Hülyam

uslu uslu durmalı, uysal olamam dedik ama?! Uysal olmak istedik; yurt seven olduk, yurdum kalmadı!... Saydım kötülükleri iyilik yapmışım; saygınlık kazanamadın neden, aldığı çok verdiği yok dünyanın neden!... Lazım olan buymuş denilecek tamam da; unutulmasam bari der kişi, iyi ki tanıdık!... Birini daha toprağa vermem diyorum ama; her kişi er kişi bireyin için mühim olmalı bu dünyada, kıymetler bilinmeli!...

Ulus korunmalı; limit aranmamalı, ulu kurt kötülüğü korkutmalı!... Saygı sevgi unutulmamalı; oyundan çıkılmamalı yıkılmam demeli, yurt için elinde ışık bir karanlık savaşçısı!...

Leziz dünyada kötülüklerin savaşçısı; leylası efe olup bizi yarınlara çıkaracak, nazım olarak herkesi güzel günlere götürecek!... Aklın fikrin sen diyerek; halkını koruyacak, iyi ki tanımışım yazarımı!... İyi ki var sağ olsun var olsun: Yazmaya; yaşamaya, yaşatmaya devam etsin!...

Zerre mutlu olsam tamam derim; iyi ki ama nerede, edelim ama neyi!... Edalı değilim ki; kıymet bilen neden olmadım acaba, incelik mi vasıfsızlık mı belki!... Çevren geniş olsa da neye yarar; evin yoksa, neyi getirir sana!...

Hangimiz sevmedik; bu dünyayı edebiyatı yapabilirler, kurullar... Ana kuzusu, babasının aslanı kişiler... Her kişi yanıyorum diye; feryat edebilir... Yana yana; söndü yüreğim, de... Aklıma bin şeyler; yaşayan insanlar, geldi... Mürvet Taşvur abla; bunlardan biri, her an yaşıyorum bu dünyada der! Yanıyorum görmüyorlar, diyebilir ama? Dünyevi kuralı herkes görür; bakış acisi olmaz, seni örseler... Unutup gittigi diyen; zamanlardan geçeceğiz, anlaşılan... Sakin ol diyebilmek bile, zor da... Her kişi; kolları sıvıyoruz diyor, hakkı olarak... Olayların ardından gelse; ne olur, ancak? Dünyevide; dünden bugüne, henüz olamadı... Nedendir bilinmez: Canın sağ olsun diyecek; yer varsa da demez, kimse de?! Rengarenk dünyaları karardı, sonuçta... Siyaha bulandı!... Sen onlardan; bahçe duvarı, hudutları istiyorsun... Olamıyor da!...