"Uzaklarda Bir Çizgide"

Yüz kalan bir yaşam, kimsede yok!... Essin rüzgar, unutturmasın yaşamı!... Kesme sözleri, neden deme?! Elleri birleştirme, neden?! Rizik: Kimde neyde bilinmez; rest çektim kime göre neye göre, risk bu bendeki?! Üzülme denilmez, sonuçta!... Reklam izler gibi; yaşamın oynamasına izin ver, sonuçta insan?!

Ben bu dünyada; işlevin ne diye, sorulsun diye gelmedim?! Ense, kalın olsun diye de değil!... Nimet arayın diye de değil!... Öbür dünya içinde değildir, eminim!... Lüks gemide, bir liman aramadın!... Ümit; insan olduğunu, ruhunu bilmekti!... Mahrum değil; mapus damlarında değilsin, bunu bil!... Sevgi, iyilik minimum duyguyu tad diye vardır!... Elinde bir şey gelmezse, neden ben diyebilsin yeter!...

Sel yağmur deprem hepsi, bizim için... İmrenme, neden? Leylak beni, bulur mu! İnsanlığı, geri verir mi? Kaybettiğini, geri verecek mi! Hayat mı yoksa; heykel mi belli değil, zaman... Akmayan anı gibi herşey; neden mi sevemedim, kişiler yanında yoklar da o yüzden... Fırtına öncesi, sessizlik gibidir ışte... Israr gereksiz her daim; beklemek gerek, Alen'de öyle yapıyordu... Zinde kalmak için savaşıyordu, ailesi için... Anmak kelimesini, yapamayacak olsa da... Alan bir aile hikayesiydi; kaleme, karakterlere teşekkür ederim... Limanda gemileri beklerken, hikayeye göz atın siz... Elinizde bir hikaye olsun, size yeter... Nihayetinde; iyi ki diyeceksiniz eminim, sağ olsun var olsun yazmaya devam etsin...

Uyumak mı uyutulmak mı derseniz; ikisine de hayır, unutmamak derim ben... Mutluluk mu; merhametsizlik mi, ikisine de hayır... Umutlanmak içinde, bir işlev gerek... Tahammül bile sınırlıysa; arkadaşlarımı hatırlayamıyorum, bile de...

Ufkun neden geniş bilir misin: Biz türk gencligiyiz göğe bakmayı; hayallerimizi, beklentilerimizi gerçekleştirmeyi severiz...Fark aramamayı, biliriz... Ukte kalmamasını, biliriz çalışırız... Kalkınmak için, elinizi taşın altına koyarız... Sanki Ufuk: Senin ilk aşkın değil; sanki mavi gözlü devinden hemen sonraki, aşkın değil miydi?