"Dudağım Yangın Orman"

Kifayetsiz kaldım: İkazda geç kaldım; tarafımı seçenedım araf da kaldım, raks edemedim hayatla!... Askıda kalan zamanımı iyi değerlendiremedin; fırtınada kaldım,

ucu açık bıraktım kaderimi galiba!... Çarkı çeviremedin neden; burası buselik makamı der dururum dedi hayat insana, uçuk burada der hayat insana!... Çukurda burada der hayat insana; ufuk açık olsun der hayat insana, kusur bulunur mu bende de hayata insan!...

Baca olmak gerek bana de hayat insana; alçak hayattan kurtul der hayat insana, resmi kendin kur der hayata insan!... Iskala beni hayat diyemez insan; nefes olmak gerek der insan dünyaya, derdimi paylaş bari der hayat insana!... Emin ol bari der hayat insana; mest ol der hayat insana, irdele der hayat insana!... Ruhum senindir de hayat insana; alın yazın de hayat insana, limit bul koy der hayat insana!... Perişan olma der hayat insana; Barın bana bir yuva bir aile oldu, sağ ol var ol yazarım!... İyiki yazmışsın bende karşılaşmışım; yazmaya yaşamaya yaşatmaya devam et ki bizde okuyalım,

karma der hayat insana!... Eninde sonunda der hayat insana; mest oldun mu der hayat insana, limit sorgulanmaz der hayat insana!... Sunar hayat insana; ulaş der hayat insana, ağlama der hayat insana!... Leş oldu hayat der insana dünya;

beş dakika var hayat insana, eşik der hayat insana!... Şirk koşmak nedendir der hayata insan; metanetlı ol der hayat insana, eleştir der hayat insana!... Titre kendine gel der hayat insana; rüyada bile savaş var neden der hayata insan, esti ezmesinde hayata insan!... Lezzet bulamaz insan hayatta; iliklerine kadar dolar hayat der insan, kimliksiz in der hayat insana!... Benliksiz kalırsın der hayat insana; eskilere karşı koyma der hayat insana, zinhar kendini yok sayma der hayat insana!...