Hatırlar Mısın?

Bak gör der hayat insana; ülkü olsun der hayat insana, lazım der hayat insana!... Etki tepki der hayat insana; nasip der hayat insana, temiz zamanı der hayat insana!... Kara kara düşünme der hayat insana; ayık ol der hayat insana, yakınlaş der hayat insana!... Altı üstü der hayat insana; bakış açısı bu der hayat insana, acı burada der hayat insana şekli yerinde der hayat insana!...

Biz ikimiz der hayat insana; izini kaybettir der hayat insana, zulme hayır der insan hayata!... Beraber der hayat insana; irdele der hayat insana, zeyrek olma der hayat insana!... Endişe duyma der insana hayat;

De kendince; bende varım, bu olgu döngüsünde dedim... Umarım, kızmaz bana... Neden beni kattın, öğelere demez umarım... Ada sahilleri gibi, hayat dingin olsa demedim... Demek üstüne, kurulmasa... Ellerimiz sadece, bağ bahçe görse... Lime lime olmasa, ruhumuz bedenimiz... İğneyi başkasına dahi olsa, batırmasak... Niyetim hikayeyi, Adeline anlatmaktı...

Ferhat gibi; ruhumu aramaktan az çok, uzaklaştım... Adımların kendi yolunu belirler... Tam o an, doğrultu kayar... Limanda canım diyeceklerin, gerçek ailen vardır sonuçta... Anlatma yaşa dedin, ancak? Sınavın bu nidaları, duyacaksın... Ok sana, saplanmış gibi... Kımıldama sakın, denilmesin... Yaşamayı rafa kaldır, zeytinlerin tükendiğinde... Yüksek rakım da, kendini at... Ak git, atlarına... Nüfus et, ona... Ulusuna, sahip çık... Sesi duy, duyur... Vicdan olup; bu da dönüm noktası olsun, istedim... Esen yelde; kaybolmak değil, kurtarmak önemli... Vallahi yazar; bu sefer çıldırdı, ama olsun...

Perde kapanmaz, ne olursa olsun... Ertem; erdemini, kaybetme... Riske atma hayatı, yaşa diyor... İplerini al, kaç denildi sanki... Ancak peri de; atlas ile okyanusta, yerini bulmuştur umarım... Sağ ol yazarım: kıskanırım sonuçta; böyle kalpten yazanları var olsunlar, seviliyorsun...