Ve Senin Sevgin

kelimeler kifayetsiz kalmasın!... Ellerinde çiçekler toprağa sarılma; linç olma öldürme anı, imrenecek kaç söz kaldı ki!... Mektup gibi kaldı geride; ettiği et parçası seni beni yok etmesin yeter, lamba ışıksız kaldı!... Eklenti oldu hayatta neden; risk seni mi beni mi yok eder belli mi, kırılma incinme!... Fark etme ayırt et; yetiş zamana, etim ne budum ne olsun de!... Tezelden verile ivedilikle derler ya hani; aynı o durum, itme beni demek istediğim kişiler için günce yazdım!...

Ucu yakılmamış mektuplar: 10000 kişi gördü çok sevindim; çektiğim çile dedim nefretimi yansıttım 20000 kişi gördü, ivme kazandığım an dediğinde kediler saldırdı 30000 kişiyi göremedim!... Nefes aldığına şükür dediğim an deprem oldu: 35000 göremedim; destanlardaki dağlar çöktü içinde 1000 kişi can verdi, 40000 göremedim!... Ellerin isten işten yarıldı 45000 gördü ben fark etmedim: Silen yıkan saklanan gerçeklerin görünmediği 50000 kişi görmüştü fark etmedim; kırılan camlar canlar kadar 55000 kişi görmüş ben yok olmuşum, lakırtı kopmaya devam etsin 60000 olsun fark ettiğim an!... Aydınlandın da çok geçti hayaller hayatlar üçgeninde 70000 oldu: Ben her 200 bölüm başına; 1000 görülme istiyorum, üzülmem gerçekleri yazarın ama!... 65000 olduğum anın huznesi ile perdelemişim kendini; lüks yaşam değil benimki derken 71000 kişi olmuşum, bırakıp gidilen neresi var ki diyerek gerçeklikle savarsinken 72000 oldum!... Üstün hayat mı insanlık mı derken 73000 olmuşum; limitin bu mu diyorum inadına 74000 buldum, umarım ileri giderim!... Sayenizde; saklı kalanlar, bülbülün aşkı yazdım!...

Sevgi sıralıymış demek ki; inci gibiyim galiba, demezsem olmaz insanoğlunun!... Şu Anda normalde nasıldım bilmem de; şimdi bir haller var bende, ortanca olurum sanki hayatta!... Perişan olmamak gerek; pişmanlık olmaması için, ateş düştüğü yeri yakarmış ya hani!...

Masada kül bırakmam ya; doğru acı her yerde sadece tek noktası yoktur, sıralı herşey diyenlere inattır!... Raks etsin günler diye yok oldum ben galiba; asma yüzünü yeterli olur derken, askıda gibi unutulmuştur herkes!... Maksat bir gün yaşansın diye yaşandı herşey; aklıma gelen başına gelmesin derler ya hani sanki, yaşanmamış gibi olsaydı daha iyi olurdu!... Yat kalk şükret derler ama; iyilik için çabalamazlar, adım olsun ki diye and var ortada!...

Dalım yoktur bu dünyada; arayıştada bulunamam, leylaklar leyleklerle çatısır!... Ay batmadan günü kurtarırım belki der; metnetsiz değilim de herkese, karşı çıkmasınlar sana!... Aklı kalbi savaşmasın kimsenin; nefret etme benden dünya, beni dışlamasımlar!... Akıl beyin bir olsaydı kötülük dünyada kol gezmezdi; lime lime olan bedenler ne için demek gerekirdi, insanoğlu ruhun olduğunu unutmamalı!...