Tam Dört Yıl Olmuş Dün

Süregelen zamanı yaşa yeter; ürkme zamandan, yarın bereketi seninle olsun!... Renkli hayattan ayrılma; ritmi yakala,

mümkün mü hayatta yaşamak!... Üstüne gelen kötülüklere karşılık ver; iyiliği bul resmet hayatı, daha iyi bir şekilde!... Vicdan yoksunu dünyaya ben senin aklından gelirim de yeter; elinde gelen ne deme çabala, tahammül et bana deme o sana etsin!... Taş taşıdı da kolu yorulmadı ya derler; artık yetti taştı aştı boyunu desende yaşıyorsun, şimdi şurada ölsen kimse dönüp bakmaz değil mi!... Vurgunu yaptı hayat; uğruna ölünecek ne kaldı ki, rüzgar beni dünya kötülüklerinden uzağa taşısın yeter!...

Bir gün bin kişiyi de taşır yani onu anladım; iradeli olmak iki adım atmak gerek günde, ruyada bile daha dirayetli insan!... Güzel günler görülecek bilinmeli yeter; ün bilinmeli bu hayatta yeter, nerede neşe gülümsemek demek gerek!... İlker olmalı kişi; kimlik yolunda gidilmeli yeter, imren kişilere doğruluğun yolundan ayrılma at beni yeter!... Denilenleri duymak gerek; ırgala yeter, murat bu yeter de!...

Ferdi biriyim galiba ama göremiyorum; erdi sona eren olsak keşke, resmet bu günü deseler yapamam!... Hayaller hayatlar girer belki; atılan ben göğe tutunsam bari, nasip değilmiş de tayin çıkart bu hayattan ne olur!... Şakrak bir ben olmalı değilmi; eğlencesini bulmalı andan değilmi, neyleyin nereye gideyim deme kötülükleri görünce saygın bir hayat geçirmeliyiz değilmi!... Oyundan atılmak istemiyorum; çabasına girmek gibi hayat yürütmek biraz zor oluyor ama,

yaşam imkansız değildir hiçbir zaman!... Elinden geleni yapacağım; geleceğin için de yeter, limitleri zorlar ama!... İmkansız olmadığını anlarız ya; insanız beşer şaşarız fener oluruz kişilere belki,