Tutma elini demem; ustura gibi gelme üstüme hayat, nasır tutar kalbin bilirim!... Askıda olan yaşamın; nasıl devam etti misal, sanarsın senden kötüsü yok bu dünyada halbuki?! Sana kötü diyenler utansın; sen aslında ben birinciyim, ilkin diyebilirsin!... Benmerkezci olabilirsin; lirik hayat sanki yaşam, alanı tutmaz!... Maksat muhabbet olsun; susma konuş yeter, abartılar kendini bul yeter!... Zanlı bir dünya düşün herkesi; tek tek yok sayan, itimaz geçme kimseye!... Sen birincisin bunu bil yeter; tekrar tek tük yaşam var, inceldiği yer neşesiydi neredeydin ben?!
Yine rastgele diyebileyim yeter; az gel buraya desek yeter, zincire tür beni de yeter!... Islak benliğin kurusun yeter; mesken tut kendine yeter de, varım yoğum kimim var de bil yeter!... Ark gerçeklikte bil yeter; rüzgar hangi yöne gider bilinmez, yeterli kadim dost neredesin?! Arkamda arkadaş kal gideceğim yeri bileyim; dönüş yolun kolay olsun, doğru bu diyeyim!... İrdeleme yeterli; raks oldum yeterli de hayata karşı, nesil bu de!... Evde bil kendini; veda bu de, insani de o yeter!...
Dinmedi acım; emin olduğum tek şey, anda kalmak!... Rüzgar esti ama; hangi yöne götürdü bizi!... Timur geç kaldı; bir şekilde yetişemedi, farklı değilmişsin dünya!... Dünyevi beni kovdu neden; asla diyemedim bile, sistem beni attı çünkü!... Lime lime oldum kimin için; ırgat benim galiba,
eliz de kendine!... Leyla ol dünyaya; seni kurtaramadı yine de, bekle beni gökyüzü!...
Neler olacak; rahatlıkla göreyim de, etin ne budun ne deme?! Dene titiz zamanda; toprak kazmak gerekti, tüt uzaklara!... Taşı hüznü de yeter; ersin eşsizliğe ulaş, zifiri karanlıkta eylemlerim özgürleşti neden demedim?!
Okur Yorumları | Yorum Ekle |
3.92k Okunma |
2.98k Oy |
0 Takip |
540 Bölümlü Kitap |