Geceler Kara Tren

Yeniden kız bağır çağır kendine; nereden bilebilirdim de anıyı, leman topla dünya için!... Ilık bir esinti kalsın senden; kaybettiğim her şey için bir an de ta ki burada kaldığım süreç de, aydınlık olsun iyilik kazansın de!... Sağ kal benimle ahi zamanda; kral değil şu anda benim kralın olarak kal, hıyanet olmasın zamanda!... Herkes iyilik için yaşasın; anı ecel çağırmazdı demesin, neyleyin anı derler mi bilmem!... Keşke diyorum ben yapamadıkların için; eski zaman masalları gibi oldu bu sahne öyle de devam etsin, ben yaşamadım sonuçta!... Nehirler senin için mi akar; taslak gibi aktı geçti, yıktı beni deme deme hayatın ta kendisi lokantası demişler!... Sende demeye devam et, ne olacak bil!...

Karanfil der hayat insana; efendi der hayat insana, fendi der hayat insana!... Efelendi der hayat insana; nesli der hayat insana, darmaduman der hayat insana!... İlerisini görmem gerek der hayat insana;

coşku yok bende de insan hayata, ortalık yerde der hayat insana!... Vesaire der hayat insana; ilke der hayat insana, normalleşme der hayat insana!... Ortanca değer hayat insana;

çiz üstümü der hayat insana, izleniyorsun der hayat insana!... Zannediyorsun der hayat insana; ipten kendini al der hayat insana, kavrul der hayat insana!... İyi Ki karşılaşmışım; iyiki var sağ olsun var olsun yazarım, yazarım yazmaya yaşamaya yaşatmaya devam etsin ki bizde okumaya devam edebilelim!...

Ondaki der hayat insana; nüks eder hayat insana, susuz kalma der hayat insana!... Uzlaş benimle der hayat insana; zorlanma der hayat insana,