"Haketmedim Ayrılığı"

benliğim seninle mutlu ama korkuyor ya, beni bırakırsan diye?! O yüzden senden: İnsanlardan uzak duruyor etkiden çıkanlar aynı değil deseler de, sen selamdan korkma!... Her an dilinde olsun; kötü bir şey yapmıyorsun sen, neden korkular kotulukler var hayatta?! İnsanlık dur dese ya; baba gibi kol kanat ger herkese, aklını koru!... Anları atlat yeter; anlat anlamaya çalış yeter!... Bekleme kaderle savaş, hayatına kafa tut yeter!...

Cinnet geçirme, bu cehennem olan hayatta yeter!... İnan yeter; insanlığı yeniden kur, iyiliği bul yeter!... Hangi yoldan gideceğini, bil yeter!? Hayatını kendin kurarsın böylelikle; anlatma diyemezsin, dinleyen olmadıkça?! Nefs say, nefes için yeterli!...

Git gelli bu hayatta, kalmayı bil yeter!... İrdeleme deme; neden diye, sor kalsın niye diye?! Rengarenk yeterli; bu hayatta diyeceğim ne varsa, kanatların yok bu gökyüzünde?! İncildin belli; kimse kaldırmaz seni o zaman, merhamet bekleme benden denildi sanki?! Lime lime olan bedenin ruhunu bırakmadı, ellerin sende kalamaz dendi sanki?! Risk aldım hayata gelerek de;

sende sende olmayan ne var desen de, enginlere sığmayan yürek derim bende!... Yüreğim yandı sonuçta; nefes alamam, nefs engeller onu!... İnsani yanı yok ettin bende; demeyeyim yeter,sende benden aldıklarını ver dersen?! Emin olduğun nedir hayatta, kötülük mü derim!? Linç yedim, ruhun yerinde değil sende de yeter!... Ahkam kesme bana, bize yeter desin dursun?! Minnet neydi deme,

ona uy yeter!... İllet olma, ilke ol hayatta!... Leylan dersen; insanlık verilmiş miydi derim; veren olmuştu!? İpten ince hale getiren, biz olduk de!... Ekilen bir filizsin unutma, adlandır yeter!... Yeryüzünü özgür kıl kendine; nefret olmasın hayatında, yeter!... Nefesin için gerekli, sonuçta!... Astı beni deme, bana yeter!... Olduğu neydi, olacağı olsun?! Leman küsme, dünyaya yeter de!...