Mevsim Hala Sen

Heveslisi misin; hüsran yaratanı mı desek, daha iyiydi?! Üzme; beni bizi kimseyi be diyelim, yeter... Salkım, saldı de... Eridi bitti demesin kimse; güçlendi küllerinden doğdu, anka kadar güçlü dayanıklı desinler... Yeti: Yettin desinler; daha çoğu için, çabaların çalışmanın yerini bulsun... İnceldiği yerden deme: İnmeyeceksin gökten; pilot olacaksın, sen de... Nasır sana bana: Emeğin yolu olsun; sende gocunma benim gibi de, herkese... Ay hı ıhm şey; dayımı da yaptım, herkese yardım eli uzatan biri... Umarım kendisini yok saymaz; bende varım der dinlenir ruhu, şeffaf güzel adam teşekkürler... İyi ki hayatindasın, iyi ki varsın... Yaşa; yaşatmaya devam et, seviliyorsun...

Bak anla bilgi akıl verdim sana diyen; bir yaradan var, onun yolundan git... Ekilen filizleri gör; duy bil de, iyiyi kötülüğü ayırt et... Ayrık otları,

seni bitirmesin... Nefis bu, hayattır işte... Ah deme: Yürütmeyi bil; bütün olmayı bil, yarım dünyayı tamamlamayı da... Ufkun geniş olsun, yeter... Görmeyi bilmek, bunu gerektirir... Tekmil bu ya; tamamlanması gereken şeyler vardır, belki de... Aklın, yerinde kalsın... Dünya dönüyor, olgular değişik sonuçta... Bıkma yeter, gereken yerler burası... Lansman bu da, hayat denir... Ay otur deme, çalış de bir kere de....

Kılçık bulur, beni... Anlam yükleme, denir de... Nefret bu sonuçta; boru değil derler ya, ha işte öyle... Veda etme, sev de yeter buradan... Elleri, boş bırakmamak gerek... Gen derler, olan biteni geçiştirirler... Ün; seni alsa, yeter herkese... Leylekler, seni ona sunmadı sonuçta...

Sel geldi götürdü yerine; saldım savaşanadım desek, yeter... Af, ad bu kadar önemli sonuçta... Limanda, sal olmak bile yeterli... Irgalama yeter bazı olayları;