"Etme Eyleme"

Başlangıç bu olsun, yok bul tekrar... İster yememe git, ister hareket etme ama? Günü bitirebilecek nefesin, yanında olsun... Aynı müzik kutusunun, o naif sesi kulaklarına dolarak... Seni dost doğru hale getirsin! Kotulukler karşınında, ezilme eğilme... Benim; sırt dışılığın varda, ne oluyor!? Gerçekler kişiliklidir, yönü çevrilir sadece... O; sen söyle hayat demeden, gelmeyip!? Sen ona aşıksın diyemezsin, hiçbir olayda... ki Herşeye göğüs ger diyemez, olanla biten... ki Hazırlar, herşeye karşı... Ona diyemezsin, aşk kelimesini de... ki Ben hiçbir zaman; vazgeçti kelimesini kullanmak istemediğim içindir... Başlangıç kelimesi kadar, son kelimesini dr değer kullanırdım... ki Seninle o anda tanışmadım, ancak? İyi ki şu an tanıştım da; üzüm uzune baka baka kararirmip, neseyi seninle tattım ...

Kendini bilmek ben için savaşmak gerek; memleket dediğim ne varsa, olmuyorsa ki?! Oldurdu için: Öldürmek gereksiz nefesinle dünya döngüsünde yer bulup; yaşamın sana vade ettiği ne varsa onların kokusunu çekip, almak gerekir!... İşte o zaman; ne yar, ne serden denilen noktaya varırsın?! Zaman zaman insanlığı unuturuz ama, hayat olguları bırakmaz seni ki?!

Asla icra giremeyeceksin; doğaldır bu sonuca ulaşmak, bilincini sen değil ama ben önemsiyorum!... Kişiler benim gibi manifesto vermek istiyor yaşamına; içindeki kişilere bakmadan tüm suçu yaşamın anlarına vermek istiyorlar ki, Ahu haklıydı o konuda?! Hayat Ahuya oyun oynamıştı; onu çöp kenarına mahkum etmişti annesi, çöp kenarına aşılmaslar beni diyen babam gibi?! Gerçi biraz dışlandığından öyle diyordu; sahi ahu ne yapsın yaşamı leyl değil ya, ateş hattında kalmıştı?! Hayatın ne olacak kim bilir; bir nevi hayatına giren insanlar ona, gökten düşen şansımız ancak?! İçindeki fırtına iyiliği olsa bari diyorlardı; ne demek istediğini okuduğunuzda anlayacaksınız aslında, demek istediğim son mektubu yazarken beni hatırlaması?!

Tanıdığım bireylerin ki; kendinden bir şekilde uzaklaştırdığın kişilerin, yanlışlarını hatırlamaz ki?! Bu yolda yanı başıma: Yoldasın ben olayim diyen bir karakter çıktı ki ahu; yaşadığı zor yılları atlatma yolu bulmuştu bile, çıkamayacak sen haklı çıktın hayat sana yenildin deneyerek ki?! Gülen adam filmine ithafen: Unutama beni diyen olay orgusune inat; yaşamanın çirkin gerçeğiyle yaşıyordu ahu, ne miydi o gerçeği gözlerin demişlerdi?! Seni bize hayata bağlayan ki; Londra'ya da gitsen yine sen yine sen olursun ki, birgün herkesten kaçmak istedi ahu?! Buna bende dahil ki; her şeyi sırtlan diyene inat olay orgusune gülüp geçti, peki şimdi benimde öyle yapma zamanım gelmedi mi?! Dom dom kurşunu ben hayattan beklerken; insanları vurmuşken gülümse günlere diyordu ahu, aşkı sevdayı tatmak onun yanından geçmez ki?! Bahardan kalma bir anı gibiydi yaşamayı öğrene bileyim ki; duygular sonra gelsin diyordu yazarda onu yazarken, yaşamın gerçekliğinden uzaklaşıyordu yazarı?! O yüzden bu kadar çok sevdim bir yanı galiba; insanlık kavramı suçlu, o yüzden karakterleri suçsuz bir hikayede bulunmalı ki?! Yaşamın hatalarını hikayede bulalım diyordur doğru olarak; sağ olsun, var olsun!...

Dağlara küstüm diyen her bir canlı içindir yazarımız kelimeleri; herhangi bir olay yarasanda yaşanıp da doğum günün gelmesin derdim ben, bu benim kararındı kişiler ve yakınlık dereceleri ilgilendirmez ki?! Kendini mecbur yeri gelmedi diyen kişi olarak alt vermesin ki; bana sadece ailem yeter, sevda değilse nedir benim bulduğum ki?!