Yanımda Kal

hıyanet hile hurda olmadan güne başlamaktır!... Ne zaman getirir belki; yanmak mı yıkılmak mı bilemem, aştı geçti de bazen tak etti canıma de!... Kim duyar acaba; tanyeli gibidir hayat, anlat güneş de yeter!... Mısralar dolusu yaşam; ezme beni de yeter, zulüm değil yaşam tutunacak bir daldır!...

Unufak olmamak için çabalamak gerek; neyli hayattır, burada olan gidilen dönülemez bir nokta sanki!... Üstüm başım darmadağın de yeter; neyle bu gönülde güneş doğmadı, eşref saati çalmadı nedense!... Şeref için burada kalmak gerekir mi bilemedim ki; yazan kalemler kelimeleri için bunları yazdı, iyi ki tanımışım iyi ki karşılaşmışım onunla!... İyi ki var sağ olsun var olsun; yazmaya yaşamaya yaşatmaya devam etsin ki bizde okuyalım,

uysal olmadım hiç neden diye sorma!... Mutlu olmak istedim ama; yarını göremedim, uzlaşmak istedim ama!... Kişi bulamadım; tükendim toplanamadı kişileri, böyle görmem ama!... Aklında bu cümleler var; kişiden özür dilerim, canım ciğerim arkadaşım!... Üstün gel ama; ezilme üstünden gel herşeyin, sev saygı bekle yeterli!... Ezici olandan kaç!...

Mesafeler engel değil der hayat insana; evi ol kişinin der hayat insana, yanma der hayat insana!... Raks et hayatla der dünya insana; aklan zamandan der hayat insana,

hüzne davetiye der hayat insana!... Üzgün olduğum an de insan hayata; şurada dur der hayat insana, nefes noktası gerek sana der hayat insana!... Uzun yoldan gelme der hayat insana; beklerken ne olur der hayat insana, ense kalın olmamalı der hayat insana!... Kınar hayat seni der dünya insana; Leyla ol yol gözle der hayat insana, elini uzat bana der hayat insana!...