Vazgeçmem

Eğle beni ki: Senin yanında dik durmayayın; çabalamayayın hayata karşı yapayım bunu diyebileceğim, kim var kim kaldı söyle bana... Fırtınan geçti; senin zamanın geçti, vakit gitme vakti... Sun; senden uzaklaşsın, herkes... Umarım hayat; iyi olur, senin benim için... Nehirler gibi sığ bir o kadar; güzel olmayayım ben, neden mi der karakter... Sağ olsun; var olsun, yazarım...

Aşk bu bendeki; hayata değil, içindeki ruha... Sıla nedir ki öğretti bana, neden diyemem... İris bu bendeki; berrak ve kalıcı, neden mi? Bunu yazardan öğrenin; sağ olsun, var olsun yazarım...

Eklenti olamam derim, hayata... Lüküs bir yaşam istemem, ben... Mistik geçmiş olsun yeter; elma ağacında olsa, bile... İstek sadece; nefes alabilmek, iyiye yol açmak içindir... Renkler bilinir; kılındı cennette, asla pes etmedim yaşadım... Asil kişi olmak, nefes almak içindir... Anlatmak, mı? Yaşamda; doğru yolu, seçmek mi? Sinme; yok olmayı, bekleme... İnceldiği yer neresi, bilmem... Raks etme; dur diyemem, yaşama karşı... Niyetim, ciddi... Eskitilmis; bir nokta, gibiyim... Hissetmek; benim canıma, can katar... İstek mi bu, yaşamak... Risk bu; yeni hayatımla, kanka da olabilirim... Bunu yazar gösterdi; sağ olsun, var olsun...

Zehir edilen hayatta; zemin sallansa da, ayakta kalmayı bilene... Ehli Kemal, olmayı seçene... Yaşamda; yeni pencere, görebilene... Nesrin, olabilene... Eskrim, yapabilene... Pislikten, sağ çıkabilene... İşte yapmak istediklerim; beklentilerini, yazar yazmış... Onun karakterlerinde; görüp yaparım, umarım... Sağ olsun, var olsun yazarım...

Hınç dolu zaman; hırs yapma, denilmedi... Izdırap dolu; vakitlerden kaçmak ogretilmedi, savaş dendi... Resmedilen sensin, renklen denilmedi... Sis bulvarında; kaybedildim, bulan olmadı... Islak imza, olarak kaldım... Yetkilerim, görülmedi... Zamanım çalındı, göremedim idim... Bende ışte; yazarı iyi ki tanımışım ama, sağ olsun var olsun...