İlk Değil

Akıllanman; neden bu kadar uzun uzak kalır, bilinir mi hayır?... Limit neydi limitsiz yaşardım ben; her bir gün geldin gösterdin gerçeği, neden sorgula dedin bilmem... Çiğnenen yollar gibi; bedenler olsun, günü kurtarmaz nedendir!... Israr mı değil, nefesi izlemek doğru... Nefs demişken; nefes, nesilden gelme... Taktım, olur bir gün... Yalçın benim arkadaşım; çocukluğun iyi ki var, var olmaya da devam etsin...

Gezegen demişken; bize 3. Gezegen sizsiniz dendi, haklı olarak... Öğündü ne için verilir, bilinir mi asla... Küskün durma dünya da, hayatın anca öyle devam edebilir... Hanın var değil mi; kaldığım yer, kişiler yoğunluğuyla han olur... Akışına bırak derler ya; sen yine de savaş, her şeye rağmen... Normal olan bu; insanlığını, ruhunu hisset.. Gökhan: Kuzenim arkadaşım dostum; benim elimi bırakan tutan, dağ olan çığ olan her bir davranışta bulunan kişiler vardı... Yine de; var olsun, sağ olsunlar...

İnsanlık neydi, bilinmez mi!... Boşlukları; beklentilerle, doldurur hayat... Rant konu olmamalı yaşamda; bu da, vakti kısaltmasın dememeli kişi... Ad günün yaklaşıyor bilirim; ancak bir kişinin de ölüm günü, vah ki vah... Heves değil mi yaşam, anlayabilene... İnme inmesin; akıllanmak için, nefes yeterli olsun... Merhamet: İnsanlık için sorun olmamalı; iyilik aranmalı, kötülük bulunmamalı... İbrahim: Dedem; manevi amcam, kuzenim... Hım ne desem boş; neden bir kelime bile edemiyorum, bilemedim...

Olur olmadık zamanlarda, hatırlarım... Sevgi mi emek mi demeyi; her şeyin sırası olduğunu bilirim, sonu olmasın dilerim... Men olmamak gerek: Merhamet gibi duygulardan bile kişi; katı olmamalı yoksa, merdiven çıkamaz yaş alamaz... Artık biten yok olan; neden kötülük değil, insanlık oluyor... Neden niçin ölüm var bilemem: Başlangıç neden var o halde; doğum ölüm döngüsünde, insanlık dünyevi arasında kalmasaydı... İnsan iyiydi neyse; Osman dedem, amcam kuzenim... Birine bir şey desem; diğerini hatırlar ağlarım, susuyorum o halde...

Sen insansın... Uslanma, savun kendini... Sonu düşünme durma; bugün için var olmaya çalış, savaş günün için... Musalla taşı diye diye her şeye, boyun eğmemeli kişi... Usul usul; direnç soluksun sana, dayanıklıdır ulusun... Yaşamayı bil, gör öğren... Oldurt her şeyi... Resim çiz geleceğin... Ufkunu gör, gül... Misafir olduğum hayata; sen bana savaş açamazsın, de ne olur...