Gelen Gideni Aratır

çıkıp gideceğim geri geleceğin bir ev bulunmalı, iğne gibi hayata batman kişiler!... Çekilecek dert olmalı hayatta; tahammül edilebilecek noktada, ekte bulunur hayat!... Geçilir kılınır geç git hayatta; bir önem bulunmamalı, inme gelir hayata!...

Yeryüzü beni kabul etmedi neden demedim; gökyüzü var sonuçta, nifak tohumları sererker insanlığa?! Ekti mi bilmem de beni andan kopardı; pişman değilim yaşadığından, yapamadiklarinda akalın!... Doğa bak bana; bir ufuk daha geniş, bunu bu şekilde mi göstermek zorundaydım!... Aklın kalmasın bende sonuçta; melek olup sana yardım edebilirim, mevzu neydi?! Emek miydi; enkaz mi oklar kalbime geldi sanki, andan koptum?! Risk yaşamaksa; gözlem işi bende bundan sonra, ortam nereden bu ana geldi!... Kuş bakışı kurtarmak gerek; yandı bitti doğa, dua yetti herkese!...

Anladığım anda kaldığım de; nusret bu bitmedi yaşam de, ustura geldi sadece de?! Sevda mıydı yaşam; anda kaldık, tahavvül etmek mi ben varım de?! Asla asılan anın; özlemi yok desem, adım at!... Dinlenme kaç aldanma yeter; yeryüzüne minnettar kalınır mı, kısa anda?! Olanlar aklının sığdığı değildir; elemanlar soldu bittim ben, anlar geçidi burada!... Nifak değildim; sevdim yaşamı, anlar anlatımdır bilin yeter!... Niyet neydi sor; liyakat olmalı dediğim zaman ben alındım de, rüzgar küllerini yıka yeter!... Dirayetli ol direnç bul; aydınlat anı yeter, yen zamanı yeter!... Akın et kurtar beni yeter; niyet ettim değil, bir taşı kaldırdım de!...

Gez gör demeye gerek kalmadı; özlem dolu yar oldum yetti, zinhar reddetme yeter!... Gönlüm bir sılaya düştü de; özgürlük benim elimde de yeter, zerzele yeter dünyayı yıkmaya!... Endemik bitki olabilirim artık de yeter; değişmek deseydim enine boyuna, gizli iş deme!... Dene murat nerede deme; işte istek benim artık de, şimdi yada sonra yok benim için de yeter!...

Serzeniş değil bu; gerçek özüne döneceksin deseler olmaz mı derdim, zeynebim deseydi?! Hayır mı diyecektim; vuslat bu ya yeter, ersin zaman sona!... Dünya yangını son bulsun; rıhtım köşede bekliyorum sizi de insanlığa, miş muş demesinler bana yeter!... İhsan de yeter; eden bulsun zamanda yeter, şeref neredeydi bilinmez!... Dinle yeter; duyan olmaz mı bilinmez insanlığı, özlenen umarım de kendine!... Nisanın ben de yeter; oturduğum taht olsun istedim, her desek!... Lüzum varmış de yeterli dünyaya; masadan atılan benim sanki, beton eksiltilmiş sanki!... Azı çoğu bu zaman de yeter; zinhar doğru yalan gelir yeterli de, merdiven sağlam olsa ne yazar?! Yürek çürürse eğer; eldiven takılı steril eller, dünyanın günahını temizler mi ki?! Rüzgar bana insanlığı getirir misin desek; yetiş ya ali desek olur mu, etler koksa yeter mi dünyaya belli değil!...