Elimde Olsaydı

yüksekler sana göre der hayat!... Üstün ol der kişi; küsme der dünya, sele set ol der hayat!... Elinden gelir de hayat yeter; limit yok bende de hayat, rüzgar ersin sona geldin der hayat!... Üstün gel der hayat; yak yık der hayat, aksatma hayatı der dünya!... Kapan seni almasın yeter der hayat; aklın karışmasın der dünya, pişman değilim de hayata!... Atlat zamanı yeter der dünya; tahammül et bana der hayat, kısa ısrar et saklama der hayat!... Aksatma yeter der!...

Açık adres; değil mi dünya olayları, sen ben o kaçmak isterken! Öteki varlıklar; ne olacak? Sen o; hukuki süreçten, yararlanırsın...

Da; ya ötekinin adaleti, o halde bende... Kendi Mihriman'ımı; istiyorum der, tekrar filizlenmek için... Her şeyin: Bir çaresi bulunur diye; kandırdı kendini, kişiler... Sahi; bir ateş ver ahım geçsin, sigara yakayın... Bu kapkara dünyaya, demiyor mu kişiler... Gerçi: bütün varlıklar; değil mi sorunu açtığını fark etmeden, bir başka sorunla kapatan... Bende; böyle bir şey yapmıştım, karşılık ihtiyaç demeden önce! Ofkeni; nefrete dönüştürmek için, sen muhtaçsın demiştim... Bağımlısın herşeye...

Gayri; hasret kaldım bu dünyada, diyeceğin hiçbir şey kalmamalı... Keşke; aldırma deli gönlüm dedirtmek, imkansız olduğu anı bekler dururum... Duruşuna bakarım, ne yapıyor bu diyerek? Halime görüş açınca; ne olmuş, bu duruma gelmişim demekten? Nefret öfke; imkan ihtiyaç, muhtaç benliği zorlarken... Zorlukların üstesinden; gelemedim mi, dediğimi ya da? Zamanını hatırlamıyorum ki; zor değil, sen başarırsın kelimesi... O an, ters tepti bu...

Da bana şu an; yanan çiçeklerden çok, zamanında koparılan çiçekler aklıma geldi... Nedendir bilinmez, zaman çabuk ve aceleci davrandıkca? Kişinin yaşayışı; değiştiği kadar, vereceği tepkilerde değişiyor... Benim o an yaptığım gibi, de... Hayatı zindan ettim kendine, kişilere halbuki! Kendine yeni bir ben lazım dediğim; noktada, an be an hayatını karartıyordum kendine... Zindandan çıkmam, zor oldu. Ölüm zulüm gerekmişti, galiba ellerime... Sanki saz verip; kendin çal kendin oyna diyordu, galiba... Olay örgüleri de; iyileşiyorum dedirtebilecek mi, Allah bilir! Kötüleşmekte, bizim elimizde...