Anlaşmak anlatmak zor olmamalı insanlar için ki; böyle bir okurum yazarım vardı anlatabildim mi bilmem de, iyi anlaşmıştım iyi ya da kötü anlaşılmak böyle olsa da?! Bir olgu yüzünden şu üstüne çıkabilir ki; yarın görüşürüz dediler gittiler benden ya da ben gideceğim de atlı gibi hızlı olmasa, hayatın olay örgüleri bende geri durmam da işte?! Yeşil gözlere vuruluyorum ya karakter ya da kişiliğine ki; her iki durumda da ya iyi ya da kötü olan ben oluyorum ki, yüreğim yangın yeri oluyor kişiler için?! Ya da tarafından seçilmiş olgulara kanan ben oluyorum; giden ya da kalan durduğu yerde durmuyor ki, bugün dur tabelası var yazgı da ki?! Geçenlerde dur denildi yazan kalem tarafından; kalemine baskı yapıyormuş bünyem ki 2 asır önce karakteri için, bir söz isteyen ile aranda uçurum kayboldu giden ile kalan arasında uçurum kaybolduğu gibi ki?! Anka neşe saç ancak yaşa bensiz; atlas bulmak benim neyime, kişiler yanında gösterge olur bana dediğim kim varsa?! Uçup gitmek istediler bana ki; anka kuşunu heybeti nedeniyle kahramanın ve savaşçı olan bu ataer dünyada yalnız kalabileceğini düşünmemi idim ki, ben yaşayabiliyorsam onlarda yaşarlar bensiz ki?! Konuşma dokunma bana denildiğinde; insani değerlerimi benden alamazsınız ki, size yapılmasını istemediğimiz şeyleri benden neden istiyorsunuz hakkımı kullanmayın ki?! Siz istediğiniz zaman yanınızda duran bana; saygı duyun ruhumu bana geri verin ki, bende nefsimi terbiye edip?! Nefes olabileyim kişilere sadece siz yoksunuz ya dünyada; benlik seni bulmuşken alaca kuş sana bakar, lüzumsuz yaşamdan uzak tutan sen!... Cihanı karış karış gezmenizi; tembihte bulunan şen ısı olup kalbimize gelen sen, bizim ışığımızsın yık yap ve öğren kır dök ama bilgilen!... Seç seçil yüksel çık yoldan ama; kendin ol istemek istenmek doğaldır dedin, çoğal atom parçacıklarına ayrıl dedin!... Oğul kız: Sen bir çocuksun kendine bak dedin cuk oturur herşey senin yerine dedin; ufuk çizgisi sensin dedin, kanma bilgilen sadece dedin işte bu yönde?! Şimdi doğrul sen yıkık olma dedin; leman bahçesinde kendini kaybetme dedin, etme eyleme dediğin günler çok oldu!... Temenni buraya kadar getirir işte dedin; menfaat duygusu halen olsun ama dedin, ekleme çıkartma her an olacaktır diyecektir?! Çık yola gidiyorum dediğim anlar çok oldu; ip getiremeyeceğin ama dedin, bekleme yıkık seni kaldırman dedin?! Eyfel kulesine çıkacaksan; o ayrı dedim, yaşa yaşat dedim!... Ufuktan beklenti ne mi; mutlu olmak mı yoksa, menfaat içinde beklemek mi?! Unutulmak tutunamamak dedim ya ben; ne yapayım tamam dediğim an, bir yaşam var allah var diyorsun?! Dur suspus ol; susuz kal dediğim an, 1 milyon kişi arasında sen beni nasıl buldum?! Asıl kıta kıta kılların bulunduğu yerde; sen dik dur ıssız yerde işsiz misin sen, yaşat kendini de?! Zaman bir şekilde yerini bulup: Seni benim içime saklar değil mi; gökyüzünde bana da yer vardır deneyelim de yaşadığımız anda, bir adım ötede olalım!...

Diyeceğim, aslında şuydu? Dil şişer; kişilere muhtaç değilsin, ama? Onlar olmadan, bir hiç felsefesini unut... Kuru soğan bile; olsa evet de demek, istedim... Kendi elinde; kalsın bazı şeyler, hamd et... Kişileri; sana gönderdiği için, Allah'ına ki. Seni; pek iyi tanımadan; ruhuna dokunmadan, yine yaptım yapacağımı... Bana dön; bana bak derken? Senin; canını özünü unuttum, kusura bakma! Neyse ki; yazarız-çizeriz, tanımaya başlarız... Allah'ın hakkı üçtür derler... Ruhumuzun; nasıl çiçek açtığını, birlikte görelim... Yaptığımız yanlışları; kişilerin doğruları ile görmek, içimizde bir yerde? Kanatan nankör yanımızı, törpüle diyordur... Sana yada bir başkasına yaptığım; hatanın telafisi olsun, bu mektup! Yeminin, söz olsun dedim... Hayatının her döneminde; yeşilerin o an kurur ki, bana yaptığım hataları hatırlatır ... İnsanları; ayırdığımı, babam hatırlattı! Dostlarını; arayıp, soruyor musun diye? Herkesi; dost bilir, sorardım... Zamanla; işi aşı vardır diye, beklediğim doğrudur! Ancak; o dönemde, iyi dost değilmiş diyenlerde olacaktır? İşte merve; seni ilk anda sormamam, bu yüzdendir... İyi bir kişi değilim galiba, afettin beni... Herkes: ırem rumeysa; serkan ağabey ki, daha niceleri vardır eminim... Ardında kalan; aklında kaldı dediğin, ne varsa? Sana şarkı söyler, sanki de! Geçmişle, geleceğin; hiç bu kadar, ayrı kalamamıştı... Nedendir bilinmez; 22 yaşındadır belki diyordu, bir yanın... Haklı olabilir! O yaşında; seçimlerinin, yanıldığını gördü... Bir yanım ki memur olma hakkını kaçırmışım ya bile isteye yada bilmeyerek ki sonunda ne oldu derseniz bütün renklerin tek bir seçenekte olduğunu sanıp; birçok şeyi feda etmiş olabilirim, ki! O dönemde; çok sevdiğimi sandığım, kişiler olabilir... Zaman beni harcadı; bende o kişileri, yanlış olabilir... Ama durum bu; dostum dostum diye söyledikleri, kız yalan olmuş olabilir... Gamsız; yanının, seninle olmasını ister! Yazar masalın; okyanusta boğulmamasını sağladıktan sonra, her kişinin? Ondan tövbe dilemesini sağlamak istiyor, biliyor ki! O zaman hayatında; nefes almaya devam edebilecek de? Okyanusa kendimi atladı, yoksa atıldı mi? Okyanus benim için bile, mabediydi... Aile bile; masum olamaz, bazen... Öyle ki; karşına kim çıkarsa iki kere sor dedin ısrar kıyamet getirir dur dinlemeyi bekle ki renkler kandırma beni de anlamlarını araştır pat diye inmedin bu hayatta atma, savrulma ki! Umudum olsun... Pırıl pırıl suda bile; şu zehirini alamaz, hayatın! Akla ziyan anlar; seni beni bulur, korkma... Temel olan; nefse, hakim olmak... Yaşama 4 elle sarılmak... Asla pes etme ki, döngü yanımızda olsun!...

Umarım bir gün gelen gideni aratmaz derler ama; bir yolunu gösterir hayat kader çizgisiyle ki, seçimlerin idir seni yaşatan demişler haklılar!... Sadece dünün özlemini yaşamıyorum ben kendime; eski yakındıkların ile şimdiki doğrularınla büyü ki, kardeşini kurtarabil demek isterdim de oluyor mu bilmem?! Her gün bir damla gözyaşı geri getirir mi nefesleri; hayır ama umuyor insan olmasını istiyor bende öyleyim işte, hatalarını böyle bir yol ile kapatmak isterim?! Olan ile olacak olanı seçmek yerine; olmayan dan medet umar hale gelir, kişilere nefis değil nefes olmak istedim de?! Benim yerime mektup yazıp insanlara dokunan biri var; galiba buldum kendimi bir köşeye itip ruha dokunan sözleri dinleyebilirim?! Olamayan kardeşim adına: Kendim adına; ailem adına benden gidenlerin adına, hesaplaşmayı başka bir ses yapsın ki?! Daha iyi anlayın kendimi de; kardeş demişken, hem dünyevi hemde âlemi olabilen kişilere minnettarım!... Onlardan çok şey öğrendim ki: Sağ olsun, var olsunlar; taht kapı hazır olsun ki, denizler dalgalansa yüreğinde?! O bilmiyor diye mutluluk naraları atabilirsin yeterki; içinde bir yerde o olsun, senin onu gördüğünü hissetsin yeter ki onun için?! Arz Dan afrika ya kadar mesafede olsan da; aman kalbin onun için atsın yeter dersinde, bırak o an duymasın ki?! Duyduğunda belli ki üzülecek seni kıracak zaten; kalbin dayanırmı bilmezsin ama, surlar içinde aldattım aldandım?! Bir çok şeyi halletmeye çalışıyorum ki; tanrı bana gülümse diyor ağlata bilir kaderin ama, sen onu atlatmalı isin ki?! Eski ben eski senle çünkü ki; tatlı ekşi günler olacak ona alış diyerek, özgürlüğün tadını çıkart demek istiyordur!... Zaman sadece doya doya boranı da sev: Dolu dolu yaşa dünyevi hayatını ki; sen ben dolu dolu yaparken, biri hayır ya sen dur senin düzenin gibi düzen bende istiyorum derse?! Sende dolu dolu değil; duygularını doyasıya yaşatan bir ana git, kişi ve olgulardan uzaklaş da?! Özgüvenin seni bırakmasın ki ormanın içinde kaybolsan bile; bir dayanağın kendim olduğunu bilmelisin ki, sırma böyle değildi neden diye sormam cevabı vermese bile?! Onun yoluna çıkartır idi de; bir mürekkep yüzünden bu haldeydi yüzündeki çiller den utancından kendini savunamiyordu da, bir olgu hayatı bitirmeye yeterli miydi asla ki?! Yazarın bu hikayesi bana bunu öğretti; var olsun, sağ olsun!... Bir yazan bir yazar olamıyormuş onu anladım; anlatabildi olduğu için, sağ olsun!... Sadece kan çiçekleri içinde tek kalmak istemeyen içim yara mısın hayat derken; beni kan çiçeklerinin içinden çekip çıkaracak yar gerek ki, aklıma deli ve asi hikayesindeki?! Eş mi koca: dağ mi parodog geldi terlik değil ki; kişi eşi olsun demişti meryem, haklı!... Kişinin yanında dağ gibi güveneceği kişi gerek; ben buldum mu bilemem, yalnız kişilerde aradığım özellikler farklı benim nedeni bende kalsın?! Sadelik istemek suç mu ki; kişiler kendisi için bir şeyler talep ederken, karşı tarafı unutabiliyor!... 1 2 beğeni; 1 2 bakış için, kendini parala sa bile çıkmıyor işte!... Kabul et mayın tarlasında kendine yer bulma kaç ki; diğerleri de senin yolundan oradan kurtulsun ki, anlaşmak bu kadar zor değildir?!

Mehlika hanım sıradaki; hastamızın dosyası biraz karmaşık, antalyadan ortopedi servisinden yollandı?! Nasıl yani işte dosyası burada efendim; emar sonucu damarlar bacaktan başlayarak tıkanmış, yıllardır zaten ağrı hissediyormuş?! Sağ göğsünde hocam ne yapalım; hasta haftaya gelecekmiş, dosyayı bugünden yollamışlar dedi?! Şeyler olsaydı hayatında; ilk koşacağın söz edeceğim kişi sen olurdun galiba ki, bana sorma hiçbir noksanımı ki?! O olgularımı sen kapatacaksın denilen anlar oluyordur ki; bende yazarımızın bireyleriyle bu alanda buluştum galiba ki, birey olmak bir dik durursa?! Yazarın karakterlerine böyle bilerek; ılımlı bir noktada birleşti ki, o kuşların vurulduğu an?! Özgürlüğümü elimden alıp: Döngüye teslim etmek yerine; sana kuş olup neseyi vermek umut vadeunel isterdim der serra benim gibi işte, bu yüzden vuruldum bu hikayeye ve yazarına ki?! Beni anlatmak bu kadar kolay olsun; bir sevmek bin defa ölmek demekmiş dememek için kişinin kişiyi anlaması gerek değil mi ama, agah da bunu serra için denemek için hayatını verirdi ancak?! işte hikayeyi okuyun; anlayın beni, benimde kişilere verdiğim değerde özgür bıraksalar dı beni?! Hayatın daha huzurlu olurdu taki: Böyle bir kişi buldum hemde yazar hemde ruhi bir arkadaş gibi geldi bana; sağolsun, var olsun!...

Yerli yerinde herşey, değil mi de? Dünya da; bir gün, günü tutmaz iken! Şarap gibi bir ömür, nerde kaldı Allah bilir de! Herkesin birbirleriyle; aynı olduğunu sandım, ancak? Farklı resimler, bulunur imiş... İyilik; kötülük ekseninde, bulunamıyor... (Misal; iyiliğe, iyilik de) Belliki de; ters pisikoloji işlemesede, bir yön bulunup? Aşkın beni del eyledi demek için, sevgiyi bilmek gerek... Gittin gideli; yapılmayacak listesi, ya da!... Tam tersi olmasını, isteyenler vardır dünyada... Kim çıkıp: Bilmişlikle bu anda yaşama devam eder; biri için, nefsini harcar... Sonra denir ki; ters düz olsa da, hayat yaşanıyor her şey... Feyz alınan; ne olabilir bu hayatta, dediğinde? Aklına gelmeyen şeyleri; yaşamayı, başarmayı dene... Hayat üzerine gelmeden; sen, dünyada yaşamaya çalış... Her insani yan, seni bulsun... Med cezir içinde; bütün insanlık ne yaparsa yapsın, elinden bir şey gelemeyecek... Hoş geldim demek, zorunda kalacak insanlık... Ki Ceylan: Bir duman onu sarsa da; o nefes almayı bırakmadı, sağ olsun yazarım... Unutamam bütün olanları diyen, birde Orman hanımı var... Değmesinler yaralarına! Her şey; herkes dokunabilir, bu insani bünyeye... Neden hikayelere geri girdim? Dilber gibi; her yüzü olan hayata karşı, ınan bende bilmem de!... Seri oluşturmayı; böyle yapacağım, sağ olsun yazarın... Yol gösteriyorlar... Hayat; İllagal durum ve olgu ağıyla sarmalanmış, öğe de ki? Kişiler; Birbirinin kuyusunu kapmış durumda, ki? Sen olmasan yanında; dünya ya döner, bana nefes olur ya! Döner senin nefsin olurum diyebilir, kişiler de... Ben; bu sarmala, bir isim bulamadım da? Sen ben o herkes; bir anda, herşey oluyorsa!.. Hiçbir zaman; hiçbir yerde, ne yaptığını bilmez? Hıza ve nizamı yok; insani yanın, böylelikle hiçkimse de olmaz... Yani yazımı kışa cevirdin denilen noktada; yeter de, bunun için? Bir nokta olsun atmış yaşamında; dünya değişir mi bilmem, ama diyerek! İyi ki yapmış, ama teşekkürler ona.... Hain geçen gecelerine: güneş gibi geldiler bana; aydınlık bir alan açtılar, sağ olsunlar... Marş marş yürekler dediğim; stres sıkıntıyı huzursuzluğu, biraz yok eder... Heyecan; mutluluk huzurlukla doluyor, sağ olsunlar... Kainat huzurla dolmalı, önce... Bunun için; ne yapılmalı derseniz, bilmem ama? Basit bir şu testi yapıp, anlayabilirim... ki Bardağın dolu tarafına; kendimizi inandırmayız, insanoğlu olarak... Ben hep geceye sığındım; nedendir bilinmez, ama? Yakarım benliği:Geceleri dediği an; rap rap diyerek, daha güçlü olduğum noktada! Hayır şer ayırımı; yapmadan ipliğin üstünden, daha rahat geçmemi sağladı bir yazar... Ona teşekkür ederim; bu gerçekleri yazarak, beni hayata daha da! Bağladığı için, var olsun... İnsani yanım gelişti... Neyim var benim dediğim noktada; aynılık insani değerler unutulur da, kimse tek söz demez... Anormal öğeler bir araya gelir; dize diz dişe diş diyerek, gerçeklerden kaçamadığı öğreniyor... Bir hikaye bana bunları verdi de; yazarına teşekkür edeyim, haberi olsun olmasın... Bir şeyler yazabildim; sağ olsun, var olsun... Ne varsa: insani yanda var derler ya; yalan değil ama, yanlış!? Çünkü dünya döngüsüne; ayak uydurmaya çalışan yanını, unutuyor... Baba gibi baba; zannediyor herkesi ki, öyle değil hiçb ir şey...Mertebesine ulaşsın kişiler... Yeni bir döneme gireyim bende: 1000 sayfa olmuştur ancak, benim yaşamın devam ediyor da... Hiç yolunda gitmiyor; okumadım, göremedim, çözemedim hayatı... Anlamlandırsin bari diyorum; sana, bana, ona... Neden bilinmez, ancak?! Yapılamayanı yap diye; yaptığım hataları yapma diye, deyiş oldu ama olsun... İpek yolumuza serildi de, bizim mi haberimiz yok... Ne hikmetse diyemeyecek kadar doldu, insani yanım... Ateşle barut gibiyim; yanyana dursam da, bir durmayıp yaksa da... De; çengel iğne kuralı gibi, köy kuralı koyacağım... Kendine; zor zamanlarda kadınlar gibi, dimdik ayaktayım ben demek gerek... Ben eğitimde: Akıl sağlığımla; bilgi dağırcığımla kavga etmekten, çok yoruldum... Ben insan değil miyim demekle; eş değer olsa da, zıt kutuplar birbirini itiyor inadına... De ki; yardımcı meleklerin, sana allahına kavuşmanda yardım edecektir... De: İnsan oğlunun; olaylarda iyiyi kötüyü ayırt etmek için, yanında kiraben katibin olurdu... Bunu bana; yan yoldan, dedem öğretti... Allah'ın insanları cennetine alabilmek için, onları sınavdan geçirdiğini söyledi! Umarım söylemeyede, devam eder... Hayatın süre gelmişliğinde; allahına isyan etme derdi anneannem haklı olarak umarım yaşayacağı zaman vardır sakallı dedemin sonuçta sakalın yok ki dinleyenin çok olsun hayatı anlamlandır anlat, kiramen katibin olayında olduğu gibidir aslında... Eninde sonunda; bu konuyu ele alacaktım, ama? Dedemin olayı oldu, ama...! İnşallah melek olmaz; dedem, yüreği temiz dedem... Oflaya oflaya demek, gerekmez... Cünkü hayat; yeniden başlar, her an ve sonuç olarak... Aynı yaşanmaz; dünyada, hayatına saygı duyulmasını sağlamalısın... Ben yaşamadım, ama! Sizin yapmanızı izleyeceğim... Gül kokusu gibi; anılar aynılıklar içinde, neşeli ayrıcalıklar bulabil... De, kaybettiğim şarkılar olmasın... Hatıralar için, herşeyi yapabilirmiş gibi ydi...