Kaderimsin

hayal kurma der hayat insana, ümit hiç bitmez der hayat insana!... Zannetme der hayat insana; umutsuz kalma der hayat insana, rastlantı yaşam der dünya insana!... Susuz kalma der hayat insana; uğursuz değilsin der hayat insana, zanlı değilsin der hayat insana!... Pişman olma der hayat insana; oldum öldüm de insan hayata, riske atma der hayat insana!... Takatim kalmadı de insan hayata; akışına bırak der hayat insana, kalk ayağa der hayat insana!... Akıl ermez der hayat insana; leylaklar açsın der hayat insana,

çekimsiz der hayat insana!... Fırtına var der hayat insana; okula git der hayat insana, git işine der hayat insana!... Geliştir der hayat insana; alıp verilemeyen der hayat insana, leyla ol der hayat insana!... Zannet der hayat insana; abı hayat der dünya insana, alış der hayat insana!... Lüle der hayat insana; can bul der hayat insana, akıp git der hayat insana!...

Mecnun; Leyla'sını görür mü bilmem, ama? Emindir; gidenler yerinden derler, haklılar... Lizyum gibidir yaşam, dingin ve naif... İnce, bir yoldayız ya... Herşeyin farkında ya da kişileri görmüyoruz: Herkesleştiriyoruz kendimizi bu bu kadar zor olmuyor sonuçta; hırçın bir birey olduğum doğru yaşamı hissetmek için, birçok yol denediğim doğru... Askıntı olduğum doğru; bazı gerçekleri, öğrenmek bilerek yoluna gitmek için... De ilk kız torun; ilk öğrenci ablam, sağ ol var ol... Bunu belki bilirsin, ancak? Mehlika diye bir karaktere; senin kelimelerinle, selam verdim... Umarım yazarına uyar; sever iyi ki tanıdım, onuda de...

Leylak tarlasında: Leylekleri bekler bazı bireyler o da hiç gelmez; ışte bir lütuf diye alnını öpüp allaha dua edenlerden olsun diye, bekle sabret derler ya hani... Elinden birşey gelmez neden desen günah bilirsin: Hesap soramazsın bazı anlarda da; küçük çocuklara eziyet edenleri görür, keşke dersin ancak! Yıkım yıldın diyemezsin;olanlar için ışte leylalarda öyle yaptı, iyilikler için savaştı... Açıklamaya çalıştı dünyaya; bunlar kötü bunlar iyi diye, kimin duyup duymadığını bilmeden denedi... İşte yazar ablam da: İyi ki leylasını yazdı; iyi ki kelaminı dinliyor, kalemiyle yangınlara şu oluyor... İyi ki tanıdım onu; devam etsin yazmaya, yaşamaya...

Savurmak der; sevdalar için, savrulmak olmasın o... Ufuklar açık olsa ne olur; bölge bölge ayrıldığından beri, fayda etmez... Sis perdesi oldu herşey: Görülmedi duyulmadı bilinmedi olgular; neler gizlendi, bilmeliyiz... Parmak basmak zamanda kaldı deme; deyim olarak kullan, bir deneyim kazan... Uslan yüreğim diyeme; diye yazıyorum her anı, haklı olarak... Sen ben biz yok; birey insan var, anla birşeyleri... Sanki leyla suspuz şarkıları yön vericim olmaya devam etsin: