Geçmişinden kaçamanış iken; kendince bir noksanlıl ararken, içinde ayın soğukluğunu hissederken? Zinde kalırken; zindanda yokluğun anlaşılmasın! Aldığım, verdiğim kişiler görmesin... Niyet ederek, yaşamak ışte budur! Kıyı sensen, anlaşmak kolay olur... Renk vermez, kimse... Anlama beni deme; ezme beni, risk taşıma bana... Mısra misli yaşam, bu... İlmek bu ya, sinme olmamalı dedirttin bana... Bu süreçte; sağ ol, var ol yazarım... Hayal bu ya, dedirtmedi hayat! İnce ince işledi: Lazım olanı; görme diye! Aydınlığın varlığını, oluşturma diye ... Limit; nizam içine sokmasın seni diye, bir an gelir... Vay o zaman denemen içindir, her şey... İnsanlık hali sonuçta; odun sopa, minimum kötülüklere karşı... Ödün verme diye, şiddetle karşı çık hayata diye! Nilüfer açtır diye, yapıyordur bunları hayat... Git, geçmişin acılarını yaz ve onlardan kurtul dedi ruhum... Bir anı, budur ya... Kız; bana değer mi diyen, biri vardı hayatımda? Bermuda şeytan üçgeni gibi, giriş yapmıştı ki! Ben ona; güncemde, Açı olarak adlandırmıştım... Bir acı ile bir an huzuru bulabilir misin? Söyle ki: O, beni dinlemeden çık dışarı diye; yerde sürüklemişti! Tabi, sonradan; ben onu, o beni anlamıştı... Ki; hayatta, bu değil midir! İçindeki; mağrurlugu silmek isteyip, bize bir dal kamelya uzatmaz mı? Ciddi misin sen, deseler? Her şekil şartta; benimle çıldıracak birini yada beni! O anlarda; kamelya olmaktan kurtaracak, bir eş arıyorum ki? Yol ortasında; inatcilık yapan, bir çocuğu yalnız bırakıp gidebilirlerdi... Gitmese keşke demek, yerine? Bir oyuncak bebek için bağıran yanına, kendisi... Görünmez bir kırmızı biber sürse, daha yerinde olurdu ki! Adada; tek başına kalsam çıldırır miydim diye, düşünmeme gerek yok... Neden mi? Yalnız bırakıldığım an; bir ses, bir hareket beni zorlayacaktır! Misal: Teyzem sanki; kırık kalpler durağında, büyük birini yalnız bırakarak! Çekip, gitmiş evden ki... Bahçede köpek varken, hemde? Bu yanlış bir hareketti ve benim hayatımla oynadı; bahar mevsimleri insanı büyütür ya... İşte bu yüzden: Geçmişin yağlı urganını; kendinden uzaklaştırdım ve de manevi aşka odaklandım... Eş bulabilecek miydim ki! İşte o dönemlerde; yazamayıp, yazarına bir hitap da bulunmak istiyorum... Aşklarımı içinde yarasanda; kelimelerin kağıda döküldüğü dua gibi, ömrümü ömrüne nasip olsun diyerek? İçindeki aşk mevzunun: Aslında; ilahi aşk olduğunu, o an anlamalıydın! Kusura bakma yazarım; yeniden hayatına girdiğim için, umarım memnun olursun... Seni; kelimelerini, seviyorum... Sağ ol, var ol ! Begonvil: Kokularına hasret kaldıgım kadar; hayatın şehvetini kisilere yukle diyen, ataerkil toplumlardan ziyade! Aşkımdin sen diyen, ben herşeye iyi yönüyle bakmak isterken? Her yerde eski beni ararken! Araf'ı buldum, seni ararken... İçinde sertlik olunca: Ses çıkartan; kendini dinleten, mafyalar gibi sandım... Öyle değilmiş, içimizde intikam ateşi var ya! Hani: Sen beni yordun; sen beni bitirdin, bende seni bitireceğim tarzında... Onunda, sahici intikam ateşi var öyle... Ben; onun yanında duran, Ahu'yu kendine benzettim... Hayat böyle değil midir!? Ayrılıklarda, benzerlikleri aramak ki...Ben bir şekilde;seni tekrar buldum, sağ olsun var olsun yazar hanım... Gitme kal dedi; hatasını anlayarak, Araf Ahu'ya... Ancak geç kalmıştı! Vay haline; benim, senin, onun hataları olabilir... Birbirini; üzmek, kırmak neye yarar! Sadece hayatın kısalığıni, göstermek gerek de? Yapılamıyor neyse ki! Araf'ı: Anlamak gerek; intikamını, geri donulemez hatalarını siz okuyun... Anlayın: Ben sadece; sevginin arka yüzünü yazdım, gerçeğini siz yazarından okuyun... Yılan gibi süzülür; olgular gerçekte, tarla ortasında... Yilanlar: Seni içine çekmek arasında kaldığını; bilmeden ister, iyi ya da kötü davranarak...Sen gezip; hiçbir şey umursamamak istersin ve de serzenişte bulursun, o an... Gerçi bünyen delidir, onu haklarım dersin içinden... İşte böyle diyen bir kitaptı; serzeniş, yazarına yeniden hoş geldin diyeyim! Neler yaşandı; neler görüldü, o dönemde? Hepsi yeniden yazılacak; su yüzünde kalacak, tıpkı! Deli ve asi'deki; Ali'nin, yaşadıkları gibi o? Ne okyanusta tek kaldı; ne de anka olarak? Kendine, yapılanların arkasını arayabildi! Sanki: Birde; bana sor diyebilme gücü verilir gibi, ancak? O anlardan sıyrılıp, bu güne adapte edebildi kendini... Sadece; hesap sormamış gibi, dursa da! Ellerinde çiçekler; size bir şey veremem, sadece hesap sorma günlerini beklerim dedi... Benim hikayemde, böyle kimseler vardı... Meryemce gibi, o kimselere banada verilir ki? Alı'nın hikayesini, tam olarak okuyun... Benim anlatmak istediğim; kimselerin ardında, kimse yoktu... Ne öksüz-ne yetim olsalarda; yalnızdılar bende yalnızdım, benim yalnızlığını paylaştılar... Bu konu uzun olsa da, yazarına şimdiden teşekkür edeyim... Sensizlik: Denilen nokta; nasıl olur demedi hayat... Bana ve Deli asi'deki; Cansel'de öyle demişti, annesine ki? Asıl annelik yapan; Meryemce idi ona, o da! Turna kuşu gibi; okyanus aşığı, hüma kuşu kadar özgür olmuştu... Bende onun kadar; özgür hissetsem kendimi ve yanıbaşındaki kişileri ki...Özgürlüğün bir yükü varsa;vazgeçmem senden demişti, bana... Bir soyut pranga gibiydi, tek kalmak... Cansel'de: Kendini bırakan kadına; vazgeçmişsin madem, hayatıma umutla devam edeyim dedi... Ne öksüz- ne yetim kalan kişilerin; yanında neden ben demediğin içindir ki bu acının varlığını hatırlatan hayata da hikayeye de çok teşekkür ederim sağ ol yazarın ahpap çavuşkar gelir onları seni beni alsalardı, ellerinden yapay havuzlar olurda? Okyanustan kovalamiş insanlar: Balıklar gibi; kırmızı gök gibi, aklıma ahu geldi... Ay yüzlüm denilmedi; kimse tarafından, Şeref reis dışında... Hikayesi ne yöne dönecek, bilinmez? Uyulmak için değil; nefise yenilmemek için, bu hayat var... Ben soyadını dahil yazmak isterdim, ama? Soy: Beni Seni de etkilemiyor sadece; hayatta kendimize iyi bakmak zorundayız da? Nefes alalım anlar içinde ki! İyi ki doğdun; Ahu can, ilk defa değilsin ama... Sonsun sonsuzluğunda; bana yol gösterdiğiniz için, sağ olun yazarın ile... Elbette nefisle kavga etmeli insanlar, iyiyi bulmalı bu yolda ki! Nokta koyulmadı hayatına... Sonuçta; uyuttu mu insanlık, bütün umutları nedir? Ritim bu mudur zamanda ki? Dünde kalmadı hiçbir anı; vakit devam ediyor, sağ ol Hatice hanım... Bana bunu gösterdin, var ol... Aldanılan herbir olgu insanlıktan, hesap sorar ki? Bu hayatta işleyiş; dünyevi düzende halleder, her şeyi... Ayfer sende; hayatın yardımcısı oldun, sağ ol var ol... Bu işleyiş bize aşkı getirecek... Sayende; hem maddi, hem manevi anlamda... İyi ki tanımışım, seni... O yüzden bu gece son diyemeyiz, olgulara yani... O yüzden,Ahu'yu hatırladım tekrardan...ki Sadece onunla; ruhum hayatın soyut tarafıyla, karşılaşabiliyorum... ki Bu beni gulumsetti, uzun süre sonra? Berrak alanın buğulanmasın! Ani gelişme; aydınlığı, sana verir mi? Yıkık dökük bir yaşamda, yaşama sevincim kendim idim diyordur... Ritmini sevsinler; bende söylemeyin, hayata diyordur... Aslında aşkı var mıdır, hayatın diyordur! Kızınca; kıyıda bekleyen yapısı, 5 dakikada sandal yapar... Yapısı var...Dilek taşı var sanki, herkesi ona çeken bir yan... Anlamı yitirmeden; beni kendi için değiştiren değilde, benim için değişen diyen... Rengin ol diyebilen, okyanusta boğulmayan...Huma Anka'da yanmayacak diyen, yanım Küllerinden dogacaksa? Kendi yanım diyen; git boğ kurtul kendini diyen, yan...Ilımlı olan ben; kim beni zorluyorsa, bende onu zorlarim...Umutla bak diyenlere, inat... Önce; sonra sen güldün mu derin diyen, Ahu ile iyi ki tanışmışım...Sağ olsun yazarım... Hayatımda; sessiz ilerleyen, bir gemi gibiyim... Kimseye zararı dokunmasın isteyen, ama? Herkes tarafından yara alan...Hayatta ne olursa olsun; herşey fani noktasında, gelip geçer zaman... İşte o an: Sen; yaşadığın çevrenin bir bataklık olduğunu bilip, ona göre davranacaksın... Dönüp ona: Gel gör beni; sana inat, senin toprağında? Ben nilüfer oldum, sağ ol diyeceksin... Hayatım; böyle güzel yureklerle dolu, var olsun sağ olsunlar... Halen parçalandın deselerde, ayaktalar... Mehtapli gecelerin birinde: Elinden kaçan kaplumbağaları; yakalamak özgürlüklerine kavuşturmak için, kız kulesinde sevgilisinin yanından vazgeçen! Kendini bilinmezlige sürükleyen, bir kahraman mecnun değil ama? Memo vardı ki: Ben onun için; İstanbul'u, o da? Engelinden kurtulup; özgür olmak için, evreni bile yakar idi... İşte; böyle kişileri, konuk alacağım nilüfer bloğuna... Sadece o değil; bütün insanlık yansın, diğer kişiler iyiliği görsün diyerek! Sevgi arıyordu: Elfida elif ki; sevdim sevilmedin diyebilecek yeti, onu sarsada? Bir maddi beden istiyordu; duygular davranışlarına dönüşsün istiyordu, insanlar tarafından... Özellikle babası tarafından ki; annesi kendisini korumak için set olmuşken, yapmasana bunu bize demek isterdi... Tabi annesi şiddeti kalbi ile ödemese idi, ışte o an? Benim içinde bir şeyler değişti, biz bilincin en renkli halini yaşarken? Huzurun; özgürlükte, olduğunu bedelinin ağır olduğunu çözdü ki? Bataklığa halen kafa tutabiliyor mu? Bir günü bitirip iyi ki yaşıyorum diyebiliyorsa kişiler! ki Ben şükür hakkımı Ali'ye vermek isterdim... ki Ailesi bana; tövbe ile hamd arasındaki, köprüyü öğretti ancak? Yolum; açık mi görebilmen, çevreme bakıp taranan ile olacaktı... Sahi yollar; nilüfer çiçeği karşısında, açık bir vicdan var miydi? Hep ilişkilere bakmadan; birlikte olur ya kişiler, insanlığını unuttu... Ben ve Ali gibi kişilikler; onlar yüzünden, gökkuşağına dokunamaz olduk... Ben; ne nilüfer ne okyanusum ancak? Onların yanında olurum, evet... Akraba evliliklerinde; problem çıkabiliyor, bunu çocuklar çekmemeli... Bugünlerde güzel bir haber var, ne diye sorarsanız? Cevabı alt köşede... Sadece bizi de görsün, insanlar istedik... Aynı Defne gibi (Can) gibi ki! Neden saygı duymuyor hayat... İnsani tarafımız diye, dura dura... Yolum; açık mi görebilmen, çevreme bakıp taranan ile olacaktı... Sahi yollar; nilüfer çiçeği karşısında, açık bir vicdan var miydi? Hep ilişkilere bakmadan; birlikte olur ya kişiler, insanlığını unuttu... Ben ve Ali gibi kişilikler; onlar yüzünden, gökkuşağına dokunamaz olduk... Ben; ne nilüfer ne okyanusum ancak? Onların yanında olurum, evet... Akraba evliliklerinde; problem çıkabiliyor, bunu çocuklar çekmemeli... Bugünlerde güzel bir haber var, ne diye sorarsanız? Cevabı alt köşede... Sadece bizi de görsün, insanlar istedik... Aynı Defne gibi (Can) gibi ki! Neden saygı duymuyor hayat... İnsani tarafımız diye, dura dura... Bir gün: Sen aykırı çiceksin; sen bizimle olamazsın diyerek kapı dışarı etmişti hayat... (Can'a) da şöyle ki! Sen sakat sın; bize ayak uyduramazsın, sen bir asalaksın bize karşı diyerek? Onu dışlayıp; uymuşlerdi ya da aile bildiği kişiler ki, devamını siz okuyun...(Can'ın) ailesi de: özürün kendinde değil hayatta olduğunu söyleyerek, onu rahatmışlardı... Sakat değil; özür hiç değil, basit bir engel olsa bile! Geceler gündüz olurken, neden nefesimi neşeli olmak yerine? Üzüntü ile uğraşıyorum diyen; bir kişi, (Memoli) Masal vardı... Onlar; ailelerine çevrelerine inat, hayata karşı dik durmaya çalışmıştı.. Bu an; son şarkın değil diyerek, geleceğinde? Belkide diyerek, umutlarını kaybetmemeli idiler ki... Masal kabul edilememiş, bir çocuktu ailesi tarafından! O aile gerçek miydi, kim bilirdi...! Birileri tarafından: O bataklığa itilmişti; (Memoli) ve Masal kendileri veya birileri tarafından, çıkarılabilecek miydi? Bakalım ve görelim... 2 seferdir ailelerin; üvey olduğunu söyleyemiyorum, çünkü? Bu seri: Pek okyanus serisi gibi değil; hayatın gerçeklerini anlatıyor, kişileri nasıl terk ettiğini değil ki! Kişi terk edilsede; tek kalsa da güçlüdür, belki de! Anka Hüma özgürlüğü yoktu, nilüfer çiçeğinin ki? Özgürlük: Okyanusta olmak mi ya da; ateşte yanmak mi, bilinmezdi ancak? Bir daha; dünyanın 1001 yüzü hayatın nefsine karşı, ters köşe olup? Nefesine karşı olması: Seni sevebilmen gibi; çok imkansız ama zor değil, nilüfer!? Masal Defne Memo Elif gibi karakter olduğu için, yazarlarına teşekkür ederim... Hayat senden alacağımız; nefes olduğu içinde, sana da teşekkür ederiz... Bir anın: Nasıl bir rengi varda; dünyayı yerinden oynattığı kadar, insanın ege de bulabileceği hayali çiziyordu ruhuna?! Nasıl mi bir hikaye ile anlatayım? En iyisi kişiler; hem şu da bogulur, hemde ateşle yanar ama? Bulunduğu ortamı, bir an bırakanaz... Hayatta: Gizli kalmak isteyen kişiler vardır; kişiler, Sorumluluk deme... İnsanlık bu ya de iyiliğin varlığını göster aycan ay olmayı seç kimse zamandan korkmasın dinlenmeyi öğret anlamlandır olayları mistik bir varlık gibi koru seni korumaya yeltenneydi diyerek herkese inanmayi hatırlat incelik ipten kaynaklanmayır nida eden insani tarafları olsun da yolları ateşler ile çevrili olsa da haklarını aradığını onlara göstermek için ateşleri şu ile söndür ve onlara uçup anka olma özgürlüğünü ver ki hayatlar dan suç unsurunu atıp kötülükleri iyiliklere çeviren ve insani taraflara dön demeyeceğim dediği zamanlar için adalet kapanı oluştur insanların içinde ki bunları bana empoze eden yazarımıza teşekkürler ada içinde kalsak demet demet yeşillik içinde daha mutlu daha huzurlu aydınlık olmalı ya herşey leman seni bir rahatlatır etme bulma deme ışte ışte daha güzelini temenni bul diye değil kır parçala yönet diye açma canın yanar ise parla herkese anlat herşeyi niyetini belli etsin diyerek bana öğrettin sağ ol yelkenli oldun bana yanındayım dedin özgürlüğe yeni bir imza attırdın bana ki aldın aklımı başından leylekler getirmedi senin diyerek bana adımını doğru at dedin esme rüzgar benim yanından ayrılma dedim yıldın yıldırım çarpar diye korkmaktan navigasyon gibiydin yeminle aydınlattın anlattım kendimi içime sağ ol var ol teşekkürler tanıttın beni bana nilüfer ler arasında ki nilüferi güçsüz kalan bir alanda millet birlikte yalansız riyasız bir hayat için dememem gerek ki dünya hayat bir çukur şu anda ki an içinde psikoloji insanları insani durumdan kurtarır mi bilmem de altın rengarenk umutlu bir yaşam için hızmadan kurtulmalı iyiliği bulmalı insan ki öğretmen olmalı insanlar ki güneşi sadece kendi için açtırmama ki bu günde yarınlar nefes almayı bilmeli talihinde olan neyi yaşaması gerekirse eğer bu evrende yaşanan bir alan olmaz ki içimizdeki ozanlari susturabilmek için üste çık insanoğlu ki insani hallerin rabbim tarafından sana verildiğini nasıl unutur kişi karakterin kimin tarafından oluşturuldu acaba bilinmez mi yoksa hiçe mi sayıldı şu ana kadar hadi bakalım vay halimize serisi hayırlı olsun ki şu dağı geçebilmek insanın içinde ki kişiler yardım etse de köstek olmasın temenni eder karakterler ki insanoğlu çiğ süt emdi derler ki cinsiyete saygı duymazsa şiddet de görür hürmet de herkesin elinde herşey can çıkar huy çıkmaz derler peki kişilerin huyu suyu neydi eninde sonunda aşkından perişan olacaktır kişiler dünya ki hikayende aşk var miydi neydi ancak perişan oldu kişiler ki yaşamda her alanda kişiler olgulardan kurtulmak için ellerinden geleni yapmalıydılar bu aile bildikleri olsa bile liman benim diyen kişi ailen olsa da sana kötü bir şey yapamazlar anlatmak istediğin sen o olmasa da ben ayakta dik durabilirim diyebileceksin niye bunları bir akrostiş içine sığdırdım bilmem de bir hikayeyi daha anlamlandırmak istedim ceylan ne okyanusta boğuldu ne de hüma olarak acıtan kişileri yaktı sadece feryat etti kişilere vay halime diyerek sağ ol yazarın var ol iyi ki kalemine mühürlenmiş şekildeyim ah yıllar u e umut ışığı olmak isteyen, tam da o anda? Gizemli admin hikayesiyle tanıştım... Önce, kişilere sıkıntı çıkaranları eledi... Ben bunu yaptım mi, bilmem de? İyi ki, okumuş bulundum diyorum... Hayatında, yeni alanlar açıldı... Giz; bulut ardında olsa da! İzle; korkma geceleri, seni yalnız bırakacak değil ya... Zinde kalmak için, zincirleri kırmak gerek... Eski, bir deyiş seni yıpratmasın! Mevsimler geçerken; kendini kurtaramıyorsam, birini kurtar.. Liman olmak, sorumluluk deme... İnsanlık bu ya de! İyiliğin varlığını göster, Aycan ay olmayı... Seç kimse zamandan; korkmasın dinlenmeyi, öğret... Anlamlandır olayları... Mistik bir varlık gibi koru, seni korumaya yeltenneydi diyerek? Herkese inanmayi hatırlat, incelik ipten kaynaklanmayır! Nida eden insani tarafları olsun da, yolları ateşler ile çevrili olsa da? Haklarını aradığını; onlara göstermek için, ateşleri şu ile söndür ve onlara uçup! Anka olma; özgürlüğünü ver ki, hayatlar dan suç unsurunu atıp? Kötülükleri iyiliklere çeviren ve insani taraflara dön demeyeceğim dediği zamanlar için, adalet kapanı oluştur insanların içinde ki? Bunları bana; empoze eden yazarımıza, teşekkürler... Ada içinde kalsak... Demet demet yeşillik içinde; daha mutlu daha, huzurlu aydınlık olmalı ya herşey... Leman seni bir rahatlatır, etme bulma deme... İşte; ışte daha güzelini, temenni bul diye değil... Kır parçala yönet diye; açma canın yanar ise, parla... Herkese anlat herşeyi, niyetini belli etsin diyerek! Bana öğrettin, sağ ol... Yelkenli oldun bana, yanındayım dedin... Özgürlüğe; yeni bir imza attırdın, bana... Aldın aklımı başından! Leylekler getirmedi senin diyerek, bana adımını doğru at dedin... Esme rüzgar, benim yanından ayrılma dedim... Yıldın; yıldırım çarpar diye, korkmaktan! Navigasyon gibiydin, yeminle... Aydınlattın; anlattım kendimi içime, sağ ol var ol... Teşekkürler, tanıttın beni, bana... Nilüfer ler arasında; nilüferi güçsüz kalan bir alanda, millet birlikte yalansız riyasız bir hayat için dememem gerek...Dünya hayat bir çukur; şu anda ki an içinde, psikoloji? İnsanları, insani durumdan kurtarır mi bilmem de! Altın rengarenk umutlu bir yaşam için; hızmadan kurtulmalı, iyiliği bulmalı insan... Öğretmen olmalı insanlar; güneşi sadece kendi için açtırmama ki, bu günde! Yarınlar; nefes almayı bilmeli, talihinde olan neyi yaşaması gerekirse? Eğer bu evrende; yaşanan bir alan olmazsa, içimizdeki ozanlari susturabilmek içindir... Üste çık insanoğlu ki! İnsani hallerin; rabbim tarafından, sana verildiğini nasıl unutur? Kişi karakterin kimin tarafından oluşturuldu acaba bilinmez mi yoksa hiçe mi sayıldı şu ana kadar hadi bakalım vay halimize serisi hayırlı olsun ki şu dağı geçebilmek, insanın içinde ki! Kişiler yardım etse de, köstek olmasın temenni eder karakterler... İnsanoğlu, çiğ süt emdi derler... Cinsiyete saygı duymazsa: Şiddet de görür; hürmet de, herkesin elinde herşey... Can çıkar; huy çıkmaz derler, peki? Kişilerin; huyu, suyu neydi!? Eninde sonunda; aşkından perişan olacaktır, kişiler dünya! Hikayende; aşk var miydi, neydi ancak? Perişan oldu kişiler; yaşamda, her alanda... Kişiler olgulardan kurtulmak için, ellerinden geleni yapmalıydılar... Bu aile bildikleri olsa, bile...Liman benim diyen kişi; ailen olsa da, sana kötü bir şey yapamazlar... Anlatmak istediğin; sen o olmasa da, ben ayakta dik durabilirim diyebileceksin... Niye bunları; bir akrostiş içine sığdırdım, bilmem de!... Bir hikayeyi daha, anlamlandırmak istedim... Ceylan; ne okyanusta boğuldu, ne de? Hüma olarak, acıtan kişileri yaktı!? Sadece feryat etti... Kişilere, vay halime diyerek! Sağ ol yazarın, var ol... İyi ki kalemine; mühürlenmiş, şekildeyim... Ah yıllar; Üzerinde ne kadar yük varsa, bana taşıttın diyecek... Bir sürü anı var, kafamda! Ona uygun hikayelerde var, nilüfer de olsa? Mevsimlerden; ilkbahar o yüzden, daim olacak gibi kötülük... Vurma; kırma işkence derken, neyse... Bir tek kaldı, galiba! Tek yönlü; baksa da hayata, hayat her yönüyle geliyor karşına... Aile, aile değil; yaşam, yaşam değil! Allah'tan; huyu, güzel kalmış... O yönden; teşekkürler böyle kişilere, dayanak olan hayata... Sen ağlarken; dünya kendi haline yansın, ancak? İnsanlığın, vay haline! Dünya; şeker dağı olmasa da, yerinde kavrulurken? İnsanlık; dur nereye, ne haldesin demedi ona... Herkes; kendinden, sorumlu değildir... Artık; herşeyde, milim de olsa sorumludur... Zorunlu tutmuyor, hayat ama? Yaşamak: Nefes almak için; ucu sana dokunan herşeye, ufak yardım etmelisin... Mesela mi? Dövülen kişiye; eğitim alamayan kişiye, gün her daim doğar... An gelir: Şükür de edersin; neden ben diye, isyanda edersin! Niye mi: Kitabı; yazmaya devam ediyorum, kim bilir ancak? Kişilerin vay halime deyip; hayata küsmelerini engellemek için, elimden geleni yapacağım... Sarıl bana; koru beni, iyi bir insan et (olayım)... Ben kendi acemiliğimi çıkarayım; o güne kadar diyen, bir çok kişi vardır... Onlar için, and içtim... Vay haline; dedirtmemek için, sorgulamaları içindi... Sadece hayatın; doğru dediğini araştırıp, emin olmak istiyordur insanoğlu... Bende; buna, yardım etmek istiyorum... Senle: Ben herşeyi başarırız; vur kır önemli değil ustam demek, istiyorum ki...! Tanıdık, tanımadık olmama gerek yok... Sonuçta; mavi gökyüzüne, türkünü iletmen içindir... Övgü değil, sadece? Bildirge ileti idir, bu benim içindir... Nutuk atmak istemez kimse; dinleyen kulaklarda, sözlerle kirlenmesin diye!... Bin söz, bir insan yetiştirirmiş... Ey insanlık diye: Var olduğunu hatırlatmaya başlamak ya da başlamasın diyen, kimse olmaz herhalde!... Kızım ya da oğlum diye; Nutuk ya da öğüt olmamıştır, amaç? Ancak insani duyguları: O ya da bu şekilde; hatırlamak gerek, kişisel bir değil... Vay hâl demek; o yüzden bundan kurtulmak yerine, bununla barışmak gerek... Gözde dev gibi; yasamla nefesini bile, kiralık alırlar... Dünya'ya gelince; ya onunla aşk yaşayacak, ya da kendi kurdelerını kendi kesip? Her duvarını yakıp; yıkarak, nefisine hakim olabilmeyi öğrenmeli kişiler... Evine, kendine sahip çıkabilsin... Ev ne demek? Sahi; aile demiştim önce, ama! Ailesi bile: Olmayan kişilerin değer verdiği; her olgu onun için, evidir... Sahi kendisi bile, evidir... İlki bazen herşey olsa da; önce kendi güvenliği, öz saygısı olmadan! Diğer tanıdığı; tanımadığı kimseye, yardım edemez... Başına gelen olaylardan kurtulup: Güne şükür edip; dünyevi cennet yaşama, iyi ki geldim demezdi... Kuğu gibi; zarif eksiksiz değil, bu insani yan... Gül diye; parodi içinde, maske takacak yön yok... Furya bu ya; karanlık yanı daha belirtir ki! Uyuttu anıları unutmak istedi dersen; kalp kalbe karşı imiş derim... Limanda buluşup; elinde tutup, genç ormanın ben seni kurtarırım dersin... Yaşamda; nefes bulmaktan çok, insan olduğunu unutmamak önemli... Anlatılan efsane gibisin; dinsin acıların diyerek, eller çekildi bedenden... Minnetle kehaneti hatırlayarak; inceldiği yerden kopsun diyerek, ritmik bir heyecanla... Yaşamın tek bir yanı yoktur. İnsan yasını unutmak için, nefes alır. Biri bana gelse dediğimiz; ne varsa, öksüz yanlar canlanır kişide... O yanların bir kısmını; erkekler daha iyi yansıtır diye, Ali kişileri? Vay halineyi, daha iyi yansıtır... 15 liler ağıt gibi; bir hikaye okudum, orada bir kız vardı... Her şeyi vardı, ancak? Bir arayış içindeydi, ikinci bir yuvası ortaya çıktı... Nilüfer çiçeğinin adı; Lila idi, aslında! Sadece; kalpten kalbe, doğru bir yol bulabilecek mi lila? Kişilere; kendini anlatmak haline döneceğim derken, vay dendi... Benim anlatmak istediğinin, tam tersi oldu... ki Bende o yüzden; buraya konuk olarak aldım, Lila'yı yazarının haberi yok ama? Bence beğenir, ben öyle umuyorum... Sen ki: Herşeye göğüs gerdin; başına ne gelirse gelsin, altından kalkıp başarıyla onu yenersin... Dünya sekiz köşeli değil; seni hapis edip, kaçmaya çalıştıkça... Köşelerine çarpıp, yaralama olacağını duy... Dünya'ya: ne zararlar verdiğini; üzüm üzüm üzdüğünü, ona niye diye sormadan? Hayatımla; takvim, işbirliği yapıverir yaşadım da nasıl diyemezsin bile atının öğrenmesine bütün iyilikleri diye sormaz dinlenmeme izin vermez aldım verdim ben seni yendim der niyetim ne olsa belirsiz bir ortamda saklanacak bir yer arıyoruz ipin ucunda kişileriz rüzgarda uçmak istemiyoruz inceliğimiz iyiliğiniz olsun yeter diyoruz! Diyet diye; nefsimiz öder, inşallah bütün kötülükleri... Mühür gözlüm; ince ipten geçmemiz kolaylaşır, o zaman... Sen ben o yok, bu ışte... Dize dize; herkesi çağıracaklar, zamanın içinde... Elinde sonunda diye, ölüm korkusunu aklanıyorum... İşte; ne diye, bize yükleniyorlar dersek? Unutulmuş olayları; sen ben o hatırlatır, ancak! Ruh bütünlüğü; insani yanı, hatırlatmak zorunda? Eninde sonunda, bir yok bulunur... Ritmin ayarlanır... Doğmak mu; ölmek mi, sorulacak olduğuyla... Olan ile zinciri biz kuralım, gülen bir yüz biz bulalım... Git demeyecek... Duy beni, unutma yaşamayı... Dinle bak halini; beni burçak tarlasına götür, diyordur... Eminim; kimse şu dönemde gidemez, dersin... Rıhtım; orasını, dünyada heryer senin de! Yıkma yap, yaşat de... Anlat, geçenlere rahatla de... Dert tasa kalmasın, de... Eğri kişileri, doğrult de... Gitme kal; bermuda kurtar, kendini... İğne gibi; ince fikirle, işine bak... Ritmik hareketlerle, hayatından kaç... Menfeat bekleme! En ince ayrıntı, sende kalsın... Niyet et! Cihan, sana ağrır gelmesin... İnilecek yerde, yürümeye devam et... Başlangıç bu olsun, yok bul tekrar... İster yememe git, ister hareket etme ama? Günü bitirebilecek nefesin, yanında olsun... Aynı müzik kutusunun, o naif sesi kulaklarına dolarak... Seni dost doğru hale getirsin! Kotulukler karşınında, ezilme eğilme... Benim; sırt dışılığın varda, ne oluyor!? Gerçekler kişiliklidir, yönü çevrilir sadece... O; sen söyle hayat demeden, gelmeyip!? Sen ona aşıksın diyemezsin, hiçbir olayda... ki Herşeye göğüs ger diyemez, olanla biten... ki Hazırlar, herşeye karşı... Ona diyemezsin, aşk kelimesini de... ki Ben hiçbir zaman; vazgeçti kelimesini kullanmak istemediğim içindir... Başlangıç kelimesi kadar, son kelimesini dr değer kullanırdım... ki Seninle o anda tanışmadım, ancak? İyi ki şu an tanıştım da; üzüm uzune baka baka kararirmip, neseyi seninle tattım ...

Kendini bilmek ben için savaşmak gerek; memleket dediğim ne varsa, olmuyorsa ki?! Oldurdu için: Öldürmek gereksiz nefesinle dünya döngüsünde yer bulup; yaşamın sana vade ettiği ne varsa onların kokusunu çekip, almak gerekir!... İşte o zaman; ne yar, ne serden denilen noktaya varırsın?! Zaman zaman insanlığı unuturuz ama, hayat olguları bırakmaz seni ki?!

Asla icra giremeyeceksin; doğaldır bu sonuca ulaşmak, bilincini sen değil ama ben önemsiyorum!... Kişiler benim gibi manifesto vermek istiyor yaşamına; içindeki kişilere bakmadan tüm suçu yaşamın anlarına vermek istiyorlar ki, Ahu haklıydı o konuda?! Hayat Ahuya oyun oynamıştı; onu çöp kenarına mahkum etmişti annesi, çöp kenarına aşılmaslar beni diyen babam gibi?! Gerçi biraz dışlandığından öyle diyordu; sahi ahu ne yapsın yaşamı leyl değil ya, ateş hattında kalmıştı?! Hayatın ne olacak kim bilir; bir nevi hayatına giren insanlar ona, gökten düşen şansımız ancak?! İçindeki fırtına iyiliği olsa bari diyorlardı; ne demek istediğini okuduğunuzda anlayacaksınız aslında, demek istediğim son mektubu yazarken beni hatırlaması?! Tanıdığım bireylerin ki; kendinden bir şekilde uzaklaştırdığın kişilerin, yanlışlarını hatırlamaz ki?! Bu yolda yanı başıma: Yoldasın ben olayim diyen bir karakter çıktı ki ahu; yaşadığı zor yılları atlatma yolu bulmuştu bile, çıkamayacak sen haklı çıktın hayat sana yenildin deneyerek ki?! Gülen adam filmine ithafen: Unutama beni diyen olay orgusune inat; yaşamanın çirkin gerçeğiyle yaşıyordu ahu, ne miydi o gerçeği gözlerin demişlerdi?! Seni bize hayata bağlayan ki; Londra'ya da gitsen yine sen yine sen olursun ki, birgün herkesten kaçmak istedi ahu?! Buna bende dahil ki; her şeyi sırtlan diyene inat olay orgusune gülüp geçti, peki şimdi benimde öyle yapma zamanım gelmedi mi?! Dom dom kurşunu ben hayattan beklerken; insanları vurmuşken gülümse günlere diyordu ahu, aşkı sevdayı tatmak onun yanından geçmez ki?! Bahardan kalma bir anı gibiydi yaşamayı öğrene bileyim ki; duygular sonra gelsin diyordu yazarda onu yazarken, yaşamın gerçekliğinden uzaklaşıyordu yazarı?! O yüzden bu kadar çok sevdim bir yanı galiba; insanlık kavramı suçlu, o yüzden karakterleri suçsuz bir hikayede bulunmalı ki?! Yaşamın hatalarını hikayede bulalım diyordur doğru olarak; sağ olsun, var olsun!... Dağlara küstüm diyen her bir canlı içindir yazarımız kelimeleri; herhangi bir olay yarasanda yaşanıp da doğum günün gelmesin derdim ben, bu benim kararındı kişiler ve yakınlık dereceleri ilgilendirmez ki?! Kendini mecbur yeri gelmedi diyen kişi olarak alt vermesin ki; bana sadece ailem yeter, sevda değilse nedir benim bulduğum ki?! Kalbimin imtihanıdır belli ki?! De: Ufku görmek, bu kadar zor olmamalıdır sadece! Aslı gibidir demek gibi, olur bu da ve bir işe yaramaz, aslında...Sadece; güneş topla, umudun olsun... Benim, senin, bizim için demek istediğinde; haklarını gasp ediyorlar, doğru yanlış sormadan? Ufku görmek; bu kadar, zor işte! Hayatı olgular yönetmeni... Ki; reyhan tarlasında, özgür olmalı insan... İçinde aşk olan; hayati değerlerimize, sahip çıkmalıyız.... Büyüklerimiz; böyle uygun görmüş, bizde uymalıyız... Uzaklara gidip; kurtulmak istesek bile, olmaz ki? Sevdiğim; derdin bana, değil mi? Ki: Her şeyi sev; herkese saygılı ol derdiniz, Ani ile birlikte... Yaratan sevgisi ile yarattı bizi diyerek, ancak? Yüreğimdeki kırıkları; toplamana yardım edelim demiyordu kimse, sen dahil... Bu; bana, bir hikayeyi anımsattı...Sarı saçlım mavi gözlüm olarak; bir yandan, senden korktum...

Huy yangında kalmasın insanlar; haklıymış isim dedem, hak hukuk sorularak bulunamıyorsa?!Senin de; adının yanına gidiyor olmam ne bileyim dünyanın adalet anlayışı gibi, yaşarken dakikalarla boğuşmaniz gibi ama?! Senin için: Bir nevi bayram şimdi başladı değil mi; sürüler bir şekilde dağılır nasıl olsa, iyi her zaman savaşta yener kötüyü!... Aynı hayatımızın döngüsü gibi ki; sen alem değiştirsen bile hala yanı başımızdasın sonuçta, anıların şahane perdesinde geçmiş!... Hiç bu kadar çekilip kalmamıştır herhalde ki; sen sen olal hepsini bize bir şey kalmasın denilen nokta gibidir ki, yudum yudum hayat seni nasıl tüketsin!? İşte bu hayatın üç kendisi; seni kötülüklerle karşılaştıracak ki, sen iyiliği arayabil?! Sen iyilik bul o hengâmede; fikir noksanlığı yaşama, bu ZAMANDA kalbim ağrıyor?! Yeşillerin kurudu toprağım; insanoğluna verdiği hiçbir şey kadar, her şeyi ayağına sermesi onun bir bülbül olmanı istemesi gibidir!...

Gel kurtar beni dünya işinden ki; herşeyin doğrusunu hayat döngüsü içine saklamış bul beni diyor peki, sen dayanabilecek misin bu sınava ki?! Manevi maddi den daha acıydı; asra için ki, yanan bir ip üstünde yürüyorum der bu bünye!... Tıpkı hikayendeki gibi de bakalım; hayat ne diyecek herşeye rağmen yaramaz benimle tanıştın, yazarın yokuş yukarı çıkamaz iken?! Bir destek gibi yardıma geldin sağ ol ki; alaca gibi kendim olabilsem keşke yalanlar içinde kendimi kolaylıkla bulabilsem ki, bulunmak istemem galiba ki benim için bir resim çizmiştir!... Keşke öyle olsa herşey ki sağ ol; yazan cizenin de bakalım yine sevebilir misin bu hayatı, aşkı sevdayı unutabilir misin dermiş gibi bana her şeyi sev diyorsun haklısında?! Hoşuna gidermi yaşanân anlar kötüde olsa iyi de olsa umarım; üstesinden kalkarız de lütfen ki, bana herşeyi sev herşeye göğüs ger diyen adam karşıma çıkmışsa bilemem!... Ben kendini bile bilmiyorum: Sağ ol yazarım bana bunları hatırlattığın için ki; rahatlıkla kişilere ve herşeye karşı bende yoluma giderim diyebiliyorum seni tanıdıktan sonra, okuduktan sonra sanki?! Şarkıda sen diyerek anlarda saklı; her bir geçmiş ki, Zeliha senin hayatına bağlanmanın sebebi sadece hikayelerin değildir; neler yaşadığını boşver dese de, bu bünye annem bak işte unutmadın diyerek hatırlattı!... Hikayelerin sağ ol beni sana bağladı ki; melekler gibi masum değildir kimse, kar beyazken ben yaşamı sevmedim dünyaya gelmek istemedim ama?! 6.5 aylık anca kundak kalmışım allahtan ki; sen küsme darılma bana üzülme şu an daha dikim, kötü düşüncelere karşı bunu bana hatırlattığın için sağol kuzum!... Ayrı kalmışlığımı yok saymak adına; haykırdın dünyaya sesimi ki her şey üstüne gelse de, yok bu ben değil diye ötele idim ben!...Sen bunun yanlış olduğunu bana hatırlattığın için sağol canım; gamsız olacaksın bu hayatta en azından deneyecek başarmayı isteyecek çabalaya bileceksin ancak, kardelenler gibi her şeyi görsen de yinede nefes almak için can atacaksın?! Kar altında çıkmak için gün sayarsın ki; eski beni yazgı dan bir adım ötesi diyerek, hayatında nefeslerini saydığım günler geçsin diye şükrettiğim zamanlara döneceğiz bu sesiyle ki?! Kim ki döngü içinde yapmak istediklerini yaşayıp; nefes almak istiyorsa akşamları da sayıp çabalamaya devam edebilir kişiler ki, ben okuyamadım öğrenemedin bilgileri bu beni kaybedenler olarak gösteremez ki?! Ruhum öyle görsede yine de çabalamalısın özgürce okumak isteyenlerin yanındayım; aşağı bakmayacağız bu bünye, aşağıda kalmaya karşı!... Kardelen serisinde olan gibi ki; şu ana kadar ses ettim mi bilmem de yine diyeyim 4yanlış1doğruyahayır, bu dünyada ölümde var yaşamda ki?! Hayat sana hiç karşıyım demedi sadece; kurallarına uy dedi ki ben olabildim mi bilemem de, kişilerde sana bana olan benzerlik yeter değil mi?! Gizem'in sağ ol; var ol meğer hayatta olmaz dediğimiz olabiliyormuş, iyide kötüde bu yandan ki cici baba dermiş gibi?! Herşey Hacer sana yol göstericin diyeceğim bundan sonra; sağ ol, var ol ki?! Hayal bu ya diye başladı hikayelerin, işte benimde böyle oldu!...