Tutuklu

nefsi terbiye etmek gerek de kendine yeter, uğursuz olma der hayat insana!... Satır arası nefrettir bu der hayat insana; rest çekildiğini görmek ister insan dünyada, net kisini yitirdi galiba de insan dünyaya!... Tanımadı galiba seni der hayat insana;

gösteremedi gerçekleri sana der hayat insana, öğrenmem gerekir miydi de yeter de insan hayata!... Rastgele yaşıyorum de insan hayata; eğlendi benimle de insan hayata, nefes aldım ama zarar verdim galiba de insan hayata!...

Kaza kurşunudur de insan hayata; ızdırap çektirdi bana der hayat insana, rastlantıdır der hayat insana!... Mısralar kan kırmızısı der hayat insana; ıskalamadı beni der hayat insana, zaman hancı der hayat insana!... İflah olmadı beni yendi der hayat insana; lüzum yok sana der hayat insana, isterse der hayat insana!... Saklanan sırlar der hayat insana; tek taraflı der hayat insana, efkar dağıtmak için biraraç değilim der hayat insana!...

Şartlar bir araya gelmemizi istemiyor de insan hayata; ahlar toplanıyor nedendir der hayat insana, lüzum görmez der hayat insana!... Ganimetpın der hayat insana; anlat bana der hayat insana, mısralarla birim der hayat insana!... Yazarım yazmaya yaşamaya devam etsin ki bizde okumaya devam edelim; sonuçta yazarın kelimeleriyle sizde tanışın, iyiki var sağolsun!...

Anlamak zorundasın beni der hayat insana; tek taraflı değildir hayat der dünya insana, eski zamanlar der hayat der hayat insana!... Şekilden şekle girme der hayat insana; yazarım yazmaya yaşamaya devam etsin ki bizde okumaya devam edebilelim,