Haydi Şansım

Evin etin nerede ki; yaşam seni bulsun, veda et kişilere!... Tek başına ayakta kal dendi sanki hayır; lime lime olsan da ses etme, atıl geleceğe geçmişi bir kenara bırak yeter!... Tımarhane içinde kalmış deme kendi dünyanı oluştur yeter; liya et ben buradayım de yeter, ısrar kıyametle yaşadığını cola yeter!... Kıyma kendine; kızma olgulara, dünyayı tersine çevir belki düzünden daha iyidir bilemezsin!... Bırak düşünmeyi; harekete geç ardına bakma, devam et risk mi yaşamak istemek olabilir?! An içinde kalırsın bilemezsin; ne yapacağını niye nihayete erdiremiyorsun, kendini kırma beni!... Baharın gülsün; adım atıyorum sana, sende at!... Umarım raks ederim senin için ama; bana gelmen gerek, arar bulurum seni diyebileyim yeter!...

Sela değil; selam olsun dünyaya, evim burası bırakmam leylaklar olana kadar!... Leylekler terk etti; aklın yerinde fikrin nerede, mıknatıs gibi yapış bırakma!... Seslendim duymadın neden; öyle yada böyle bu an bitiyor, yapamadıkların değil yaşanmamış ana odaklan!... Limit dolmasın; yaşama sevinci olsun, geleceğe umut olsun dedim!... Evvel zaman tekrar olur;

ben anı yaşayın da dedim, hayat küçük umutlar büyük ayrılık baki!... Aydınlık az yılmadan; yenilenerek geldik bu güne, dert yeni bir umut ise?! Geçmişi silemezsin ama devam edersin; insanlık bu an içinde an yaşar, içinde bulunduğun durum gereği çıkmazda olursam?! Çekemediğin yükleri at derler; elzem olan şey acılar unutulmalı, tekrar yaşandığında keder vermemeli?! Limit gereği dedim ama; asla öyle değilim, insanlık hali!... Pınar Emine Irmak neden gitti demesinler ya da desinler; okudukları bilinsin,

mesut muyum asla!... Münevver de değişecek; intikamı alındığı gibi ki, keşke intikam kötülük olmasa!... Mutluluk huzur sağlık olsa; hendek hepyek gibi olur hayat ancak, elinden alınan şeylere?! Emin adımlarla yapabilirim diyebilir miydim; lekelenmiş hayat, sen temiz kal yeter de kendine!... İnci gibi gösterge ol yeter; nihayete ne zaman verebilirim diyebilirsin, neyleyım halim bu de!... Aşkı sevdayı da yaşayabilir de; zaman ilaçtır diyenler ancak, bulur bir açığı?! Nifak girmesin araya yeter; kırmızı neden buradayım diyemez, artık yeter deyime?! Rota belirlensin de yeter; adım at geleceğe geçmişi kenara it yeter, erdiği ne sen ne olsun!... Rüzgar gelme diyemezsin; mutluluğu unutma umutlan anda de yeter, istek ihtiyaç bu tarafta de yeter!... Şurada şöyle dur yeter de dedi yazar; kız kardeş iyi ki karşılaşmışım, gri hayatta bembeyaz sayfada yeri var her daim!...

Benim gelip geçer hayatta; kelimelerine uğradığım, rüya takımı vardı taki?! Beni o kelimelerden uzaklaştıran; insanoğlu olmasaydı daha iyiydi, kırmızı çizgi yorum diyenlere!... Hayatını ortaya koyduğum bir noktada; asla oy vermem diyerek kaçanlara, resmi gökyüzünden hapis körlüğüme itenlere!... Akla hizmet isteklerle; yok ben istemem tanıtımı diyenlere, o söz olmadı diyenlere?! Geleceği nasıl çizdiklerini gösteriyorlar; kara gri liste benliğin kelimelerinde, elinde hayatim var dedim!... Mistik güzelliktesin diyeyim; yaz çiz bende izleyebileyim diyeyim, ağlamak değil güleyim diyeyim!... Zinde kalayım diyeyim kelimelerle; beyaz liste sayesinde, sağolsunlar varolsunlar!... Yazmaya; yaşamaya, yaşatmaya devam etsinler!...