Sevgili Yarim

Aklan yüreğim; hayattan üstün gel, sıralı sıralı hayat yaşamaktan!... Ben ben olmaktan çıkarım; leylak büyüsü hayat, ırgala hayatı ardında kim kaldı ki?! Satılık hayat mı vardır diyordu ama; tektir yaşam yeterli, altı yaş mı desek bilemedim!... Rızkı burada diyeceğim kimse kalmadı demek; ıslak seni bırakmasın geride, geldiği gibi giderler sözü kalmadı!... Öyle bir an kalmadı çünkü; izlemiyorum desek de, gün sayıyoruz!... Nefes ile laklak edecek zamanı bulamazsın; irdeleme anı dedim haklıyım, saklan bulunma denildi!... Akıl nerede dense de; kırılma yok ol dense yeter, lal olamam ben ısrar neden diyemem!...

İş İşten geçmesin şımarma insanoğlu denildi; limanlar arası burada olurum ben desen ya, eren ben miyim de!... Riski yok hayatın de dedi yazarım; iyi ki yazıyor, bende okuyorum!... İyi ki var sağ olsun var olsun; iyi ki yazmış, yazmaya yaşamaya yaşatmaya devam etsin!... Kırık şey düzelir mi; ıslak kurur mu, resmiyet neden var!... Irgalama yeter dünyayı; kendini bil yeter, kalbim var de aklan yeter!... Lime olma: Şen ol; perişan olma, insan ol!...

Göklerde kartal gibiyim derler; özgürlük için savaşanları unuturlar, öksü otu gibi!... Hayat bitmemiş öykülerle dolu; kıymet zor onun için, sıkıca sarılmalı ki yazar?! Goktug abi olarak; sıkıca sarılsın diye, balın hanımı yolladı!... İyi ki olmuş; iyi karşılaşmışım,

tembel hayat işte bir rahat durmuyor?! Emin adım dediğim olay; arap saçına dönüyor, miktar yetmez daha da vermem gerek diyor hayat galiba?! Ekim gerek ama; tohum yok ki demek neden, limit eğitimle olur da bende oda yok neden?!

Dur durak bilmeden yaşa; hesap verme kimseye, umutlu mu ol uğur mu ol bilemedim?! Raks et rüyada yaşa bilemedim; durak burası diyemedim, uğursuz diyenlere karşı çıkamadım!... Resmi göremedim; ak kara seçenedim, kıyamet burada diyemedim!... Oldu mu şimdi diyemedim; lazımsın bunu bil diyemedim, ardına bakamadım!... Risk bulamadım; rıhtımda maneviyat bulamadım,