"Sokul Bana"

hüzne davetiye der hayat insana!... Üzgün olduğum an de insan hayata; şurada dur der hayat insana, nefes noktası gerek sana der hayat insana!... Uzun yoldan gelme der hayat insana; beklerken ne olur der hayat insana, ense kalın olmamalı der hayat insana!... Kınar hayat seni der dünya insana, leyla ol yol gözle der hayat insana!... Elini uzat bana der hayat insana;

mısra ol der hayat insana, evham yaptırma der hayat insana!... Rengini bul der hayat insana; yoklama kendini der hayat insana,

çokça zamanda kendin ol der hayat insana!... İradeni kullan der hayat insana; resti çek der hayat insana, kelam kalem olursa der hayat insana!... İlgi alaka der hayat insana; nefsini törpüle der hayat insana, gerekli açıklamayı yap der hayat insana!... Elim kolum bağlı der hayat insana; rüyada görme yaşa der yazarlar insana, çekme beni deme hayata!... Ezme beni der insan hayata; işte bu yüzden yazarlar iyiki yazmış iyi ki karşılaşmışım kalemleriyle; yazmaya yaşamaya yaşatmaya devam etsin ki bizde okuyalım onları,

gizle kendini der hayat insana!... Azı çoğu der hayat insana; zerresi bulunmalı der hayat insana, el yazması olmalı hayatta der insan!... Leyla der hayat insana, kıymık der hayat insana!...

Aykırı der hayat insana; yarını yaşa der hayat insana, ayrıcalıklı der hayat insana!... Hangi yön dedim bende yazarına; anlattı bana gerçeklerin acı olduğunu, nefsini kurgularla törpülediğini söyler ki!... İyiki tanımışım onu; yazmaya yaşamaya yaşatmaya devam etsin ki bizde okumaya devam edebilirim,