Irdeleme ilkeleri kişiliğini oluştur deniyor; renktir dünya, sağlam ol dövüşe hazırlan!... Onca şey olur sen hazırlıklı ol; nefer ol savaşa çıkacağını bil yeter, emin olmadığın şeylere başlama derlerdi inanmazdım!... Murat mı muşta mıyım acaba; resmetti güneşi günü ama olmadı, esti geçti rüzgar ama!... Seni ezmesine izin vermeyeceğim diyen kişiler; bizim için canlarını feda ettiler, düzen için çalışmalıyız artık!... File yok söküğü birlikte dikmek gerekli; raks etmek uyum sağlamak gerek, ırgat olmak bazen yok olmadığını burada olduğunu göstermen gerek!... Can atmalı dünyanın ters işleyişini düzeltmelisin; anlatmak yetersiz ise göster bildir yeter, tek tük yaşanan mutlu anıların içinden çıkmak istemeyen ben!... Tek tek gelen acılar gibi diyordu karakterler ancak; yaşadığını hissederim puslu gecelerde piş diyordu yüreğine, un ufak olduk mu bilmem de!... Uyutma kendini unutma yaşamayı diyordu karakterler; sus konuşma sesin sende kalsın deniyordu, sevgi olmalı diyordum bende!... Uncu ün peşinde demesinler; ulu ey kurt diyorum bende yüreğine benliği sade sadece, ölümü bilir onu ister durumdaydı!... Etki evini geri getirecek miydi; nihayet mutluluk buldu dediği anda belki, ölüm yaklaşmıştı dert sen derler belki!... Yüreğinin devasini bilmezler diyordur; en için yaşar belki diyordu benliği için kişileri, mahallesi için ama anlaşılamadı!... Sınırlar asılmak; için sinirler gerilmek için vardır dedi yazarım, ektiğini biç diyordu kalemi!... Namus bir tapu değildir diyordu haklıydı da; dahli oldum hayatta galiba, yazarının evinde bir odaya!... Bir ensende bölük pörçük yaşamda yanındayım galiba; aklında sen fikrinde vatan diyordu, tel turna oldum ama o ayrı!... Sizi korudum; ev yurt sizin kalsın ben toprağında mutluyum dedi, şimşekler göğe bizi çağırdı!... Sizi korudu ya önemi yok diyordu; giden kalan parodisi ile kalan zamanda beni gülümsetti, ünlü toklu mu acaba diyordur!... Nefse uydum pişmanım diyordur hatununa; endişe ruhumu güzelleştirdi diyordur, bizim damat yıkılma yenilmeye razıyım diyordur karakterimiz haklıdır!... Gün say ölümle yaşam arası sana günce olsun diyordur yazarın; ülke ülkü ister diye yetsin diyordur yazarın, neşe nefes ile nefer ister bunu bil ona göre yaşa diyordur!... Cennet nerede anahtarı var mı bilinmeli diyorum; endişe yok biz insanogluyuz dünyevi kalemle unutulmalı diyordur yazarın haklı, sindirme olamaz diyemedim!... İris Mi göremedim; nasrettin hoca gibi olduk, aktım yoktum görmedim seni!... Namus şeref burada kalsın diyordur hakkıdır; aydınlık karanlıkla karışık yıkma yılma yeter, kurt gibi ulu yeter!... Yıkılma ulu dur yıkılma dik dur yeter; temas etme tek dur yeter diyordu karakter, fedet yeter!... Atılımcı ol dediler; tını tümünü koru diyor dedi karakter, ihtişam değil yaşam isterim diyordu karakter!... Hangi ara doğdum ölüm arasına girdim diyordu karakter; iyi ki yazmış bende okumuştum, yazmaya yaşamaya yaşatmaya devam etsin!... Kalemi daim olsun; bende ayna olayın, zeusın dünyaya yeter bana!... Hoş gör denir yapabilene; odun değil gül ister bu gönül, şöyle bir durumda gönül isterki!... Öğretilen ol rüzgar esmesin de; ülkü üzüntü ile değişmesin yeter, sıra bana gelse eklenti olmaktan kaçamam de!...

Mekanda ferahlık vardır derler; kansız insanlıktan uzaklaşmak gerek, anlat anla zor olmamalı!... Nitrado gözümün önünde olmalı; nefes alamadığında oksijen yüklemeliyim, sınır sensin de kendine!... Isı her işi halleder mi; zemheri var bu dünyada zannetme yeter, oldu olacak deme dene!... Renkli hayat bizde kalsın; yere bak göğe bak sen buradasın, öğe misin varlık mısın bil diye!... Ruhun iyilik çalışsın; üzüntüm ile kalkan olabileyim neden, niyetin merhamet mertlik sayemde gelir oluyor!... Gelip geçen zamana alıştırman gerek; etkisinde olma devam et demem gerek, şurada orada nereye varacak demem gerek!... Ufukta ne var demek gerek; bakmak görmek gibi herşey aklan yeter demek niye, tahammül etmek gibi birşey!... Maksat seni beni kandırmak; ahlak bekçiliği yapmak rüya diye uyutmak ama, karabasan var dünyada!... Temizlik taktik misin acaba; yaşam için tutamıyor gibi hayat, askıya aldı beni sanki!... Yıldırdı ancak yaşatıyor; ıskalamadı beni her bir olgusunu üstünde deniyor, sızı gibi hayatta kalmamı sağlıyor!... Beklenti ınsanısın; ürkme kaçma yanma diyemem yaşam bu düşün, kötüyü görmeden iyiyi bulamazsın!... Üstünkörü yapma hiçbir şeyi; yıkıma değil yapıma yardım et, kıyamete kadar iş işten geçse seni kim ipten alır!... Nidalarım duyulur mu dört duvardan; savruldu insan neden diyemedi, anlat herşeyi!... Nispet iyisi mi hayat; kuşkulanma bu uğursuz muyum değil miyim diyerek, suskunluk neye yaradı acaba!... Ulak bulmalı kendine hayat; ruhun ferahlar mı pekala, sığmazsın sınırlara!... Uzlaşma ters düşmesin; zindanda zaman yoksa yaşamında da olmamalı, bunu bil kişiye mi hikayeye mi yazdım kelimeleri bilmem de!... Evimi düzenimi kurdum; vesvese edemem yakın anam kimseye sonuçta, risk aldım rüyaydı belki!... Renklen yeter de; endişe kalmaz bende sonuçta, niyetim şu her bir yazarın benim yüzümü güldürdüğün gibi güldürebilmek!... Sağ olsun var olsun yazarım; tenin yanarken nefese şükür demeyelim, nefse dur diyelim yakmasın bizi!... Efkar nedendir bilirim ama; anlatamam mutlu mesut musun muradın ne, merhamet mertligi kaybettiysem onları da görmezsin!... Ustura ağzındayken hayatın umurunda olmaz; zulm neden nefret nerede niye acaba, ağlama dünya sen rahat ol!... İnsanlık zamana ayak uydurdu; kötüydü iyiye ne zaman döner ki acaba, gösterge yörünge nerede!... Uslu bir çocuk ol denildi sanki; iyilik bizi bulacak, susman için ne olması gerek dendi!... Toprak su hava gibi gereksinim var yani; olacak oldu mu bilmem, suskunlar zanlısı ben dedim kendime haklı olarak!... Ekildik mi ne oldu zamana; yeryüzü gökyüzü sur ile birleşecekti de, kötülüklerle öyle oldu sanki!... Şimdiden lakırtı var hayatta; üstün gel hayattan yani, limanda kal linç yeme kirletme dünyayı derler!... Aksamasın zaman durmadan iyilik için çalışsın; son sınır benim korumam gerek de, sevgi vatan için çalış emek ver güne düne dünyaya!... Nasır tutsun kalbin değil; ellerin bir karış toprak için akla kendini, kara toprak için bu benim demek için!... Limanda otururken; bir rüzgar esti, ankalar uçarak bana sayfalar getirti sanki!... Vesvese yapmadan yeni bir pencere buldum; inatçı ben kötü gününde kara kara düşünürken, nefes al dedi sanki yazar!... Yaşam daha bitmedi, bir umudum sana kavuşacağım denildi!...

Yanlışlar yalnızlık getirir unutma; eskilerin deyimini kullan düzel ne olur, merhametten maraz doğar bunu unutma dedin!... Uslan hayat seninle uzlaşmaya geliyorum de yeter; sevgi karın doyurmuyor de bunu unut yeter, tarumar olduk ortalığı kurtardık de yeter!... Affına sığın affetme yeter; farkındalık ile fener ol yeter, ağırlığını koy der hayat neden izin vermez olgular bilemem!... Özün sözün bir olmaya devam etmeli bu hayatta; zerren okunmalı seninde var olduğunu bilmeli bu hayatta, bekle dinle bakmayı öğren bu hayatta demekte önemli!... Uğursuz it kopuk olmaktansa insan olmayı yeğle bu hayatta; raks et hayatla, dünya dönüşünü yakala ritminle!... Umduğun deme bulduğunu umduğun yapma gayretinde ol; nefsi terbiye önemli ama, insanlığın bilinmesi gereken önce derlerdi inanmazdım!... Erenler varmış dünyada; nasip değilmiş deyip oturmamak gerekirmiş, iyi olanın dünyada izi olurmuş!... Zaman güzellikleride getirirmiş; uzlaştım dünyayla adapte oldum ona dememek gerekirmiş, zemheri de kalmamak gerekirmiş!... Aydınlığı bulmak için aramak gerekir miş; yaşam bir unutmuş onu anladım seninle, iyi ki tanıdım seni can arkadaşım!... İyi ki varsın iyi ki doğdun; mutlu sağlıklı nice yaşların olsun, maraz doğdu hayatta mı diyeceğim!... Ehem vermem ben sonuçta insanoğlunun de yeter; hıyanet etmem diyemem günüm günümü tutmaz sonuçta, murat olurmuyum kişilere bilmem yaşayalım görelim derim anca!... Etin ne butun olsun derken haklılar; tarumar olan bedenleri toplayabilirim de yeter, zinhar derken yaşamı kaçırmamak gerek!... Engin bilgiyi hayattan almak döngüde kullanmak gerek; nifak olursa hayatta kahraman yürek gerek, ona karşı durabilmek için giden gider kalan sağlar bizim demek neyime!... İnci gibisin kimsenin üzmesine izin verme; neyleyin bilinmez hayatta dedi, anlamsız düşünceleri yazmış!... Nefsi nefse dönüştürmek için; lazım olanı bulabilmek için ancak yaşanabilir zaman gerek, insanlığa mısra gereklidir hayata yani!... Siz biz ben yoktur insanoğlu vardır; ıskala beni de yeter, zerresi burada de benliğine!... Düşler seni insan yapar; üşüme bu dünyada dedi, yeryüzü seni gökyüzüne davet etti sadece!... Şanslı bir kişi miyim zaman gösterecek; ünlü bir şahıs olmak istedik sadece, nerelere gidecek bu zaman bilmediği için durmuştu!... Cenk yapmak için hazırlandık sanki neden; endam kişilerde vardır göstermek gerek, bilmesi için diyordur sadece yazarım!... İyi ki tanımışım iyiki var; iyiki geri geldi, özün bu de yetmez ama!... Durulmaz zemheri seni içine çeker ama; sen adapte ol tiptir kişi, titremesin yüreği yeter!... Elde ettiği iyilikler kendisini kurtarır mı bilmez ama; burada durulmaz kıvılcımdır hayat bunu bilir zamanı yeter mi bilinmez, ikilemde kalmaz kin tutmaz durulur mu bilmez!... İskele bende kalsa; deniz senin olsa desede durulmaz bilinir, nutuk çeksede durulmaz dünyada bilinir!... Yaşam hakkı var mıdır kişilerin; aydınlığı arayacak zamanları yada kırık vazo tamiri gibi hayat zaten, uzlaşma öneren yok zaten neden!... Paspas ol hayata ama; yaranamama insanlığa neden bilemedim, çitler bize yeter mi de yeter!... İflah olmaz hayat uğraşması yeter; farklılaşma yeter bu dünyada, temenni et yeter bu dünyada!... Çiftlik iste bu hayattan!...

Şık giyin yeter hayatta; ısrar kıyamet var sonuçta, nazlı olmak geri çekilmek gereksiz!... Av olursun yoksa vaden yeter; haberin olsun öyle durma yeter der hayat, yılma yıkmak sana göre der hayat!... Leman içinde dur yeter; evveliyat burada der hayat, geçen giden zamanda yok olma yeter!... Üzmesin seni kimse izin verme; çekme beni kendine, nefes alamam nefesimi kesme!... Bir durum var der hayat; irdele der dünya, raks et der zaman!... Kendin olmam gerek; imkan karşılık içindir herşey, dem vurma der hayat!... Uru bil gör yeter hayat; rüyaya dalma der hayat, kendini bitirme ipe gelme!... Şey deme çabala insanoğlu; zamlı hayat kaçamazsın der dünya ancak, mantık sunar!... Maksat oyalamak olsun; aksatma zamanı, neredesin sevgilim demesin dur diyor hayat!... Geçen zamana dur de hadi; el verir mi böyle birşeyi, emin adım ne!... Atmak ne kadar sürer ki; çık git deme bana hayat, emin ol her şeyden der hayat!... Nefsi bil sahip çık yeter; zanlı ol yeter, aman de yeter!... Men olmaman için; biri çıkar bunu bil, ad ver yeter!... Dünya bunu ister senden; nutuk duy yeter hayattan, oku der Mevlana!... Dinle onu kundura maliyeti vardır hayatta; uyuyan güzel ol der hayat, yandım sönsen ya der hayat!... Andı oldu hayatın; zaman nerede kaldı an de yeter hayata, bilgiç ol der hayat!... İlinti bul yeter der zaman; linç kültürü burada sen yoksun der hayat, irdele bil yeter der hayat!... Rüzgar eser sen dur der dünya; sevda çölü der zaman, evin olayım derim kişilere!... Veda kısa ve özdür derim bende; inciler dökülmez anın içinde, nefes burada sen neredesin der hayat!... Cennette bana yer ayır derim; bizden giden ruhlara beden, etek zil çalar mı bilmem!... Yıkma der yılda der hayat; ılık bir meltem de gelen tebessümünüz derim bende, limanda beklerim sizi beni geminize alın diye!... Maksat muhabbet hoş sohbet olsun der hayat; azı çoğu bir zamanı yaşadım yeter bana der galiba, zannetme zaman onu alma benden derim bende!... Gülümse yeter hayata; uğurla git derim bende, rüyada rüzgarla gel derim!... Umut olmaya umut vermeye devam edeceksin derin; dağ oldun bana derim, açılmamak yetersiz!... Dünya büyük zaman kısa derim bende; açı oldun bana abla derim, yenik düş ama sevin dedin bana derim!... Şenlik bir hayat yaşadın zamanında derim; ektiğin filizlendi bak derim, nefes oldun zamanında bana derim!... Lacivert zamanda evini buldum derin; veda etmeseydin derin, efe oldun kahramanının derin!... Nidan benimle derin; tepe başı beklerim derin, kendim oldum derin!... Irgat sen değilsin benim derin; rüzgar ersin seni bana getirsin, can canan olsaydı gitmeseydin yeterdi!... Amaç ölmemek desem çok mu olurum; linç etme beni endişe ederim bende der hayat, vurgun yeme yeter der hayat!... Nasıl et ve et bilmem der hayat; taşı toprağı ol yeter der hayat, yüksekler sana göre der hayat!... Üstün ol der kişi; küsme der dünya, sele set ol der hayat!... Elinden gelir de hayat yeter; limit yok bende de hayat, rüzgar ersin sona geldin der hayat!... Üstün gel der hayat; yak yık der hayat, aksatma hayatı der dünya!... Kapan seni almasın yeter der hayat; aklın karışmasın der dünya, pişman değilim de hayata!... Atlat zamanı yeter der dünya; tahammül et bana der hayat, kısa ısrar et saklama der hayat!... Aksatma yeter der!...

Eklem yerleri ağrır insanın der hayat dünyaya; leylak bul der hayat insana, ayıplama der hayat insana!... Lütuf görme kendini der hayat; ellerinden kayıp gitmesin der hayat insana, merak konusu etme yarını bugüne odaklan der hayat insana!... Yeteceğin belli mi der hayat insana; insanlığın yok oluyor gör der hayat dünyaya, renklerin soluyor dikkat et der hayat insana!... Metanet seni bulsun de dünyaya hayat; iftira etme der insan dünyaya, itilaf etme der hayat dünyaya!... Kendin ol der hayat dünyaya; iliklerine kadar kötülüğe batma der hayat dünyaya, ikilemde kaldım de insan hayata!... Kılıf bulamadım de hayat insana; kınama hayatı başına gelirde dünya insana, insafsız olma der hayat kişiye!... Nesi varsa yoksa burada der hayat insana; cellat olma hayata der dünya insana, ilgili older hayat insana!... Yirmi dört saat var dünyada der hayat insana; irdele karıştır der hayat insana, raks et hayatla der dünya insana!... Minimum kalma katıl der hayat insana; iffet arayanlara iyilikle karşılık ver der dünya insanlara, uçsuz bucaksız der hayat insana!... Çocuk ol der hayat insana; son nefesine kadar buradasın der hayat insana, onun ellerinden tutmak gerek der hayat insana!... Numara çevirir ardından hayat der dünya insana; umut ol der hayat insana, nutuk çekilir sana der hayat insana!... Nefes al ver der hayat insana; evdeki mutluluk sen olmalısın der hayat insana, ferah ol der hayat insana!... En iyisini yapmak gerek der hayat insana; sevda bu bendeki demek gerek der hayat insana, incitme beni der insan hayata yeter der hayat insana!... İrdeleme der hayat insana; ringe çık der hayat insana, mum gibi erime karşımda der hayat insana!... İnsanlık bu de hayata dünya; dönme dünya de insan hayata, örtülü ödenek der hayat insana!... Rüya takımı der hayat insana; tümü karşıla der hayat insana, barış dünyayla der hayat insana!... Alıştır kendini der hayat insana; şule ol der hayat insana, lazım olan bu de hayata insan!... Anlık olur herşey der hayat insana; normale dönmek gerek der hayat insana, galip gel der hayat insana!... Iskarta der hayat insana; çakmak gerek hayata der dünya, ışık olmak gerek hayata der insan!... Nefes ol der hayat insana; adım at der hayat insana, lütuf olmalı der hayat insana!... Ev misin der hayat insana; vaat edilen toprak ın der hayat insana, yakılma der hayat insana!... İrade sergile der hayat insana; risk atılır der hayat insana, mevcut değilsin der hayat insana!... İnci der hayat insana; bakış at der hayat insana, eş ol bana der hayat insana!... Şirk kopma der hayat insana; kanma hayata der dünya insana, açıkla kendini der hayat insana!... Alacağım ne vereceğin ne olsun der hayat insana; lazım mısın yoksa lütuf mü bilmek gerek der hayat insana, emin adım at der hayat insana!... Al ver der hayat insana; limit der hayat insana, mumla aramak gerek der hayat insana!... Aktı geçti de hayat insana; kırmızı çizgi der insan hayata, yok der hayat insana!... İncele der hayat insana; rüzgara karşı gelme der hayat insana, mürüvet içinde olmak gerek der hayat insana!... İçi dışı bir der hayat insana; altı üstü der hayat insana, lütuf der hayat insana!... Tanımla der hayat insana; ısın der hayat insana, nevri döndü der hayat ,insana!...