Üç Nokta

Seneden; ayrı mı kalsam, yeterli!... Eklenti oldum, dersen!... Neslin tükenmedi ya derler, hayatta!... İğreti durup, kaçar zaman!... Sayman gibiyim hayatta, ardına bakamıyorum!... Evlen, etken madde ol yeter!... Veda etme erkenden, hayat sana yetişsin bırak!... İncilerin dökülmesin yeter, ilk anda!... Rus ruleti olmuş hayat, zaten!...

Saygı duyma; kıyamet başlamadı derler, yalan!... Açık olacağım, size!... Kendine karşı!... Linç olmadan önce, lime lime oluyor insan oğlu!... Aklanmak için; yıllarını veriyor, bu dünyaya!... Neden bilmişlik taslamak,

niyetiyle gelmez insan!... İlgi alaka, nedendir dünya!... Lal kalır an; her bir olay için, neden! İrdeler misin gerçekleri de, yeterli!... Rüzgar ne yöne eserse, gitmeyi bırak!... Ruhunun, anlamını bu!... Gel yada git demişler!.... Raks et benimle, renklerine yarış der hayat!... İliklerine kadar alış bana der hayat, haklı olarak!... Püsküllü yalanlarla, dolu hayatlar!... Lüle ışığında, yaşayalım daha iyiydi!... Çoğalır eksilirsin, hepsi bu hayatta!... Farkındalık bu hayatta, anda dışlanırsın ya!... Eskitme atasözleri; dost kara gün içindir demişler, haklı olarak!... Randevu bu ana deseler, raks etmiş midir hayat!...

Penceresi varsa hayatın, gökyüzünü de görebilirsin!... İncele anı, işe yarayan birşeyler bulursunuz galiba!... Nokta mısın hayatta; virgül mü dedim, durdum kendime!... Ondan sonra, pinokyo çıktı karşıma!... Kırılmaz vazo idim, galiba!... Yeterli olmuş muyum, bu hayata de yeter!... Oldu olacak; nereye gidiyoruz, nereden geldik bunlar önemli...

Dert yüklü dünya: Renklisin de; bunu kendin bilse, yeter!... Evel senindir, yeter!... Vesvese de, yeter!... Esti gürledi; havalar de, yeter!... Balon gibi, söner hayat!... Oldu olacak, o kadar yeter de!... Şakrak bul, kendini !...