Baş etmenin yollarını öğrenmek ki; bin bir eziyet çekmesine yardım eden ne varsa, baş etmenin yollarını öğretecek kişi çabasıdır ki?! Aziz aciz yolunda; kaldıracak öğretecek de odur, ailenin dışişleri densede?! İç işlerinde; ilk söz, onun olur!... Ardından acıların dahada güçlü olabileceğini öğretiyordu; eşine de, evladıma da ki?! Erkek ayakta olur da; kadına yardım edebilmeli de, öğrenmeli her şeyi!...

Bizim ekseniniz de döndürecek; isim diyerek, neyi bir an saklandı ise?! Şu anına getirdiler ki; uçuruma iterek, kendine zarar vermesine sebeb oldular!... Biri kesici olacağına emin olmuştu Saye ki; evini yurdunu ailesinden ayırmıştı kendini korunmak isteyerek, rıhtım daki damlalar diyerek ağlamaya başladığı anlarda?! Emre hayatına girmişti; birde bana sor hayatını diyerek, yaşama sevincinin nasıl geleceğini?! İyi şeyler mi var bugün; haberlerde diyerek öncesinde, ailesine başkaldıran olduğunu bildiğini söylemişti!... Ayrılsak Ölürüz biz diyecek; gerçeklik yaşadılar, sahi hayat?! Her zaman güna kuşları; uçuruma da kendileri zarar barınağını da, kendi kurar ki?! Emre ile yeni bir ama; geçmişti de yaşamayı öğrenmişti ki, insanlara?! Yarın; dün, şu an bunlar yaşanırken!... Peki geçmişte neler olmuştu; kimbilir kara kasıma kimse bakmaz, kimse gitme kal demek zahmetine bulunmadı!...

Bir bakmışsın evin yok olmuş; elinden ayağından olabilir kişi ki, ailesinden bir ümit göremeyen umut edemeyen kişiler?! Çocuklarının eli ayağı oluyor bir şekilde ki; çocukların unutması gereken şeylerin yerine, umutlanma sağlayan ailesi ya da koruyucu kişisi olabilir ki?! Ben düşünemiyorum böyle bir durumu ya: Kubra yazarımızın ve de Papatya severim kelam yazarlarımızın kalemlerine bir kez daha konuk oldum; sağ olsun, var olsunlar!... Anla da her şeye rağmen sevmek diyordu; çünkü koruyucu olmadan önce, dünya okyanusunda kurtarmak için neşelendirmek gerekirdi!...

Meğer hayatın çetrefilli yollarında; ayağına batacak birsürü, çakıl taşı vardır olay örgülerinde!... Ben gidiyorum diyebilecek kişilerle iletişim kurmamalı diyordu, ozanlar ki?! Her an her şeye, hazırlıklı olmalısın diyordu hayat!...

Dünya bir şekilde döner ya hani; yaşama sebebi olarak da, bir kişiyi bulmak zorunda hissedebilir kişi ki?! Bende öyle oluyorum bazen; anneme de gitsem, babama da gitsem?! Bana: Kıyma darilma yapmazlar bilirim ancak, ben?! Hep beni çok iyi tanıyan kişilere gitmek isterim de; gidenler ile konuşmak bunun için, iyidir bir kırılma!... Olmayacak bilirim ki; yıldızlar onlarla, güzel?! Sen sen diye sızlanma da ki; bir kişinin bile, ikazı onları yerinden edebilir!...