Gel yardım et deseler; gideceksin düşùncesı var insanoğlunda ki, sen ben yapabilirse?! Sana ona gösterme yönùne gerek kalmaz; sil baştan bütün gözet bazen olur ya; yolda yürürken ayağına eğrelti otu batar!... Barındığın yerde onu çıkarmaya çalışırken; toplu iğne eline batar ya, işte Ela'yı ailesi öyle görüyorlardı ki; o da ne ölüne, ne dirine diyerek?! Akıl sağlığı için; onlardan uzak durdu taki, Kemal ıle evlene kadar?! Bu dünyada diyerek teyzesı; bende buradayım dedi iğneyi ipliği arasına, saklayan oydu!... Ailesi de ne kadar şey yaşamışsan; hepsi senin suçun, annen seni doğururken öldü!... Babanı da bu yüzden kaybettin dedi teyzesi; eşi kemal ise, ona bir ödül ıdı ailesine karşı!... Sadece nefsine hediye ararken; iğneyi altın vuruş olarak gördü, Elanın kendine olan güvenini yediler ki?! Tek başına öğrendiği ne varsa; üzerine yıkıldı ki, gitmek çözümse diyerek kendinden gitti ela!... Ne oluyormuş hayatta diyerek; delirecek noktaya gelmişti ki, mektubun yanık tarafı olsun?! Asıl almak istemem sadece: Nokta olarak geliyoruz dünyaya ki; insani davranışları ufaklasır, noktaya döner ya insan!... Ela da öyle olmuştu; nasıl düzelir bilmem bu bendeki hâl dese de, işte bu noktada benimle buluştu!... Çünkü kocası Kemal onun anneliğini almıştı elinden; benim senin onun elinden alınan yetkiler: yüklenen kanser hücreleri ile nasıl savaşı olacaktı; çekinmez bir hâl alıyordu hayat?! İnsanlar özellikle arkadaşı suya; aklın sende kaldı diyordu ela ya yeni bir pencere açıyordu, yeni bir arkadaş dost hediye ediyordu ayrıca?! Ömerde kalbine güveniyorum diyordu ki; Ömer de rüyaya ela yi gördükten sonra, şu mermi beni del eyledi ela vursa artık gitmem yanından diyordu ki?! İşte öyle bir şey yaşadım ki; ne sen sor ne ben söyleyeyim diyordu ela ömere ki, arada bır?! Ben buraya cıplak geldim diyordu; tüm gerceklığıyle hayatını söylemişti, tükenmez kalemini ömer'e devretti ki?! Olaylar burada bitmedi; kalanları okuyarak, siz tamamlayın!...

Tükenmez kalemi eline alıp kaderinin üstünde oynamaya başlar insanoğlu ki; Emre ablası, ruhunu ödünç veriyorum sana canım kardeşim diyordu!... Bir numara olan Emre; bence kendi noktasını büyütüp, dünyalar kadar genişlemiş yaşam döngüsünde yeğeni Elayı korumak istedi!... Benzemez kimse sana tavrına hayran olayın; ablasının bakışı altın vuruş bilir de, evladının toplu iğne kadar hatadan ki?! Ela annelerin yörüngesinde: KALBIN Efendisi diyerek; dayısı Emreden geçmişin yörünge bir belirli yaşamda, planları olabileceğini söylemişti ki?! Emre bütün bunları; aslan dostu neyi olmadan yapamazdı, sadece bu meseleler sayesinde bile?! Yazarımıza teşekkür edebilirim; sayın karakterleri, yazar sizin seçilmiş hayatlarımız dahil her bir sözü yazar sizin benim bizim için ki?! Devam etsin; durmasın, kalemi tükenmesin hiç!...

Bir gün bir gün daha derken; günlerin içinde kendimizi unuttuk be dedem dayım ki, sen demez miydin her şekilde ayakta kalmalıydı diye?! Aydınlığın bizim sayenizde; sizinle olacağını her şeyi olabilir kıvama getirebileceğinizı, arada tepki verip dünya döngüsünün aslında?! Süsenler solmadan yapılabileceğini her şeyin; yeni bir bakışla daha iyiye gidebileceğini hülyalı dünyayı, ayakların altına serip!... Yasalardan kurtulabileceğini; insanlığa gösterebileceğiz, sizin miras sayesinde?! Tercihlerini ile ayakta kalan bireyler arasında; kendinizi de koyabilirsiniz ki, saçlarım bileklerine oradadır yine?!

Yeniden kaçın kurası oldum ben; yeni bir hikaye bulurum kendime ki, adım destina olsaydı?! Bu kadar renkli; bu kadar karmaşık, arapsaçı olmazdı hayatım ki?! Döngüm ne gösterirse; onu yaşamayı tercih ediyorum ki, durmadan yeni bir gelecekle kişiler karşıladı ki?! Mahalle bandır dediler ki; aaa dedim sizinle varım ben, kültür her şeydir!... Tercihleri onu oluşturur; sağ olun, var olun dedim!...

Arkası yarın ise; yazarımız olsun, onun karavanı beni beklesin ki?! Onunla özel bir yok hikayesi tanımlayım; ander sevdaluk idi bu hayat ki, kızımız ailesinden mutluluk bulamayınca?! Mahalle arkadaşlarıyla bir pencere açmak istiyordu ki; kızımız da aşkın beni deleyledi demişti, arkadaşının açısınd ki?! Dilberin diyebileceği noktada; yolda oğlunuzla karşılaştı ki, aile yaşantısından uzaklaşmak için birebirdir ki?! Hayatındaki yara bere ile gezmek yerine; onları kazıyarak hayatındaki kötü anıları düzeltmek istiyordu, sadece?!