni, benimde kişilere verdiğim değerde özgür bıraksalar dı beni?! Hayatın daha huzurlu olurdu taki: Böyle bir kişi buldum hemde yazar hemde ruhi bir arkadaş gibi geldi bana; sağolsun, var olsun!...

Yerli yerinde herşey, değil mi de? Dünya da; bir gün, günü tutmaz iken! Şarap gibi bir ömür, nerde kaldı Allah bilir de! Herkesin birbirleriyle; aynı olduğunu sandım, ancak? Farklı resimler, bulunur imiş...İyilik; kötülük ekseninde, bulunamıyor... (Misal; iyiliğe, iyilik de) Belliki de; ters pisikoloji işlemesede, bir yön bulunup? Aşkın beni del eyledi demek için, sevgiyi bilmek gerek... Gittin gideli; yapılmayacak listesi, ya da!... Tam tersi olmasını, isteyenler vardır dünyada... Kim çıkıp: Bilmişlikle bu anda yaşama devam eder; biri için, nefsini harcar... Sonra denir ki; ters düz olsa da, hayat yaşanıyor her şey...

Feyz alınan; ne olabilir bu hayatta, dediğinde? Aklına gelmeyen şeyleri; yaşamayı, başarmayı dene... Hayat üzerine gelmeden; sen, dünyada yaşamaya çalış... Her insani yan, seni bulsun...

Med cezir içinde; bütün insanlık ne yaparsa yapsın, elinden bir şey gelemeyecek... Hoş geldim demek, zorunda kalacak insanlık... Ki Ceylan: Bir duman onu sarsa da; o nefes almayı bırakmadı, sağ olsun yazarım... Unutamam bütün olanları diyen, birde Orman hanımı var... Değmesinler yaralarına! Her şey; herkes dokunabilir, bu insani bünyeye... Neden hikayelere geri girdim?

Dilber gibi; her yüzü olan hayata karşı, ınan bende bilmem de!... Seri oluşturmayı; böyle yapacağım, sağ olsun yazarın... Yol gösteriyorlar... Hayat; İllagal durum ve olgu ağıyla sarmalanmış, öğe de ki? Kişiler; Birbirinin kuyusunu kapmış durumda, ki?Sen olmasan yanında; dünya ya döner, bana nefes olur ya! Döner senin nefsin olurum diyebilir, kişiler de... Ben; bu sarmala, bir isim bulamadım da? Sen ben o herkes; bir anda, herşey oluyorsa!.. Hiçbir zaman; hiçbir yerde, ne yaptığını bilmez? Hıza ve nizamı yok; insani yanın, böylelikle hiçkimse de olmaz... Yani yazımı kışa cevirdin denilen noktada; yeter de, bunun için? Bir nokta olsun atmış yaşamında; dünya değişir mi bilmem, ama diyerek! İyi ki yapmış, ama teşekkürler ona....Hain geçen gecelerine: güneş gibi geldiler bana; aydınlık bir alan açtılar, sağ olsunlar...