Elimde Değil

Marş marş yürekler dediğim; stres sıkıntıyı huzursuzluğu, biraz yok eder... Heyecan; mutluluk huzurlukla doluyor, sağ olsunlar... Kainat huzurla dolmalı, önce... Bunun için; ne yapılmalı derseniz, bilmem ama? Basit bir şu testi yapıp, anlayabilirim... ki Bardağın dolu tarafına; kendimizi inandırmayız, insanoğlu olarak... Ben hep geceye sığındım; nedendir bilinmez, ama? Yakarım benliği:Geceleri dediği an; rap rap diyerek, daha güçlü olduğum noktada! Hayır şer ayırımı; yapmadan ipliğin üstünden, daha rahat geçmemi sağladı bir yazar... Ona teşekkür ederim; bu gerçekleri yazarak, beni hayata daha da! Bağladığı için, var olsun... İnsani yanım gelişti... Neyim var benim dediğim noktada; aynılık insani değerler unutulur da, kimse tek söz demez... Anormal öğeler bir araya gelir; dize diz dişe diş diyerek, gerçeklerden kaçamadığı öğreniyor... Bir hikaye bana bunları verdi de; yazarına teşekkür edeyim, haberi olsun olmasın... Bir şeyler yazabildim; sağ olsun, var olsun...

Ne varsa: insani yanda var derler ya; yalan değil ama, yanlış!? Çünkü dünya döngüsüne; ayak uydurmaya çalışan yanını, unutuyor... Baba gibi baba; zannediyor herkesi ki, öyle değil hiçb ir şey...Mertebesine ulaşsın kişiler... Yeni bir döneme gireyim bende: 1000 sayfa olmuştur ancak, benim yaşamın devam ediyor da... Hiç yolunda gitmiyor; okumadım, göremedim, çözemedim hayatı... Anlamlandırsin bari diyorum; sana, bana, ona... Neden bilinmez, ancak?! Yapılamayanı yap diye; yaptığım hataları yapma diye, deyiş oldu ama olsun... İpek yolumuza serildi de, bizim mi haberimiz yok... Ne hikmetse diyemeyecek kadar doldu, insani yanım... Ateşle barut gibiyim; yanyana dursam da, bir durmayıp yaksa da...

De; çengel iğne kuralı gibi, köy kuralı koyacağım... Kendine; zor zamanlarda kadınlar gibi, dimdik ayaktayım ben demek gerek... Ben eğitimde: Akıl sağlığımla; bilgi dağırcığımla kavga etmekten, çok yoruldum... Ben insan değil miyim demekle; eş değer olsa da, zıt kutuplar birbirini itiyor inadına... De ki; yardımcı meleklerin, sana allahına kavuşmanda yardım edecektir... De: İnsan oğlunun; olaylarda iyiyi kötüyü ayırt etmek için, yanında kiraben katibin olurdu... Bunu bana; yan yoldan, dedem öğretti... Allah'ın insanları cennetine alabilmek için, onları sınavdan geçirdiğini söyledi! Umarım söylemeyede, devam eder... Hayatın süre gelmişliğinde; allahına isyan etme derdi anneannem haklı olarak umarım yaşayacağı zaman vardır sakallı dedemin sonuçta sakalın yok ki dinleyenin çok olsun hayatı anlamlandır anlat, kiramen katibin olayında olduğu gibidir aslında... Eninde sonunda; bu konuyu ele alacaktım, ama? Dedemin olayı oldu, ama...! İnşallah melek olmaz; dedem, yüreği temiz dedem...

Oflaya oflaya demek, gerekmez... Cünkü hayat; yeniden başlar, her an ve sonuç olarak... Aynı yaşanmaz; dünyada, hayatına saygı duyulmasını sağlamalısın... Ben yaşamadım, ama! Sizin yapmanızı izleyeceğim... Gül kokusu gibi; anılar aynılıklar içinde, neşeli ayrıcalıklar bulabil... De, kaybettiğim şarkılar olmasın... Hatıralar için, herşeyi yapabilirmiş gibi ydi...

Aksaktı hayat de insan; nefret eder hayat insan, kırmak der hayat insana!... Anlatma yaşat der hayat insana; bağ ol der hayat insana, ağır ağır gel der insan hayata!... Gidilen yollar var der insan;