Gecelerin Adamı

bilinçli yapılır her şey de insan hayata, ilim irfan de insan hayata!... Lütuf diye kandırma beni hayat der insan dünyaya; mest ol der hayat insana, ipten al beni der insan hayata!... Yandım der hayat insana; oldu olacak deme hayat insana, risk alma der hayat insana!... Umutlan der unutkan olmanı ister hayat dünyadan; mum gibi yan yok ol diyor hayat insana, yazarım sayesinde kendinden bir parçayı dışarı yansıttım!... İyi ki olmuş sayesinde; kötü hayatı daha iyi bir hale sokarım, kıvılcım bularak yasayabilirim gülebilirim!... Günü tazeleyebilirim sağ olsun var olsun;

hiçbirşey yokken diyen hayat!... İnsandan ne ister; için için yanarken görmez mi hayat, insanı çakıldığını limit sorgular hayat!... İnsanda ilmek ilmek boğaza geçerken; yaşam istenir mi acaba hayattan, garp yorgunu galip gelir mi insan hayatta!... İnilecek delik kalmadı hayatta; insan için nefret misin nefes misin der hayat insana, kıyar mısın bana der insana hayata!... İflah olmaz benliğin neden burada der insan hayatta; yangınımsın der hayat insana, isterik şekilde bu hayattayim neden der insan dünyaya!... Sonun gelsin de insan kendin için hayata; incirin deme hayat insana, normal biri olmama izin verseydin de hayata insan!... Dağ gibi hayat; benim üstüme yıkılma de insan yeter, ağlama insan der hayat neden ki!... Bir kıyameti bir yazarın kelimeleri sayesinde yaptım; iyiki yazmış iyiki tanımışım onu, karakterleri sayesinde bu kötü günden kurtuldum!... Umarım karakterde kötülüklerden kurtulur; var olsun sağ olsun, yazmaya yaşamaya yaşatmaya devam etsin bizde okuyalım onu!...

Nehirler kadar sığsın hayat neden der insan; elinden alınan bir umut der hayat insana, farkındalık de insan hayata!... Resmi yak yık bu hayatta de insan; etten duvar ör mutluluğun için der insan hayata, tayin etme beni bu dünyaya der insan!... Eden der hayat insana; tükendim der insan hayata, yakma beni de hayata insan!...

Üstüme gelme der hayat insana; zarın neden ince der hayat insana, kırgın değilim ama neden ben der insan hayata!... Üstünkörü der hayat insana; sarsılmaz der hayat insana, kaygımı benden al der insan hayata!... Üflemedim der insan hayata; nasip değilmiş dedim hayata der insan, ecelin olurum der hayat insana!...

Ev olamadım sana der hayat insana; yakarış der insan hayata, yaşam benim değil diyebil hayat insana!... Lazım değilmişim de insan hayata; ender biri değilmişim der insan hayata, misafirlik kavramı neden vardır neden buradayım de hayata insan!... Mısralar yetmez; niyeti anlat der hayat, insana!...