Gerçekten; sonun başlangıcı Birde isterdi, bir kez daha... Bana var olsun; bir ihtimal daha var diyerek, sadece... Kendim için değil; diğer kişilere verdiğim zararları, göstermem diyemez kişi...
Diyebilirim ki: Olgular çift taraflı olur; o yüzden bu seriye, acem kızı diyeceğim! Ne gelirse başına; yüklenebilecek o yüzden, kimse olmadı senin gibi diyerek... Ben 3 aydır aile kavramıyla uğraşıyorum; parçalanmış evlatlık verilmiş veya karıştırılmış kişilerle, bu sayede tanıştım... Senle yazarın hikayende; bu senin kaçışın dedi, bana yol gösterdi, sağ ol var ol...
Geceler heybedir ya! Kişilere karşıya; saygım bitti mi, bilmem de? Onların; bana sevgisi bittiğinde, acem kızı olup... Aileye sarıp; onlardaki kendimi, unutmak istediğim doğrudur... Alıştım susmaya; sonuçta sınavlarda, kalan bir ruhum... Onlar beni bıraksa: Ne olur dedim; nutku tutulsun bırak diyemedi, kendine... Umut aç demek için; nice inceliğinde, ipliğe çıkartma... Kendini bırak gitsin; alış yalnızlığa, şaşırma hayata... Laubali olma; atma içine, nice senelere... Güçlü dur; gitme kal, ısrar etme... Cık hayattan diyebiliriz, herkese herşeye... Bana bunu öğrettim yazarım; sağ ol, var ol...
Birde; unutma beni çiçeği var, değil mi? Keşke; herkes, her varlığın değerini bilse! Ama, nerede? Hem kendinde: Hem karşıda; büyük bir yara açtığının, farkında değil! Bir tek; kaçış noktamız zaman, bizi bu hale getirdi... Dünyevi işlere; kafa yormaktan, böyle oluyor... Hatice'ye değil, neticeye bakılmalı denir! Ama, nerede? Kişi: Cocukluğun olunca; sende şaşıyorsun, herhalde... Sonra bir zaman içinde; haber alınca, bomba gibi düşmese de... Buruk bir sevinç, bırakıyor sende... Bu hayır mı, şer mi bilinmese de! İçimizdeki buruklukla, dost oluyoruz da!... Her koyun kendi bacağından asılır derler ya, ha ışte! Herkes dönüp bakmaz, karşının haline... O zamanın; şevki sefasını sürer, taki... Akşama üzüntüsü, çıkana kadar... Keşke; böyle davranmasaydım diyerek, bende? O anlarda; şeytan oyun bozan diyorum, kendine... Her an için: Bir şarkın vardır bende; dönüm noktaların, içindir... Ay geceyi bastı diyebiliriz... Ey güzel insanlar deyipte; hatamızı o anlarda, görmüyor muyuz? İnsanlar birbirinden; bu yüzden, uzaklaşmıyor mu? Hay bana geceler demeye, devam edeceğim...
Aslında ben; aklım sende kaldı demek istediğim kişilere, varlıklara çoktan kendinle tanıştırdı yazarım... Mahlası ile; ruhum sende kaldı diyerek? İnsanlığın; sana ne bundan dediği her konudan söz ederek, beni kendi hayatına kattı... Yani Beste'nin; hayatına renkli dünyasına, daha çok teşekkürler yazarım.... Bu da, sana mektubum olsun...
Okur Yorumları | Yorum Ekle |
3.92k Okunma |
2.98k Oy |
0 Takip |
540 Bölümlü Kitap |