Zelzele

Ferahlık, bizi bulacak... Yerine seveme, desende... Aslında yasta tutarım, söyleyin bana... Sevmek emektiş, sonuçta... Esti rüzgar... Fırtınasında; nereye giderim, belli olmaz.. İşte yazara, bu yüzden tutuldum... Susmuş ruhlun, benim ki... Emin adımlarla; çıplak ruhumu, kapatacağın tekrar... Sis, beni onu sararken... Sır perdesini, aralıyorum... İz bu ya... Zindanda, beni bırakır... Liman ben miyim? İnsanlığı bulur muyum? Güzel günler, nerede? İnde gör desek... Niye dersin? Meyhanede bulurum, kendini... Elinde tutulan gerçek, yok ortada... Linç edilmiştim, dersen... Eninde sonunda, yaşıyorsun... Gitme kal diyenlerde; incelikli ailede bulur kendini, hayatında yaşıyorum diyenlere... İnat yazanlar, var... Sağ olsun, var olsun yazarım...

Köprüden geçti gelin, hemen işi bitti dermiş gibi... Anlamadıkları çok, sustuklarında... Niyet belli... Aslında insan gibi: Yaşam alnında; ne yazılmışsa, onu yaşarsın lafı bitsin... Dinle, duyan yok... Iska olamazsın... Kırdım kendini, boşver... İsında görelim der, gibi... Risk alma; bulma dünyası... İskân buldum mu? Kırma, kimseyi... Kuşun; humayı, bul beni... Ufkun açık... Simdi şurada; teşekkür et, yazara... Açıkla bana, hayat... Damla damla gelen acıların beni, niye? Eskiciker gibi; mutluluk aramaya, yönetti... Limanda(Leman Sam dinlerken),. gerçek ailemi bulurken... Yaşadım mı; yaşamadım mi bilmem... Ama yazarla; öğreniyorum sizde görün, tüm olgulara inat...

Senden ayrı... Enler yaşarken? Riskle; resmini, unutmazlen... Konuk olduğum hayatlar gibi, volkan konak dinlerken... Simdi süreç seller gibi, ilerle ...Eşsiz bir yazar, daha buldum... İyi ki tanıdım yazarımı; kelimelerini okunuşum, sağ olsun var olsun yazarım... Ceren ve Emre'yi yeniden; yazmak istemem ama, ileriki vakitte abileri yazarın...

Cin çıkacak: İn misin cin misin derler galiba; haklılar korkutuyorum insanları, neden diyemem? Andı olsun, ahtı değil... Nispet iyisi olmayın, bir gün kötü olayın... Aaa; ak bastı, âlâ bulandım!... Nedendir keşke; herbir dakikada, yanında... Ah demem; çünkü, o anlar çoktan geçti... Yıkık bir enkazın; ben diyor, hikayeler...

Asla ağlama; isyan etme derler, kime göre neye göre? Şen benliğin, herkes tarafınca çekilmiyor... Arıkan ben miyim; sen mi, gereksiz... Neden: Her şeyi ben çekiyorum; suçlu kim diye, soramadim bile... Maksat hayat bitirmek mi, başarıyorlar... Aklı selim kalmamandan, korkuyorlar... Memnun değil giden yerinden derler ya; tam tersi kalan memnun mu, asla... Islak zeminde kal; hayat, seni kabul eder dediler... Şıngır mıngır hayat ışte; insanoğlu, acısını tatlısıni görmek istemiyor... Linç kültürü, bu sonuçta... Issız bir sokakta kalırsın, sesin duyulmaz... Kıyamet ne deneme; gerek kalmaz ışte, yazar bunları... Karakteriyle bana empoze etti; çok güzel yazmış, yazmaya da devam etsin... Sağ olsun, var olsun yazarın... Mızrak mübarek dilin, derdim de... Yaşamın; nefes almam seninle başladı, iyi ki yani...