Beklenti boşluğu doldurur mu; akan kan yerinde duramayacağın göre, zihin kirlenmesin!... Yanlış olan doğrularla; elzem sanki, bilgi hemen doğrulanmalı!... Nehir nefesleri sıklaştırın; sade hayat ne kadar rutin derken açıklama ister mi bilemedim, bile bile lades dedim?! Dert değil midir; nedir ecdat derler, yalan mı değil mi bilemedim?! Cellatsın derler; eski beni bilseler keşke ama, nerede kıymetli zamanda hayata dönüş bu kadar zor olmamalı de?! Hem kelimelerin efkarini aldı; hemde insanlara saygı sevgiyi hatıraları hatırlayıp, unutmamak gerek bu da bir imza gibi kalpte kalsın de?! Sana güzel günler serisi devam edecek olmalı; sevinciyle yaşamalı insan, ölüm kapıyı çalınca değil yani?! Çalkantılı bir yaşam var önünde; ambargo yemiş gibi davranmak neden, limanda sırılsıklam olurda haber vermezsem?! Ilımlı olmak: Neleri götürüyor yada getirileri varmı bilemem; nazlı bünyeler, nasır tutmuştur bilirim neden diyemem?! Tutuşma; tutma nereden ilintili bilemedim, ısrar kıyamet yok yani yeter diyorum!... Bilemiyorum kıyamet alameti dedim; her daim kelimelerde aradım mutluluğu, açıkladığım kişilere değer verdim belki?! Perişan lafı daimdir belki; zamanla geçer dedi kişilerde ancak, ılımlı kişilikler diyerek?! Yine yeniden ailemi bu sefer; tek tek özleriyle yazdım iyi ki yaptım bunu, iyi ki değer verdiğim kişiler vardı!... Var olmaya devam edecekler; her bir kişi içinde, teşekkür ederim!... Kişi bilir işi durumuna, geri döndüm sanki?! Kimselerin kimsesi deyimi gibi olduğum; zamanlarda yaptığım serileri tekrar yorumladım, neden?! Askıda kalmış yaşamlar için galiba; şüphem yok kaçtığım, kaçırdığım anları tekrar yaşamak istediğindendir!... Çilingir gibi oldum; artık gönüllere rahatlıkla girebilir kelimelerin(15 yaş ve kandırılma dışında) ağlak değilim, bunu çocukluğun dile getirdi!... Pişmanım, tüm gerçeklik önünde kaçma bu sefer!... Iskalama anı sarıl ona, keşke deme yani hiçbir zaman?! Koru kendini her şeyden; incilt diye yok o kalp, kesme konuşmamı!... İlgi nereden gelir acaba; karma olayı vardır sonuçta, akça burada desinler?! Limiti yok yani; perişan olma andan, geri dönme pişmanlıkla?! Tam yerine zamanında doğdum demek için okundu demek gerek değil mi; mekan ne olsa bilmek gerek kendini, risk yaşamsa eğer?! Bilinmez içindeyim; ipten incelikten kaçamazsın bu şekilde, seçilmiş kişi miyiz hayatta onu anlamadım ancak?! Asparagaz oldu hayatımız; dünya gerçekten donuyorsa, iyilikle mi kötülükle mi belli olmaz o iş?! Şanslıysak o kapıyı neden bulamıyoruz; kan damardan mı akar, yürekten mi gelir bilinmez de?! Yarasa neden olur bilinmez; isparoz kuşu gibiyim ünlü oldu ama olsun, turnadan beri?! Burada baş köşede: İnadına özgürlük diyen kuşlara; kişilere olgulara inat, kötülükte var olmayada devam ediyor?! Rastlantı budur ki; olanlar olur sayesinde, andık bitti gitti dersin?! Kimse adını sormazsın; olan olmayan kişi kimse kimdi de, olan biten bu desek ne fayda?! Tam vakti yer saatiyle ortalık karışır her zaman; perişan pişman ol aman pişkin olma demişler, aklan olamadığı için nereye gitsek bilemedik dese de?! Kırma kırılma hepsi bu desek de; her güne bir özlü söz şarkı gibi seslenir dururum, yeter!...

Bir şekilde, hallolur... Aşığın, hayata... Karşı olsa, bitmez bitmemeli... Sin; içine kapan, bir şekilde denilmez, kimseye nedense? İn çık bitmez hayatın, zaman merdivenleri... Niyet; yardım olsun, yeter... Bakışları, anlamlı... Atarlı, bir duruş... Ringde senin olsun, birincilik herkesin... Itir ol güleri bitirip: Yiten zamanlar için; hayatın zamanları için, o gülleri yoldurmamak gerekir... Nasır tutmuş yerler: Bir vuruşta can yakmamalı; niyetim zamanın beni yaralaması değil, sonuçta... er yada geç anlayacaksın, hatanı... Rıhtım: Sonu başı fark etmez hatadan; dönmek için, iz geç... Ezmekten, daha ılımlısın... Nispet iyisi değilim, çünkü... Eti vücuda sığınamayan kişiler vardı, bir olgu... Sonucu hayatı iyi yada kötü kısalan... Rıskı bu kadarmış; riski hayata gelmek oldu diyebileceğim kişiler, çok üzgünüm... Sinemde gizli bir yara varmış sanki, siz çıkardınız... İnce bir urgan mıydı olgu olaylar üçgeni kişiler, attıkları adımları dikkatli atmalı... Nusret kaldı bize, demeseydik keşke... Eren de; Ersin de, hayatın kara günlerini sırtlandılar... Halbuki Eren kuzenim ve yazarın karakterlerinden biriydi... Ona ve kuzenime; ileride güzel bir tesadüf olacaktı, Ersin ise? İlerideki çocuğunun ismiymiş; bu daha çok hayal, zorlu yol oldu ama? Bir zamanlar vardı, ışte öyle hayaller... Olsundu artık, beklemek sıkıntı... Kötülük düşünmek, iyilik dileyememek... Limandan kaybolsan; kim düşünür, seni... Maksat: Murat etmek mi; Mevzuyu, beklemek mi? Asrın fikri mi bu, hayır... Zan altında kalmak neymiş, gör isterdim... Dilek kutuna, dikkat et derler... Israr etmez kimse, o zaman... Uslan deme, ruha... Raksetsin bırak... Asla üzülme; pes etme diyen, oydu... Nüket dursun, burada... Üzülme bil, ki... Sıra değil; bu zaman sayılı, unutma... Üstün ol; iyilik bul denmiştir, bil diye... Ün şöhret senin olacak diye: Sevinmişlerdir belki kim bilir; iyi düşün, hatırla yeter onlara... Unutmayacağını, biliyorlardır... Hayatında seni: Her zaman izleyeceklerdir; sen sağ ol, güçlü dur yeter onlar için... Ağlama demez hayat: Olgular karışır, gözünde unutmadığını biliyorlardır... Tamamen üstün hayat, diye... Kızma yeter, onlara... İsyan etmemi istemezler; ısınan yürekler, kin nefret tutmasın da yeterli... Misfak vakti, sanki... İsraf etmeyeceğini bilirler, sonuçta... Nasıl bir dünya burası; herkesi aldı deme, kanma şeytana... Tak etti: Sinanma ırk; ne kim değil, tek dünya... Ahiret dirençte; bir yana ilıca gibi mi desek, ne dersin? Hayalet mi olsak; ne asla demem, sevdiklerin var... Yat kalk şükret diyen, olmam... Bana sana ona; iyi gelir mi, bilmem... İnsanlığı bilmiyoruz, onu bilirim... Masa da; sen ben yok, biz kavramı var... Alış alınıp gücenme, tanımayı dene... Nane limon kabuğu; kim der, yoksa... Ak bit git dediğim; ne varsa yazıya, dokuyorum da de... Ağla; ahla, çözüm bulunur mu? Gözle hayatı, insanlığı çözelim... Ara bul çöz bitir, olumsuz olguyu... Hayat: ihanete karşı; dik dur savaş ki, bende varım de demiştir... Herbir karakteri; yazarının, de... Ben adam gibi: Adamları; abi gibi, canları karıştırmışım... Affetsin, yazarın... Mânâ ile madde karışıyor bazen de; senin,

Aşık mıyız olmayalım dünya döngüsüne ki; zamanımız tükenince huzur kavramımız devam etsin, nefsimiz değil nefesimiz sayılsın bu dünyada?! Umut dolsun kişi; ruhunu tanısın rakkas edelim, iki yaşamda bende varım diyebilen!... Ilımlı bir kişilik tüm kötülükleri üstlenir değil; lüks beni bulsun bir diye değil, maksat insani yanı korumak olsun!... Akan tatlı ırmaklar için; yarasa kişi zindandan kolaylıkla çıkar dedin ki, aklıma afet geldi!... Herşeyi yaşayıp; dik durup ayağında kundura derdi, alp seninle tanışmadan önceki hikayemden ötürüdür diyerek?! İyi ki tanıdım seni yazar!...

Amacım ne de insan, hayata?! Yaklaşım sergile der hayat, insana!...Resmi çiz der hayat, insana!... Iskala beni der hayat,insana!... Cahil kalma der hayat, insana!... Anlık yaşa der hayat, insana!... Leylaklar açarken der hayat, insana!... Istırap der hayat, insana!... Kurgudur der hayat, insana!... Tabiat der hayat, insana!... Iskala beni der hayat, insana!... Raks et der hayat, insana!... Emellere ulaşmanın yoludur der hayat, insana!... Masabaşı hayalleri vardır kişinin der dünya, hayata!... Emeklerin karşılığı derler hayatta, insana!... Kargaşa çıkışının der hayat, insana!... Vaat et der hayat, insana!... eğit kendini der hayat, insana!... Dayanak ol bana der hayat, insana!... Ayak bağı olma bana de insan, hayata!... Yakarıştır der hayat, insana!... Atıp tutma der hayat, insana!... Nara at der hayat, insana!... Aklın bende kalmasın der hayat, insana!... Irgat değilim ben der hayat, insana!... Şart koyma bana der hayat, insana!... Oturma der hayat, insana!... Nefes alabil der hayat, insana!... Benliğini bul der hayat, insana!... İrdele der hayat,insana!... Rastgele der hayat, insana!... yaklaş bana der hayat, insana!... Aklan der hayat, insana!... Kanma der hayat, insana!... Akışa bırak der hayat, insana!... Rastlantı der hayat,insana!...İhtiras der hayat,insana!... Şirk koşma der hayat, insana!... Gün gelir de hayat, insana!... Unvan sahibi olurum de insan, hayata!... Nüksetti der hayat, insana!... Üstün geldim der hayat, insana!... Leyla gibi güzel bir hayatın olsun der dünya, insana!... Evin olsun ister hayat, insana!...Nasır tutan kalbin nefesalabil diyedir her şey hayatta, insana!... Ana ayağa kalk kendi ayaklarıüstünde durabilen diyedir her şey hayatta,insana!... İşte öyle bir yazan kalem var karşınızda; devamını siz okuyarak görün ki, yazarım?! Yazmaya: Yaşamaya; yaşatmaya devam etsin ki, bizde okumaya devam edebilirim İyi ki var; sağolsun, var olsun!... Tam zamanıdır ölüm der hayat, insana!... Izdıraptır bu der hayat, insana!... Renkleri buluştur der hayat, insana!... Mahvoldum de insan, hayata!... Ah verdim der hayat, insana!... Vicdan yaptım de insan, hayata!... İlahtır de insan, hayata!... Boşluğu doldur der hayat, insana!...Olsun varsın; sen okumaya devam et der hayat, insana!... Naz niyaz etme der hayat, insana!... Can; cennetibu dünyada bul der hayat, insana!... Uçurman gerek acıları der hayat, insana!... Kalıplardan çık der hayat, insana!... Ki yazarım: İyi ki seninle karşılaştım; tuhaf bir başlangıç oldu ama sonu güzel bitti, umarım kelimelerine layık kalırım!... Sağol, var ol!... Yazmaya: Yaşamaya; yaşatmaya devam et ki,bizde devam edebilelim okumaya!... Ölüm de var der hayat, insana!... Yaşayabilene der dünya, insana!... Leylaklar açmak ister der hayat, insana!... Etki tepki budur der hayat, insana!... Boşluk tamamlansın der hayat, insana!... İrkilme der hayat, insana!... Resti çek der hayat, insana!... Şekli bul der hayat, insana!... Evham yapma der hayat, insana!... Yazık etme kendine dert hayat, insana!... Yapılan iş der hayat, insana!... Aziz kalanda der hayat, insana!... Zahir der hayat, insana!... Izdırap der hayat, insana!... Leyla kal der hayat, insana!... Iskala beni der hayat, insana!... Yörüngen der hayat, insana!.... Ortalıkta kalma der hayat, insana!... Ruhu ferahladı de insan, hayata!... Umma der hayat, insana!... Mola verme der hayat, insana!... Of deme der hayat, insana!... Nefes al der hayat, insana!... Sanma der hayat, insana!... Anma de hayat, insana!...

Ne kavgam bitti ne sevdan dermiş gibi: Nöbetçi türküsü tutturmuş da; niyaz ve bi at etme inadına, dik dur söylen... Aslı budur işin; sözüne bakma, bir işi kendimiz bozar yaparım... Zindanda değil: Zaman içinde kaybolma; kendin olmaya devam et ki, her şey daha güzel olsun... Safınaz gibi bir hayatta; büyü yapmışlar bana, de ama! Gül geç; sitem etme, bak sen duymadın de kendine... En güzel günüm; senin beni perdenin ardında, yüreğin ıslak ıslak olsa da beni seyretmendir desem... Gemiye binip; gitmesem, ben ben olmazdım... Eğer kalsaydım; ruhum, senden benden gidecekti... Yarım porsiyon aydınlık, gerekirdi bize... Eski ben kalsaydı; ne olurdu değil? Limanda sen kaldın diye geldim, 3 vakit içerisinde... Kim ne derse desin; duymayan, senin ruhuna bakan ben... Ellerimi tekrar uzatıyorum... Niyet ediyorum! Cinnet geçirmeden; cennet ol bana, tekrar... İnsanlığını seninle kazanayım, tekrar... Dışlanmış yüzüm ile diyerek... Eski bir zamandan fırlamış gibidir... Sistem içinde; kendini bulur muyum, bilmem...!?Titrer oldu ruhum, ardında kimse olmayınca... İncitme beni seni onu diyemiyorum, neden? Niyet ettim, pişirdiğin köfteleri yemeye... Aşk olsun neden: Bin cümle kurmuyorum; hikayeler için, 1001 yüzlü karakteri için ki yazara teşekkür ederim... Kaçamadığın ne varsa, üstüne düşmemi söyledi! Ortalarında yangın olsa; ben bile yansan; bir yanım dinmeli, su olabilmeli... Ritmim bana sıkıcı gelirse; kendimi sevmeli, sen ne yaparsan doğru yaparsın demeli... Can simidi; kendi olmalı, ceviz ağacının en üst katı benim olmalı... Yazarım; korçana uyar umarım düşencelerin, korçan benim bir üst modelin de... Destina da öyle: Karam olan hayatında; onları karanlığa itme dedim, ama dayanamadım! Merdiven çıkarken: Bir bakarsın ardına kim var kim yok diye; anlat canım benim sen derse bana kimse yoksa sen varsın, trabzan bana gerek canım derim... İnat etsem senin gibi: Hırs yaparmışım daha iyi bir birey olur musun; biliyor musun sahi, sen sahtesinden kaçtın doluya tutuldum... Neden bile demedim: O gerçekler ise; ne dedi ağzımı açsan bana yazık, yani susuyorum gururum onurundan... Teşekkürler yazarın; aileme veryansımı böyle yapmama, yardım ettiğim için... Eğrisi doğrusuna varmıyorsa; ne yapmam gerekir, bilmem yalnız... Eğri büğrü hayatında; neler yapayım, doğrulayım... Hal hal alarak, açıklayabilirler bana... Bir bahar akşamı, uygun olarak...Kendimi; bir anda çayelinden öteye, götürebilirin... Bir ben bilirim, kimin yanına gideceğimi... Lambaya püf de; diyemiyorum, aydınlık olarak kalsın içim... Seni beni onu tekrar içine alabilsin; gülme ha gülme dedi, bugüne kadar hayat... Bende; ona vurma ha vurma desem, ne olacak... Aman avcı vurma beni diyeceğim sırada; olay örgüsü olarak gelir, yine beni vurur türlü şeylerle... Nazar eyle nazar eyle diyelim, bakalım... Gönül dağınına; haklı olarak, ses edermi bilmem... Bizim gibi olsa; herkes deriz ama, olgulara verdiğimiz değer... Seher yeli zamanında ortaya çıkar... Ancak dede gibi, inatçı olmak isterim... Zaman bana karşı oyun oynamasın da; pazarına zarar veremesin, haksız mıyım? Ama aaa yeter! Dünya şeyhin istediği gibi olsaydı; ne kadar tuhaf ve kişiye özgü olurdu, kim bilir de... Kadı adaleti olsa; bir şeyler yerine konur, muydu? kim a Renklere, küsmüş idim... Ülke ülke gezer de; yine kendine, nefretim geçmezdi... Zemheri seni sarar yakar hatta; neden mi duygusuzsun zaten, sana ters etki eder sonuçta bilir bunu... Gündüz gece fark etmez bazen; neden mi insanlığın kabulü, bu şekildedir... Aman verme kişiye; olguya, anlat yaz çiz belki görülür... Raks etmem bugün: İyi değilim dersen ışte; o an an bitmez bizde derler, haklı olarak ki... Haziran gecesi rüzgar: Bir zamanlar dönüm noktamda yapılan; diziler ve de şarkıları, haklılar kişiler unutmazmıs... Boşluk; belirgeç mi, beklemeyi bilmez değil mi kişi? Orhan ol; rahat edeyim bende, olaylar benden uzak dursun... Ritim sende ki, bende kalp var diyebilirsin... At herşeyi, tutacağın birşey kalmaz... Net gelişim budur, derler haklılar... Niye; ne dedim acaba, Bora Boran olur dizilerden giderim, her zaman... O masum beni; çirkin kurgulara nasıl alıştırıldığını görmeliler diyerek, arkadaşımı yazdım... Tekrar aşık oldum; var olsun, sağ olsun... Mecnun; Leyla'sını görür mü bilmem, ama? Emindir; gidenler yerinden derler, haklılar... Lizyum gibidir yaşam, dingin ve naif... İnce, bir yoldayız ya... Herşeyin farkında ya da kişileri görmüyoruz: Herkesleştiriyoruz kendimizi bu bu kadar zor olmuyor sonuçta; hırçın bir birey olduğum doğru yaşamı hissetmek için, birçok yol denediğim doğru... Askıntı olduğum doğru; bazı gerçekleri, öğrenmek bilerek yoluna gitmek için... De ilk kız torun; ilk öğrenci ablam, sağ ol var ol... Bunu belki bilirsin, ancak? Mehlika diye bir karaktere; senin kelimelerinle, selam verdim... Umarım yazarına uyar; sever iyi ki tanıdım, onuda de... Leylak tarlasında: Leylekleri bekler bazı bireyler o da hiç gelmez; ışte bir lütuf diye alnını öpüp allaha dua edenlerden olsun diye, bekle sabret derler ya hani... Elinden birşey gelmez neden desen günah bilirsin: Hesap soramazsın bazı anlarda da; küçük çocuklara eziyet edenleri görür, keşke dersin ancak! Yıkım yıldın diyemezsin;olanlar için ışte leylalarda öyle yaptı, iyilikler için savaştı... Açıklamaya çalıştı dünyaya; bunlar kötü bunlar iyi diye, kimin duyup duymadığını bilmeden denedi... İşte yazar ablam da: İyi ki leylasını yazdı; iyi ki kelaminı dinliyor, kalemiyle yangınlara şu oluyor... İyi ki tanıdım onu; devam etsin yazmaya, yaşamaya... Savurmak der; sevdalar için, savrulmak olmasın o... Ufuklar açık olsa ne olur; bölge bölge ayrıldığından beri, fayda etmez... Sis perdesi oldu herşey: Görülmedi duyulmadı bilinmedi olgular; neler gizlendi, bilmeliyiz... Parmak basmak zamanda kaldı deme; deyim olarak kullan, bir deneyim kazan... Uslan yüreğim diyeme; diye yazıyorum her anı, haklı olarak... Sen ben biz yok; birey insan var, anla birşeyleri... Sanki leyla suspuz şarkıları yön vericim olmaya devam etsin: Rüzgarda; o yönünün aydınlığını göstersin, devam edebileyim yaşamaya... Ağla gönül, gönlüm ferahlasın... Yut; yutkun bir olguyla, davranışlarını rahatlat... Şanlar şöhretler; insanlığı ne yönde etkileyecek, görelim... Eden bulur ektiğini bulan gibi: Dama atılma dan sonra yaşama katılma gibi; aklan bir şekilde, hayatın kötülüklerinden... Fener tut gerçekliğe, aydınlat yolunu... Lemanlar gibi, leylak yuvası gibi... Ulu bir kalabalıkla birlikte, cihana ulaş... Bende Fulya yaptım bir zamanlar, ama görülmedi!...