Yüreğinden Öperim

Perişan olmak; pişman olmaktan iyidir dedi yazar, rüyaları süsleyen hayat yaşasın derim bende!... Eskilerin sözü efsanesi gibisin diyeyim bende yazara; nihayete ne zaman eseriz bilinmez, ona göre en iyisini yaşamak gerek derim bende!... Sığamadığım noktada yazar; çıkıp benim kurgun var bir bak demiş bana; durak olmuş gibi esen rüzgardan beni kurtardı bir nevi, sinen yaralara merhem oldu!...

Dört duvarda bana gökyüzü oldu; örttüğü gerçekleri çıkarttı, rüzgarın rengini buldu!... Tarumar olmamı engelledi; benliğin ona hazırlandı, iradem ben buradayım dedi sayesinde!... Nifak tohumu değil; nefes oldu, beklenen tren oldu!... Durak oldu hayatta; efsunlu hayatta gerçeklik bu dedi, şakrak olmamı istedi galiba!... Yüz verme kötülüklere dedi haklı; üstünden gelirsin sen dedi, yok oluşların dedi!... Zifiri olan yolu askerler kahramanlar senin için aydınlatır dedi haklı;

daha önce atalay yazıldığı için yapmadım, asker polislerdi benim betimlediği karakterler!... Denk geldi tüm yollar; iyiliğe çıksın diye, biz yokuz derler galiba!... İrdelemek kötülükten kurtarmak; bizim işimiz dediler, misafiriz olsun mutlu bir dünya için değer dediler!... İçin rahat olsun dediler; hakları helal olsun yazarın, iyi ki yazmış!...

Gözler gerçekleri görse; keşke özüne dönse, neden yapmadım diyebilecek mi!... Kesişme neye bağlı bilemedim ama olsun; çekeceğin var bu andan desek,

bulsaydık yolunu dünyaya gelmezdik de!... Espri yeteneği harcanıyor hayatın; neden mi kaderin hayata gülüyor sonuçta, niyetim ne hayatı harf harf mi açıklamak!... Öyle olsun o halde; ergen duygular değil, enseyı büyüten hayatın kötülüklerden iyilik bulunmaması!... Nefes aldık allahtan doktor sayesinde; tasdiklendi sağolsunlar varolsunlar, etki tepki vardı hipokrat yeminin var!... Sıraya geçme hayatı kaçırırsın deme; hayat kurtarıyorum böylelikle der, iyi ki der!...