İhanet

Kaza bir yol açar mı sana acaba; anlat herkese duyduğun ne varsa bilinmeli sonuçta, zannetme olanları araştır bil yeter!... Arayayıştır güne başlamak; buna göre davranıp, iyiyi bulmak gerek!...

Hıyanet değil hüzün oldum neden; aynı oldum mu buluştum mu herkesle bilemem, yıkıcı değil yapıcı oldum mu bilemem!... Atik oldum mu bilemem; tahammül edilen olduğum garanti, ırak olma yeter dünyadan kişilerinden!... Nusret buluşması gibi oldu hayat; nefes nefret olmasın yeter hayatta, eklenti değilim diyebilmek önemlidir hayatta!... Şakrak olmak şükran duymak önemlidir hayatta; etki bırakmak önemlidir, ben yapabildiğimi sanmam ama neyse!... Silinmeyen acılar vardır hayatta; inci değilim kırılıyorum bunu görmeli kişiler,

bekletme zamanı hayatı yaşa yeter!... Ilımlı olmak gezmek öğrenmek gerek hayatı; leman yeterli dememek lale bulmak gerekir hayatta, eninde sonunda bir yol bulunur mutluluğa karşı!... Meze olmamalı hayata karşı; ezici güce karşı dayanıklı olmalıyız, zindanda kalmamalı kişiler yeterli bulunmalı zamana karşı!... Diğer yana karşı savaş açmamali kişiler; indiği bindiği duraklarda iyi seçmeli kişiler, miktarı ne kadar kaldı zamanın bilinmez!...

Gidemezsin diyemiyorum neden; iğnenin bana bakacağını biliyorum, derdim yalnız kalmaktan korkmak!... İrdeleme derken; anımın son bulmasından korkuyorum, yorma beni der kişiler haklıdır ama!... Ben dünyadan bulandım; ofla hayat geçmez, ne zaman oh olur bilmem ama!... Şu an öyle geçiyor; ritim bulunan bir olgudur da, dünyada kullanabilme umduğun ne bulduğum olsun yeter de!... Melek gibiyim hiç kötülüğün yok desek de;

Yaktım kendimi bu dünyada de yeterli olsun; aksın gitsin de hayata kendince, şakrak olsun hayatın de kendince!... Amaç ne olsun hayatta de kendince; alsın seni hayattan de kendince, masum ol hayatta de kendince!... Vicdan yapmak gerek bu hayatta de yeterli olur; etkin olsun hayatta de kendince, öğretmek gerek hayatta de kendince!... Lütfü olsun hayatta de kendince; ümit olsun hayatta de kendince, mesut ol hayatta de kendince!...