İnanmadın

Asya; Afrika minimum dermiş gibi, insanlık herkeste aynı... Dem vurur, geçer yarına... Esnek ol; es geç rüzgar gibi dedi, haklıydı... Memnun etmek; millilerden mi geçer, belki... İşte burada: Arkadaşlarını; geçmişini hatırlamak istedim, üzüntülerin ne kadar yersiz olduğunu... Ne çok üstünde durduğum şeylerin; gerçekliği sakladığını gördüm, iyi ki tanımışım onları... Sayelerinde oldu bunlar; gerçeklikten kaçmasaydım, dik durur muydun şu an belki?!

Güneş, o zamanda esiyordu... Ülkü o anda vardı, ama gizliyordu... Lezzet gizlenmişti belki, limitlerde... Güz; ağır aynen geçmişte neyse, gelecekte de öyle... Üstün değildin ama ezikte; nedense kendine, öyle davrandın... Zelda olsa; tekrar nerede, özünü değiştirebilir misin? Ehlen gönlünü, hakkın.. Lüks seni yüceltsın; kendini unutma, çalış çabala... İnsan insan diye; bu güne alıştırsaydım kendini, ama nerede... Fark var rüya bitti gül güzeli: Çocukluğumun şarkısı; ah çocukluk geçmişti belki, ama genç desem? Yaslandığın der zaman; haklı o yüzden demiyorum, yerin kulağı var sonuçta...

Cinnet mi cennet mi an; entrika geçen dünyada tutun bir ana, neresi burası de yeter?! Dede büyük de bil; efelenme nereden gelir, renkli yaşamdan dersen?! Esti geçti bana değmedi de yeter;

eklenti yaşamda ruhun benim de, hangi hakla de yeter!? Aç kapıyı ben geldim desem; nerede kaldı cesaretin, esamesi okunmaz mı yoksa neredeydi?! Eski şarkılar sözler bilmem de; iyi ki yazdım bende, hayatta anlamlarını bir daha açıkladım!... Bir isimle birlikte; iyi ki yaptım ama, kuşun kanadını yazdım!...

Onları özgür bıraktım: İyi ki eğitimci; öğretmen kişilerin birçoğu için birgün vardı, o da 24 kasım o gün tanışma ve doğum günü olan arkadaşlarım vardı!... Kuzenimle birlikte; iyi ki diyorum onlarda var, var olmaya devam edeceğiz unutturmayacağız!... Gel yarim; yanında kal ensemde nefesin eksilmesin, menfaat değil yaşama isteği insani taraf tutsun!...