"Sürüklüyorum Çaresizliğimi"

İnsanlık neydi, bilinmez mi?! Boşlukları, beklentilerle doldurur hayat!... Rant konu olmamalı yaşamda bu da, vakti kısaltılması dememeli kişi!... Ad günün yaklaşıyor bilirim ancak; bir kişinin de ölüm günü, vah ki vah!... Heves değil mi yaşam, anlayabilene?! İnme inmesi akıllanmak için, nefes yeterli olsun!... Merhamet insanlık için sorun olmamalı; iyilik aranmalı, kötülük bulunmamalı!... İbrahim: Dedem; manevi amcam, kuzenim hım ne desem boş?! Neden bir kelime bile edemiyorum, bilemedim!...

Olur olmadık zamanlarda, hatırlarım!... Sevgi mi: Emek mi demeyi; herşeyin sırası olduğunu bilirim, sonu olmasın dilerim?! Men olmamak gerek: Merhamet gibi duygulardan bile; kişi katı olmamalı yoksa, merdiven çıkamaz yaş alamaz?! Artık biten yok: Olan neden kötülük değil; insanlık ölüyor neden, niçin ölüm var bilemem!? Başlangıç neden var o halde; doğum ölüm döngüsünde insanlık dünyevi arasında kalmasaydı, insan iyiydi neyse?! Osman dedem: amcam; kuzenim, birine birşey desem?! Diğerini hatırlar ağlarım, susuyorum o halde?!

Sen insansın; uslanma savun kendini, sonu düşünme!... Durma bugün için; var olmaya çalış, savaş günün için!... Musalla taşı diye diye, her şeye boyun eğmemeli kişi!... Usul usul direnç, soluksun sana!... Dayanıklıdır ulusun!...

Yaşamayı bil; gör öğren, oldurt herşeyi!... Resim çiz, geleceğin ufkunu gör!... Gül misafir olduğum hayata, sen bana savaş açamazsın de!... Ne olur yetişsin bana; kurtarsın beni dediğim, kim ne varsa seni bulsun?! Endişe seni terk etsin, yeter bana!... Sanma korku kötülük tek seni bulur; hayır uzak tutmak için, çalışacağım galiba?! İbretlik bir yaşam seninki, bende konuk oldum desem?! Rende değil hayat ama, seni üzmesin diye savaşırım diyordu karakter?! İyi ki okumuşum yazar; iyi ki yazmış ki, yazarlar demeliyim!... Bir kişi, bin karakter var tanıdığım!...

Giden değil, kalan olabilmek gerek!... Kalana saygı ise, bir nevi insanlıktır!... İnsanlığı unutmamak gerek ki; merdiven altı yaşam değil, tam güvenilir vakit gerek ki?! Ersin muradına ancak; neye karşı, niye bu durumda kalırsın tek!...