Kıran Kırana

Elde ettiğin; bir avuç yalnızlık olur, ona göre... Ressam ol; bilgilendir, gördüklerin ile... Kıstı de; kendine, ancak neden niçin diye sorma? Edilen budur, belki... Nefis bir duygu, olmamalı... Dinlen gör bak, neler olacak... İçin deme bana; seni düşürürken, kendime bakamam... Neredesin Firuze der insan; bazen kişi burada mı, bilinmez... Vesvese verme, kimseye... Erdinç mı oldun sen derler, sonra? Riske girmemesi; gereken konular, bunlar...

Bırak, kendini... Artık olgulara karşı; yalnızlık senfonisi gibidir hayat, ah alçaklık bu de... Limidim ne de, ah... Nehirde yıkanan; saçlar kırklanmaz, neden mi bilmem... Izdırap verici, olduğunu bil yeter... Zanetti de, ben değilim de... Liman kimin deme, gemiler burada ya de... Islaklık, tesadüfen olur de... Garp ol yeter, yol bul... Affet dünya, bizi de... Kap sığar mı, bilinmez... Asıl ol, yeter... Pespaye ol, bil hisset yeter... Irgat ekipmanı olsun, yanında.... Aç karna, neredeyim deme? Çıkart, bileti yeter...Limanlar dolu; göller sana bana kaldı de, yeter!... Esen rüzgar gibiyim; resmi gör dedim kendime ama, hayır dikkat et yeter dedi hayat!... Ufkun geniş, yeter olsun!... Rakkas mı hayat, bilmem?! Atlat yeter dendi; gitme kal diyen, olmadı neden?! Israr kıyamet; ıskarta olduğunu unuturmuyor, kal denmedi!... Geride perişan olmam beklendi galiba, de?! Eskileri, ısıtıp ısıtıp üstüme salma dedi hayat!... Merhamet bekleme benden dedi hayat, bekleme beni kaptan dermiş gibi!...

Olmadı olmazda ama der hayat, insana!...

Lokal olarak der hayat, insana!...

Mavi ay der hayat, insana!...

Aktı gitti de insan, hayata!...

Dün bugün yarın der hayat, insana!...

İrdelenmesi gerek der hayat, insana!...

Mokka de insan, hayata!. .

.Muhtaç kalma de insan hayata!...

Esini kaybetmisti peki ya; kizi o da zelisin hikayesinde, sag olsun yazarim bana?! Hayattan asla vazgecilmemesi gerektigini gosterdi, bir umut oldugunu her daim denildiği noktada hikaye burada ortaya çıkıyor!...

Okyanusun babası; evladının bedensel sağlığı için, kızının ruhunu unutmuştu o yüzden?! Güzelim hikayesini keder ortağın yazdım ki; huzur dolu bir hayat dilemiştı tılsım, gediz için ki?! Kelimeler ruhunu rahatlatır belliki diyerek ancak; herbir ruh adımında bir kötü olay olduğunu üç yıl devrederek, anımsıyordu ki?! Bir adım atarsın da; kaldırımda düşer yerinde sayarsın ya, ışte o duyguydu gün ışığıyla merhaba denen sana ki!... Günün sensin: Bugünü güzelkestiren de ki; iyi ki karşılaştığım kişiler arasındasin, sen olmasam?! Olay örgülerin; yaz düzelt, tarih yasa!... Çözüm şey; evlat insanlık, dün yapıt ucu sen dedi Okyanus!... Herbir gerçekliğine rağmen ki; Yankı şarkıların senindir her zaman diyemeyecek, laf hiçbir şey isteme!...

Ailesi çakıl tarlasında kaybetmişti yolları; vermişti onu kaybetmemek için ki, onu bulmak içinde öyle yapmışlardı!... Taki hırçınlığı ile ortaya çıkana kadar ki; ailesinin gerçekışte aşk duygusunu her yerde arıyordu, aslında olmazsa olmaz kaderi sizle seviyorum!... Gidenlerim hiç tanıyamadığın dedem; hiç ayrılmak istemediğim dayım, iyi ki düş krallığında varsınız!... Ahirette ömre uzun olsun; palyaço solo bütün hayat de, peki!... Ben virgül olmaktan; ne ara kanlı gül olmak istedim, peki bülbülün aşkı neredeydi?! Sadece asıl olan aşktır demek istedim; ancak iki nefes arasına takılıp kalmıştı ki, babası diye bildiği adam!...