Homini Pufidi Tumba

efkar seni bulmasın demedi hayat neden, telefon et der hayat insanoğluna!... Elinden tutulmadı mi der dünya insanoğluna;

bir iki derken hayat bitiyor der dünya insanoğluna, iri gelir sana bu olay dikkat et dermisin hayat insanoğluna!... Raks eder misin benimle de hayat insanoğluna; yapıcı ol der hayata dünya, okullu ol der insanoğluna hayat!... Kurulmuş saat olur musun der hayat dünyaya; tutunma tüken der hayat insanoğluna, uğraşma anla bırak akışına der misin hayat insanoğluna!... Rüya görecek miyim de hayata insanoğlu;

hür görünme hisset, incele herşeyi bilerek yaşa dünyada!... Kalemini kırmasın olanlar de hayat insanoğluna; aklın kalmasın de dünya, gidenlere yan yenile kendini!... Zümrüt anka ol yeter;

eskitme kendini herşeye karşı, dik dur yeter!... Artık yeter hayat üstüme gelme der insanoğlu; yaşayabileyin sadece der insanoğlu, az buz şeyler yaşamadım!... Zerresi bulunmaz olacaktım dünya neden ben; ıssız kaldım de hayata insanoğlu, nefes verir belki hayat insanoğluna!...

Gidemem buradan nefesin bitmedi ki de hayata insanoğlu; ecdat önemli sonuçta, cevap ver bana hayat de insanoğlu!... Evveliyat gerek insanlığa; kurgu bunu gösterdi sağ olsun var olsun yazarım, silinmez geçmişini geleceğimizle temizleyip!... Beyaz bir sayfa açabiliriz hayatımızda; incele okur dedi yazarım, ben inceledim bunlar çıktı!... Sizde inceleyin okuyun; iyiki var yazarın sağ olsun var olsun, yazmaya yaşamaya yaşatmaya devam etsin!...